د محمد دانش لخوا خپرې شوې لیکنې
د ډیـــــوې رڼــــا تـــــه (( شعري ټولګه ))
هغــه زما بــه چــې پــرې مــــــينــه راتـــله هـــــغــه انـــــسان لــه کـــلي کــډه وکــــړه اوس بــه پــه چا سترګې خوږې شي زمــــا لاړه جــانـــان لــه کـلــــي کـــــډۀ وکـــــړه
د ډیـــــوې رڼــــا تـــــه (( شعري ټولګه ))
ګرانې چـــــې يو د بل ليــدو تــه له مرګي پـــاتې شـو ساه به ساتو، ساه خو به اخــلو چې ژوندي پاتې شـو که رښتيـا مـــــينــه لــېـــونتــوب وي، مـــــينان لېوني زړه خو مې غـواړي چې همداسې لېـــوني پاتې شو
د ډیـــــوې رڼــــا تـــــه (( شعري ټولګه ))
کلـه مــــې زړه کلــه باڼــه کلــه لېــمـــــه شي ښکلي کله دا وايم لـه يـوې مـــــخې دې مــړه شي ښکــــلي کله خـواږه لکـه شربت شي مينـه ميــــنـه شي ټــول کلـه سړى حـلالـوي چــاړه چـاړه شـــــــي ښکلــي
د ډیـــــوې رڼــــا تـــــه (( شعري ټولګه ))
زمانــــې ستړې نــه شوې، ستړی دې کــړم په ويــــر اخـــته پــه غــم لــړلی، دې کـــړم وختــــــه! مـــا چــاتـــه غـاړه کېـــــــنښوده خــــو تـاتــه پــاتې راغـــلم غلــــی دې کړم نــور مــې ازميښت د حوصلې مـــه اخلــه مانـ
د ډیـــــوې رڼــــا تـــــه (( شعري ټولګه ))
اوبـو يمــــه اخيستی، خــو څـــوک لاس نــه راکــــــوي نـاځوانــه ده دونيــا، د ژونـد احـــــــساس نــه راکـــوي ستا ميـــــنه تــاوه وي رانــه هـر ځـــــل د غــم څـــادر جــــــــانــانـــه! د خوښـــــۍ راتـــه لبــاس نــه راکوي عجيبــه ده، په عشق کې شوم له عقل و
د ډیـــــوې رڼــــا تـــــه (( شعري ټولګه ))
د زړه خبـــرې
د ډیـــــوې رڼــــا تـــــه (( شعري ټولګه ))
څلـــــــوریــــــزه ګولۍ ګولۍ ستــرګې دې زړه وژنــي د زړه قاتــــله! چې انسان وژنــــې نـو انسان به درتــه څوک ووايي؟
د ډیـــــوې رڼــــا تـــــه (( شعري ټولګه ))
تا بــه لـه هـــر تـــوپــانــي بـــاد ساتـــم جانــانــــه! ډېــر بــــه دې پـه داد ساتـم ګـرانـــې! زه ستـا هــره يـــوه خبــــره زړه کې پـه نوم بانــدې د يــــــاد ساتـم مـــــاتــه هـــمــداسې راکــوه دردونـــه د زړګي کـور بـــــه پــرې ابــاد ساتــم درد به لر م خو څوک مې آه نــه ا
د ډیـــــوې رڼــــا تـــــه (( شعري ټولګه ))
ستا تصـور مې ځـوروي تــه مې له خـــياله نــه ځـې زما د ژوند د لېــــونۍ نغــمـــــې لــه تـالــه نــه ځـې ماضـــي خـوږه وه، ژونــده تا تـــــرې منډه واخيستله حال چې په غم لړلې شپې دي؛ نو له حـــــاله نـه ځې تـا خو به ويل چې مونږ يو دواړه لکــه نـوک او ور
غزل : محمد نادر دانش
غـــــــزل زه چې نـــه يــم، هـــديــرې راپــــسې ګــــــورهد قــبــــرونو کـــتيـــــبې راپـــــــسې ګــــــــوره دلـــته هره ورځ بې شمــــيره انسانـان مـــــريکه ماګـــورې، جنـــــازې
ادبي ټوټې : نادر دانش
احــــساس خوب راڅخه اخيستلای شې سکون دې ډير پخوا اخيستی ته ددې وړتيا لرې؛ چې هرڅه، هرڅه راڅخه واخلې
غزل : محمد نادر دانش
غزل پــرانیــــــستې مې د زړه ورته کیــــسه وه، یـــــوه شـــپـــــه یــو زه، یوه سپــــوږمۍ وه ، او هـــغــه وه، یـــوه شپـــــــــه مــا خپــلې سترګې سرې کړې، زړه م
غزل : نادر دانش
غزل له زړه سکــــون اوسترګو نه، خوبــــونه لـیـونۍ وړي
غزل : محمد نادر دانش
غزل یو څوک راتــــــه په خوب کې راځـــــي، تا یادوي مـ
غزل : نادر دانش
غـــــزل
اوښکې !
اوښکې !! یو هلک له خپلې مور پوښتنه وکړه ؛ مورې ته ولي دومره ډيره ژاړې ؟ مور یې وویل ؛ ځکه چې زه یوه ښځه یم . هلک وویل : زه پوي نه شوم مورې ؟ مور یې خپل ځوی په غیږ کې ونیو او ویې ویل : ته به په دې راز هیڅکله هم پوی نه شي . هلک خپل پلار ته لاړ او له هغې یې وپوښتل : پلار جانه مور مې ولي هره ورځ پرته له کوم دلیله ژاړي ؟؟
غزل : نادر دانش
ستـا د ميــــنـې اراده نــه وه، جــــــــانــانـــــه! او زمـا بــــــلـه چــاره نــه وه، جـانــــانـــــــه! زمـا زړه تــه، تـه لـه هـــرې لارې راغلــــــې خو ستا زړه تـه دروازه نـه وه، جـــانـانـــــــه! ستا بــه سترګې خوبــولې شوې او مړې شوې لا مړه
غزل : نادر دانش
ستا تصـور مې ځـوروي تــه مې له خيـــاله نه ځـې زما د ژوند د لېونۍ نغــمې لــه تــــــالــه نـــــه ځـې ماضي خـوږه وه، ژونــده تا ترې منډه واخيســتــله حــال چې په غم لړلې شپې دي؛ نو له حاله نه ځې
نا اشنا اشنا ته !! : محمد نادر دانش
نا اشـنا اشنـا ته!! ته ملامته نه يې، ته ملامته نه يې ټوله ګناه زما ده زه د وژلو يمه په ځنځيرونو باندې، کلک د تړلو يمه ته څوک يې؟ چيرته يې ته؟
