په تا اوس راغله خو په ما تېره ده
پوی شه همداسې په هر چا تېره ده
راځه چې خوند له زندګۍ نه واخلو
جانـــــانه هســـــــــې هم دنيا تېره ده
اوس د حسرت پر اوښکو زړه مينځمه
يوه زمانه مې په ګنــــــاه تېـــــره ده
خدايه جانان مې پر ما ونه نيسې
ما هره سخته په رضا تېــــــــره ده
راځه چې مينه مو له تلو پاتې کړو
زما ځواني او ستا ښکلا تېره ده
د امن مړاوې غوټۍ نه ګل کيږي
په دې وطـــن مې څه وبا تېره ده
حيران يم ته له مانه ولې ښه شوې؟
ما په روا، تـــا نــــــاروا تېــــــره ده