شعرونه
سپینه خولګۍ درنه په زور نه غواړم
نجیب عامر دژوند تراخه دزړه په کور نه غواړمزه داوبو په منځ کې اور نه غواړمدځان په حق کې هم نعره نه وهمپه خاموشۍ مین یم شور نه غواړمیادې هیڅ نه وي یا پیاوړی دې ويزه مې دځان په شانې ورور نه غواړم زه د خزان پلوي هم نه یم خورقیب
محبت ټو لو نه اول پکا ر د ی / عامر
نجیب عامر یوپاچازوړشولو اوس بل پکاردید قام پګړۍ له نوی ګل پکاردیاعتبار ګران دی واړه یو رنګ دی خولږ انصاف داره غوندې غل پکاردیچې لار یې بیله وي تړون به څه ويیار &
دنجیب عامر تازه غزل
نجیب عامر خیر یې نه رسي خو غواړي خیراتونه د ولس نهپټوي ملا دمینې ایتونه د ولس نهداسلام په نامه راغلل خو رڼا ورسره نه وهحجابونو کې یې پټ کړل خپل مخونه د ولس نه واکداران دې خاطر جم وي د واک بله موقعه نشتهچې شلولي یې دي داسې تماسونه د ولس نهدځان مرګو برکت دی دمذهب نه خلک تښتيتخلیه شول په دې ښار کې جوماتونه د ولس
نجیب ګرځي پېښورکې یو ملنګ دی
نجیب عامر که نجیب په ونه ټیټ نه دی ښه دنګ دی خو مجبوردی نن په خوله کې د نهنګ دیدمزار کوترې ولې وارخطا یېنجیب نه درومي ولاړ داستا تر څنګ دیلوی ښارونه دلویانو په نصیب وينجیب ګرځي پېښورکې یو ملنګ دیلکه څوک لاچي میده کاندي قهوې تهنجیب داسې ټکېدلی په اونګ دیکه معیار دحسن دغه وي چې دود دینجیب ستا د ښار ترټولو
یوشاعر دخپل پلار په قبر/ نجیب عامر
دپلار د نړېوالې ورځې په ویاړ دانظم ما پخوا ژباړلی و او زما دشعرونو په دوهمه ټولګه د نرګسو غاړکۍ کې چاپ شوی ،اوس هغه کتاب زما سره هم نشته ، خودا نظم راته یو څه په یادو یادو نو دلته مې ولیکه،دادیو شاعر احساسات دي چې کله دپلار په قبر دریږي نوداډول څرګندونې کوي .عامر زه دې په قبر فاتحه نه لولمداستا په شناخته چې چا ن
جنګ / دنجیب عامر نظم
نجیب عامر د وینو فوارې دي هرخوا جنګ جنګ جنګ دیزمونږ زړونه ارې دي هر خوا جنګ جنګ جنګ دی پردي خلک راغلي دي خپلوان را څخه وژنيتور سرې او سپین ږیري او ځوانان را څخه وژنيجرګې به راته څوک کوي مشران راڅخه وژنيد ګل په سینه بم تړي کمکیان را څخه وژني نادودې مسخرې دي هرخواجنګ جنګ جنګ دیزمونږ زړونه ارې دي هر خوا جنګ جنګ جنګ دی دا څوک دي په بمونو یې تباه کړل زیارتونه ؟بابا عبدالرحمان له پښتنو نه کړي سوالونه
اېلم / نجیب عامر
اېلم نجیب عامر د ګل غېږ کې د وږمې سره دې ژوند دیننګیالیه ! پښتنې سره دې ژونددیکیمیاګره ده وطن پرې ټول نازیږيته پوهېږې ؟ د هغې سره دې ژونددید نښتر شمله په سر لرې ( اېلم ) یېد ( با با ) د استانې سره د
بویه چې زه هم د کابل سین یمه (عامر )
یم د توروغرونو خو تک سپین یمهلاس نه دې خوئیږمه واورین یمهته د خوشالیو خزانې غواړېزه خو د غمونو یو خورجین یمهپروت یمه په لاره کې ستا پل څارمتیږه یم په خپل ځای کې سنګین یمهستا شونډو ته نه رسم بې وسه یمڅه وشو که خوږ یم انګبین یمهواړه پري ذات مې په اوده کې دينقش د سلیمان یمه نګین یمهخور دپېښور په ښایسته زمکه یمبویه چې زه هم د کابل سین یمه ژوند مې د زاغانو شاګردۍ کې دیحال دا چې پخپله زه شاهین یمهمرګه یو پنځه ورځې مهلت راکړهژو
د نجیب عامر غزل ( نوی )
دچا یوې وعدې ته زړه نا زړه وتلی یمباران کې مجبورۍ نه له کاله وتلی یم اوس ګورم تنهایۍ کې ژوند کولی شم
دملنګ په استانه یې ډزې وکړې
نجیب عامر د رحمان په هدیره یې ډزې وکړېدپښتون په هر کاله یې ډزې وکړېشیطاني لښکرې څومره شوې پیاوړېد حرم په مناره یې ډزې وکړېپښتنې جونې په زلفو خاورې نوليپه ګودر او تناره یې ډزې وکړېچې د ګردې پښتونخوا لپاره بس وهپه هغه لویه هجره یې ډزې وکړېدا وجدان نه قلاریږي راته وایيهوش کې وو که په نشه یې ډزې وکړې ؟ټول یې پیژني ، خو شونډې یې ګنډلياو تپوس کوي په څه یې ډزې وکړې ؟اوس نو وچې شونډې ګرځئ افغانانودساقي په پیمانه یې ډزې وکړ
اشنا په محبت کې چې نا کام پاتې کېدې
نجیب عامر اشنا په محبت کې چې نا کام پاتې کېدېله دې به ډېره ښه وه چې بدنام پاتې کېدېنوداسې دې په خلاص مټ په پردیو خرڅولوظالمه ! آخر مشر مې د قام پاتې کېدېپه دغه زمانه کې به یا ښکار یې یا ښکارينارامه شوې هر ځای کې چې آرام پاتې کېدېدخدای په کور کې هم بغیر له تا ومه نیمګړیله ځان نه مې چاپیره وې احرام پاتې کېدېتا څه وی ما دپاره ستا ژوند څه مانا لريزما رنګین غزل ته یو الهام پاتې کېدېاشنا بیا نو حاجت څه و چې سر د رقیب پرې کړم
تا نه ځار شم خبریاله! د خوښۍ خبر به نه وي ؟
نجیب عامر یو څه نوي راته وایه د ډالۍ خبر به نه وي ؟تا نه ځار شم خبریاله! د خوښۍ خبر به نه وي ؟په څپو د هوا ګانو ، د مرګونو اوازې ديچې د ژوند امید ترې وشي د سیالۍ خبر به نه وي ؟نور یې نه شم اورېدلی د نیستۍ کیسه زړه شوهراته وایه ستا په شونډو د هستۍ خبر به نه وي ؟تور او سپین د چا په لاس دي؟ داهرڅه راته معلوم ديزه دې سپینه مانۍ څه کړم د کېږدۍ خبر به نه وي ؟نیم یې وخوړل پخپله نیم یې نورو ته ډالۍ کړلد پاچا او
د عامر یوغزل (نوی)
نجیب عامر شېبې یې د ښائیست په تصور کې تېرومراپېښه ده ځواني په پېښور کې تېروموړه غوندې دنیا لرم، څو ښکلي راسرهنهنګ نه یم چې ژوند به سمندر کې تېرومیه ښکلې! چې د مینې د زیارت یم منجورنو لاس به کله کله ستا په سر کې تېرومیاران په جمع وایي کډه وکړه له دې ښارهدا زه لکه چې وخت مې په سنګر کې تېروم ؟چې پورته کړم لاسونه په درګا ه کې د اللهدا واړه انسانان مې په نظر کې تېرومچا وی سبا قیامت دی ،دادروغ نه شي رشتیا
د نجیب عامر دوه تازه غزلونه
( 1 ) دازغیو په مالت کې زه او ګلسر نه تېر یو محبت کې زه او ګلد شبنم او د زمزم په اوداسهد الله په عبادت کې زه او ګلخاورې کیږو که نن دلته په یو ځایرا پا څیږو به جنت کې زه او ګلاوربلونه مو ښائیست ته دي محتاجسکه وروڼه نزاکت کې زه او ګلنه دینار مو اخیستی شي نه مو زربرابر یو په قیمت کې زه او ګلله (حاتمه ) که یو کم
ددښمن هیواد سفیر نه یم ملګرو/عامر
نجیب عامر
دعامر دوه نوي غزلونه
( 1 )
دفيض احمد فيض نظم
دداغستاني شاعر مور
دمينې شېبې ( پروين شاکر )
دمينې شېبې
بس خو!
غزل عبدالهادي حېران تورې دي که سکڼې که پى مخې دي بس خو جينکۍ مې ټولې خوښې دي دي د پېښور که د کابل ښکلې يو شان مې په زړه باندې راخښې دي داسې لکه غېږه د محبوب، تودې داسې لکه شونډې د يار، يخې دي اودرېږي، مسکۍ شي، بي
غزل (فياض شاداب)
فياض شاداب مينې که په زړۀ دې زۀ ناښاده کړمتا به زۀ په دشتو کې اباده کړم تۀ که تېره شوې زمانه يې همزۀ به دې ټول کلي ته ورياده کړم هر رسم به مات لکه بنګړى کړمهتا به د بندونو نه ازاده کړم زۀ به محبت له داسې رنګ ورکړمهېر به دې د هر چا نه فرهاده کړم ستا د دې دنيا نه به بهر وځمځانله به دنيا چرته اباده کړم
ځئ يو جشن به راجوړ کړو
غزل عبدالهادي حېران لوړې څوکې سر کول دي څۀ وړه خبره نۀ دهعشق په ګرانو لارو تلل دي څۀ وړه خبره نۀ ده هسې ژوند خو څو لمحې دى محبت يې ابدي کړيمحبت فنا کېدل دي څۀ وړه خبره نۀ ده ځئ يو جشن به راجوړ کړو دا هم لويه کارنامه دهپه جمود پورې خندل دي څۀ وړه خبره نۀ ده جنګ اسان دى خو د امن راوستل غټه خواري دهځان انسان ث
نوى غزل
ما لکه ايمان د زړۀ په دشته کې منلې يېتۀ لکه د گل پکې رنگ رنگ راټوکېدلې يې زۀ لکه باران دې هرې غاړې ته رسېږمهتۀ لکه خوشبو مې هر احساس ته رسېدلې يې ما لکه دنيا درته زړۀ پښو کې غوړولى دىتۀ لکه د مينې په ادا ورته راغلې يې زۀ لکه د ژوند هره لمحه ستا په نامۀ يمهتۀ لکه د ساه مې په هر رگ کې گرځېدلې يې ما لکه د عقل دليلونه ثبوتونه کړېتۀ لکه د عشق خمار خمار يې
خو ځه خېر دى (طنز)
طنزيه غزل اشنا لاړو بې وفا شو خو ځه خېر دىښه پوهېږم چې خطا شو خو ځه خېر دى ما پرې شل زره روپۍ وې لگولېبې پښتو شو د بل چا شو خو ځه خېر دى د رقيب سره په غلا کې نيول شوىد ټول کلي د خندا شو خو ځه خېر دى د پوډرو کاروبار ته مې ډېر زړه ويو وزير که مې اشنا شو خو ځه خېر دى يو کانديد له مې ووټ ورکړو ښه سړى وچې کامياب ش
