محمدحنيف حيران
نوم مې محمدحنيف او تخلص مې حيران د پکتيا ولايت د سېدکرم ولسوالي اوسېدونکی، له منځني طب څخه په پېښور کې فارغ شوی يم، همدارنګه د ادب د مبارکې مدرسې يو کوچنی چڼي هم يم او اووکتابونه مې دوه يې شعري ټولګې، يو د ټپيزو کتاب،درې ژباړې او يو فولکلوريک اثر دې، کښلي دي.
شــــــــعرونـــــــــــــــــه
غزل _ نور محمد سعيد
بي رحمي چې ده په يارکېومي نه ليده اغيــــــــــــار کېددوستانو ګذار مــــــــــات کړمدشمنا ن مې وو په څــــــار کېټو ل سيالا ن مې دي په غرو کېساری نه لرم په ښــــــــــــــــــار کيڅراغونه ګرزومـــــــــــــــــــــــــهدشب کورو په بازار کـــــــــــــېنه مې وروسته نه مې وړاندېمنتظر دي څوک په لار کېيو لمبه شي بل لارښود شيدا تړاو ده (نور) او نــــــــار کې
غزل: اندېښمن ځاځی
د ځــار په بــدله مــې ځــار ځواب کــې نه راځي بيـــا هـــم مــــې زړه لـــتانه اجـتناب کې نه راځي دا ســتا شوخو بــاڼو مې په زړه جوړ کړي جانانه زخــمونه دومره ډير دي چـې حساب کې نه راځي څــه ټــکه مــې په خوار نصيب پريوتې نه پوهيږم ســم کــار د ثــواب وکــړم خـو ثواب کې نه راځي قــربان د لــه عــذابه هــسې رنــګ عذاب دې راکړ کـــړيږم تــرې نــه ډيـر خو په عذاب کې نه راځي دې دور کـــې مينـــو بانـــدې داســې ظــلم کـيږيپــه خــداى چې په حدي
( افغان ومه دا ځکه خو اتل نه شومه زه )
ځه خيردی که دچادلارې مل نه شومه زهخوشکرد موسم غوندې بدل نه شومه زهد دومره ستر بری باوجود بياهم نړيوالوافغان ومه دا ځکه خواتل نه شومه زه داڅه ټکه زما په خوار نصيب ده راپريوتېشوم خپلو ته پردی پردو ته خپل نه شومه زهبس هله بې وفاراته ښکاره شولو خپل ځانملګرو جدايي کې چې پاګل نه شومه زهفطرت مې لکه ګل غوندې خاموش و ګل مې خوښ ولارۀ مې داعادت دګل خوګل نه شومه زه
سوال کوم الله
سوال کوم اللهچې د خپل خيال لــــــه مسافــرو سره درشمه زۀجانــــانه زړۀ تــــــه د ملګـــــرو سره درشمه زۀلــه خپل وجود نه در روان شم ستا د در په لوريستــــــا د يــــــادونو د عسکـــرو سره درشمه زۀد تـــــا کاږۀ- کاږۀ بـــــــاڼه را سره مرسته کويپـــــــه نيمه شپــــ
غزل: نجيب الله سادات
راليږونکی :سید نجیب الله ساداتد راليږونکي پته :najibsadaat@yahoo.comنيټه : 18-06-2008غزل دا خو رښتیا ده چې مرغان نه یووزر نه لرو خو داسې نه ده چې په تاباندې نظر نه لرو مونږ د یوې پاڼې د سیوري پسې چېرته لاړو سبب یې دادې چې چنار نشته نښتر نه لرو په پردي ښارکې مو دا دنګه ځواني ډېرخوښويښکلي هم ډېر دي خوپه دې ښکلو باور نه لرو زموږد زړه ښار ته چې دوي په دومره مینه راځيمونږ د هنداروپه شان زړه لرو نه زر نه لرو ( ساداته) دا خبره نه
غزل: محمدعليم بسمل
د محمدعليم بسمل هايکو او غزلچې له لوګر نه مې غړۍ اوږده کړمپه پېښور کې له تا خوله واخلمهد خيال پېريانو ته غزنی څه شی دی. غزلراژوندۍ شمه او بيا درپسې مړ شمسهار راشم او بېګا درپسې مړ شمشمه اوښکې تويوي په ځنکدن کېمګر زه به په خندا درپسې مړ شمپس له مرګه به زارۍ درته کومهراژوندی مې کړه چې بيا درپسې مړ شمارماني درپسې ښه يمه جانانهيوه ورځ دې نيمه
وطنه
راليږونکی :نورمحمد سعیدد راليږونکي پته :mazdegar@yahoo.comنيټه : 08-06-2008 دباتورانو ننــــــــــــــــــــــــګیالو و طنه دملالۍ او دنازو وطنــــــــــــــــــــــــــــه دهسک پامیر لمنې بیا ډکي شوېستا دمینو له کیسو وطنــــــــــــــــــه بیا الواتــــــــه کوي شاهین بچي دېدجګو غرونو په سرو وطنـــــــــــــــــه ډیر سپیلني به لا لوګې شي درته دزرکو سترګو شنو خالو وطنــــــه تل په سیالانو کې سر لوړي اوسيد دستارونو د ش
دخيرخوا تازه غزل
د ښکلا په چم کې سپي لېوني شويځان ساتئ چې اننګي لېوني شويپه مالت کې بس همدا مرض خور شویشنه خالونه په تندي لېوني شويځان ترې غورځوي په زمکه په ډبرود پښتو غېږو منګي لېوني شويګلابونو د ازغيو کانې پيل کړېخدايه خيرکه پسرلي لېوني شويشرنګا شرنګ يې يو ناڅاپه سړی نيسيلږ په پام ګرځئ بنګړي لېوني شويدوی خو ګرم نه دي دا خلک دې ځان ساتيلګېدلې ده ګرمي لېوني شوي
غزل: سيدنجيب الله سادات
راليږونکی :سید نجیب الله ساداتد راليږونکي پته :najibsadaat@yahoo.comنيټه : 07-06-2008غزل ته په خپله زه به سیورې درسره شم سترګې پرانیزه چې زړه کې دې دېره شم یو ارمان مې بل ته وګوري سا ورکړي داسې نه د ارمانونو ادیره شم لکه وینه مې په هر رګ کې زغلیږې یوه ورځ به خامخا ستا په څېره شم له مودو مودو نه وروسته په مخ راغلې داسې نه چې ته لاس راکړې زه ایره شم که د مینې تر کاروانه کله لاړم هغه ورځ به په اسمان کې راښکاره شم په
دډاکترمحمدهاشم مصور په ياد
مصوره زړه مې ستا خبرې غواړيمصوره ستا تصوير راته ياديږيچې تقدير يې د خپل قوم بدلول غوښتلسپيڅلتيا ستا د ضمير راته ياديږي مصوره ته د ګل غوندې ښايسته وې خو بدرنګو دې ځواني لمبه لمبه كړه په سينو كې يې چې كاڼي ګرزول نو په چړو باندې يې څيرې ستا سينه كړه ته خو لاړې خو ارمان به دې ژوندى وي دا ډېوه به بلوو په تورتموكې ته به نه يې خو ګلباغ به دې سمسور وي يادوي به دې بلبلې په نغمو كې مصوره دا فضا به رنګينه ش
د فطرت نوی غزل
ماپه سړه سينه ټول عمر مينتوب کړيدیخود پښتو ځاي کې مې هروخت ليونتوب کړيدیداستاپه سرچې ستادکلي هرسړي رټلمکمزوری نه ومه خودامې سړيتوب کړيدیزمادخوار اولس بچي به څه اتل يادشې چېنه يې سيالي وکړله نه يې زلميتوب کړيدیتاپه اخلاص راته يوه ورځ هم ونه خندل خوماپه ژړا کې وايه کله بخيلتوب کړيدینه يې لاسونه سره کړل نه يې سره جوړه واغوستهزموږ شډلو پيغلو داسې پيغلتوب کړيدیماپه هماغو کاڼو اوولئ چې ښکل يې کړمهمسافرۍ کې چې پرې مابيغمه خوب کړيدیويل يې فطرت نو څنګه پ
دجابراحمد مخلص منګل شعر
راليږونکی :جابراحمدمخلص منګلد راليږونکي پته :mukhlis_goloona@yahoo.comنيټه : 04-06-2008زه جابراحمدمخلص منګل دبري پښـــــــتونخواه دپكتيا ولايت دڅمكنيو ولســــــــــــولـئ څخه دپكتياپه ډاګ كي ويبپاڼي ټولوچلوونكواوګرانولوستونكوته ده زړه له كومي سلامونه اونيكي هيلي وړاندي كوم بعدله سلامه ښــــــــاغلى شاعررخمــــــــــــــت شاه سائل صيب ته ده زړه له كومي سلامونه وړاندي كوم ورته دميني مجلي له لاري يو شعرډالــئ كوم هيله مند يم چي دسايل صيب په حضوركښي قبول اومنظورشى.(ده زړه له ت
مابه ګنهګاره کړي _ پکتيانۍ
رالېږونکی:paktianayد رالېږونکي پته: hamida_paktianay@yahoo.comنېټه:2008-05-29 غزل: حميده پکتيانۍمخ مې د جانان دی که ځلا چرته هېنداره کړيخدای ورته ونه وايمه مابه ګنهګاره کړيمخکې دې غم ښه و، ستا په ياد به پرې ويده شومهاوس چې راته راشي نو ويده مې رابيداره کړيوژنه خو مې مه بيا به دې هيڅوک هم د غم نه ويداسې يوه ګناه وکړه چې ما له تا بيزاره کړيخير که په هُنر د يارانې ښه نه پوهېږم اوسلويه به شم، پوي
د سليم راز ښکلي شعرونه
د سليم راز شعرونهسپوږمۍ ستا شانې ښېسته دهدا تشــــــبې مبالغــــــــــــــــه دهاوس دې چرې سحر نشيپه زلفانو کې مې شپه دهمينه ځای ګوري نه عمر زما خپله تــــــــــــجربه ده سترګو يې خوږ مزاحمت کولوباد د سحر چې شرارت کولوچا په نفرت کې محبت لټاووچا محبت نه هم نفرت کولوکه يې تيارو سره نسبت نه وایما به د زلفو عباد ت کولو.
هره شپه راته څوک ور په کاڼو ولي
زما پوهه او هــــــــــُنر په کاڼـــــو وليد تــــــــيارو ملګري لمر په کاڼو وليچې په ګل يې هم زه نه ولم حيران يمهغه خلک مې اکثـــــــــــر په کاڼو وليدومره ډېر به سربلند ورته ښـــــکارېږمڅومره ډېر مې چې په سر په کاڼو وليشرافت هم دښمنان راته پـــــــــيدا کړلهره شپه راته څوک ور په کـــاڼو وليدانش وينې او غرور کوي په عقــــلنادان اوخو ګورئ غـــر په کاڼو ولي
غزل: سادات
خوا په خوا هم ناست د تنهایي وېره په څه لرویو بل ته به ووایو چې هر څه مو په زړه لرو یو بل ته به ګورو د دیدن تنده به ماته کړومینه په یو بل پلورو خرڅاو ته نور څه نلرو څومره یې که لرې زمانې له مانه یوسي هممونږ د خپلې مینې دنیاګۍ کې یوبل ښه لرو خير که یې په تور د تورو زلفو مونږسنگسار کړلوگاني چې يې گلاب شي څه پروا به د ځان وه لرو څوک که مو ساداته په دار وخېژوي خیژوبهمونږه مینان یود خپل یار لور ته کاته لرو سید نجیب الله سادات &nb
دسلطان احمدزي غزل
اوس هم د چا ځان يمه اوس هم په چا ګران يمهاوس هم د ښايسته جـــــانان ژوند يمه جانان يمه ډېــر به پارولــــــي وي دې خاموشه ژوند زمـاستا دزلفو خوى لرم خير كه پريشان يــــــــــمه بيــــــــا به مې ته غواړې خو نه به درستنېږمهزه ستا د ځوانـــــــۍ غرور ځم درنه روان يمه ولې دې په مړو سترګو خوله له بخته وغواړم زه چې د تـــــــــقدير په سر ټكـــــى د امكان يمه مل ستا د منزل ومه پاتې شومه هېر شومه ستا له پښو لوېدلى پل ستا له لاسه وران يمه خ
دسيدنجيب الله سادات غزل
د چا د لپې نه دعا واخلم چې تورتمونو ته رڼا واخلم هسی کالبوت پرزمکه پرېوځمه په زړه مې وگرځوې ساواخلم هم به منصور شم هم به حق ووایم د دار کړۍ به له ملا واخلم بې تا مې هیڅ خندلي نه دي دښتيااوس په خندا شه چی خندا واخلم ساداته داسې څه چل نه دې دی زده ؟چې مې د زړه پرې مدعا واخلم سید نجیب الله سادات
غزل: سيدنجيب الله سادات
راليږونکی :سید نجیب الله ساداتد راليږونکي پته :najibsadaat@yahoo.comنيټه : 10-05-2008غزل په دې امید مې سترګې پرانستې چې تا ووینم خیالونه پریږم او یو ځل خو دې رښتیا ووینم ازغنه دښته ده، تورتم ېي هم ملگری ولاړ په زړه مې وگرځوه یو ځل چې رڼا ووینم ما خو به هر وختې سپرلې دا ستا لپاره غوښتوپه دې سپرلي کې به زه ګل ګل مخ د چا ووینم په دې خبرې خو باور وکړه د نن طبیبه ناسور به جوړ شي که ېي یوواری مسکا ووینم نوم به دی واخلم ،او مینه به می ووایم ننځان به م
د سلطان احمدزي غزل
سپېره په غم لړلې او خواره زنده ګي دهمرګيه رارسېږه بې ياره زنده ګي دهمين دلته مجرم دى او مينه بدنامي دهناكاره چاپېرچل كې نا چاره زنده ګي دهد حال پوښتنه مه كړه بې ننګه ياره ښه يمغمونه دي او زه يم كراره زنده ګي دهد مينې ابراهيم يم لمبې په سره خوشال يمرا كړې خداى و ماته له ناره زنده ګي دهالفت درسره مل شه او عقل دې غلام شهجنونه ستا په غېږ كې هوښياره زنده ګي دهقسم دى كه تيريږي سلطانه بې له تانه رنځورې ورځې شپې دي بيماره
غزل ( سيدشاه سعود)
تصوير مې د چا مخ پسې هنداره ګرځولهروان ومه قدم پسې مې لاره ګرځولهد شپې به په کوڅو کې تر سهاره ګرځېدمهسپوږمۍ به مې په سترګو کې بيداره ګرځولهچې لاس يې رانزدې کړو نو وجود مې زهرجن شوهغې به په لستوڼي کې ښاماره ګرځولهزړګی مې بستره کې د بالښت لاندې ويده وڅهره مې له ماښامه تر سهاره ګرځولهچې هر چا به وروکتل ژوندی به راواپس شوموسکا به يې په شونډو کې تياره ګرځولهمنصوره که ترمنځه مو سعود راغلی نه ویهم دغه فلسفه به مې تر داره ګرځولهسيد شاه سعود &nb
غزل: حميده پکتيانۍ
راليږونکی :paktianayد راليږونکي پته :hamida_paktianay@yahoo.comنيټه : 07-05-2008 غزل: حميده پکتيانۍتاته چـــــې ګورمه په دې مــــې وژنيڅو چې ژوندۍ يم تر هغې مې وژنيکومه سودا يم ما په څه خرڅــــــوي؟په څه ګناه په څه کيسې مې وژني؟چې خپل عفت د مال بدل کې پلوريبس داسې داسې پښتنې مې وژنيد لېدو تــــوان دې بيـــــخي نه لرمهجانانه ستا د مخ جلوې مې وژنيديموکراسي د غرب مني راباندېپه يوې بدرنګه عقيدې مې وژنيتصميم د وړاندې ژوند نيولی نشم
د فطرت نوی غزل
زموږ وطن کې چې خبره چاد شرکړيدهنو بس دعا موداسې خلکوته اکثر کړيدهنن مې هغه په جګو سترګو له خپل کلي شړيد چاد سرساتنه ماچې په خپل سر کړيدهمونږچرې هم ځانته يوازې امن ندی غوښتیمونږ تل کابل سره دعا د پيښورکړېدهلايې تړلی زولنوکې لايې دارته وړیزموږچې کوم مشر خبره دخيبرکړيدهسوله هم غواړو خوناموس باندې هم سر ورکوودغه خبره مودښمن ته عمر برکړيدهخپلويارانو څوڅوځل په کاڼو وويشتم خوماورته بياهم حوصله لکه د غرکړيدهفطرت دې هررنګه ناز وړي شې خوغرورنه منې
غزل: حنيف حيران
په تا اوس راغله خو په ما تېره دهپوی شه همداسې په هر چا تېره دهراځه چې خوند له زندګۍ نه واخلوجانـــــانه هســـــــــې هم دنيا تېره دهاوس د حسرت پر اوښکو زړه مينځمهيوه زمانه مې په ګنــــــاه تېـــــره دهخدايه جانان مې پر ما ونه نيسېما هره سخته په رضا تېــــــــره دهراځه چې مينه مو له تلو پاتې کړوزما ځواني او ستا ښکلا تېره دهد امن مړاوې غوټۍ نه ګل کيږيپه دې وطـــن مې څه وبا تېره دهحيران يم ته له مانه ولې ښه شوې؟ما په روا، تـــا نــــــاروا ت
د سيدنجيب الله سادات نوی غزل
لامو مینه ده ژوندۍ لا مو وفا ژوندۍ ده لاموهمغه شان په خوله د کړس خندا ژوندۍ ده زما دزړه دنیا چې داسې نن ودانه ګورېپدی پوه شه چې ژوندۍ ده نو په تاژوندۍ ده سکوت د شپې چې دې سیلۍ ارام ته نه پریښوده غریبه شپه خو بس په طمعه د صبا ژوندۍ ده نور که مې هر څومره په غشو ولئ ومې ولئپه زړه مې مه ولئ په زړه کې مې لیلی ژوندۍ ده قلم یې پورته کړو سادات بیا غزل ولیکلوشکر خدایه چې په ما دې دا رضا ژوندۍ ده سید نجیب الله سادات
