شعرونه
غزل
دایوسپېڅلی نزاکت په کې له ورایه ښکاري &n
غزل/جابراحمدمخلص
خدای دې مانه هیرکړو اوکه زه دې خدای نه هیرکړمه وخته دادې کومو پړاوونونه راتیر کړمه ته چې د دیدن نه راته اووایې چې بس دی اوس زه دې د احسان اظهارکوم ځکه یې ډېرکړمه
غزل/جابراحمدمخلص
الوت خومې زړه غواړي خو وزرې شي له کومه دسترګوجنګ خوندکړي دمینې زغرې شي له کومه د قام هر یو شاعر خومې د ژبې اویزان دی ټپې راوړم له کومه اوسندرې شي له کومه
آرمان/جابراحمدمخلص
آرمان دانن سباکې خدایه څومره خلک دڅومره خلکوپه آرمان باندې سوراورپورې کړي دڅومره خلکودخوبونوتعبیرونه لوټ کړي څومره مېین دیواوبله په وحشت جداکړي
نظم...دراواښاداجمل خټک په یادکې
نظم...دراواښاداجمل خټک په یادکې ستادمرګ خبرخوسم قیامت ؤ اجمل خان بابا ټوله پښتونخوه کې په هرچاباندې ماتم جوړشو ستاسترګې چې پټې ظالم مرګ د دې دنیانه کړې چاچې پيژندې نودهغه په زړه تورتم جوړشو تاباندې چې تیردي په جداجداجیلونوکې زه د هغو ټولو تکلیفونونه خبر یمه تابه څه لیدل چې په خو
غزل/جابراحمد مخلص
راځه دهجرګرد راله مَرﺉ خفه کوي زړګی مې ببرسردتورسرﺉ خفه کوي زماپه شان ژوندون غواړي له جنګ نه کوي کرکه
پښتون یمه
هرڅه په تخت نه هرڅه په بخت کوم زه یې د پښتون قام په ارزښت کوم وایم چې پښتون یمه خوڅومره یم؟
غزل/مخلص
داسې زه هغه او ما هغۀ ګوري څه رنګه چې سترګې خپل لیمۀ ګوري یو چغې وهي چې مرم د لوَږې نه بل &nbsp
غزل/مخلص
تۀ رانه پوښتې چې رنګ دې ولې زیړزبیخلی دی؟ نوردخدای احسان دی خو لۀ ژوندمې لاس ختلی دی څومره خوش قسمته دی او څومره بد قسمته دی څومره ښکلی &
غزل/مخلص
ناست یم د ستا په انتظار ژړیږم تل دې څارم د راتلو لار ژړیږم راشه تپوس مې وکړه کبرمه کړه رغیږم&nbsp
غزل/مخلص
چې نن دي داسې خواروزارپښتانه خرڅیږي نن په هربازارپښتانه جانانه دلته محبت نه کیږي خیژَوي دوه مېین په دارپښتانه دابدبختي که
غزل/مخلص
لا خو خندیدی نشي په ځان دي پښتانه دوخت سره شپه ورځ لاس اوګریوان دي پښتانه دا ولې ګورَج پراته دي نن دغم په زنځیروکې؟ په تیرو تاریخونو کې &nbsp
غزل/مخلص
چاوې چې زلفوکې دې ګیرنه یمه د وتو نیت نلرم شیر نه یمه خیردعانه سهي ښیرې یې دعا خدایه ستاشکرچې ترې هیرنه یمه
غزل/مخلص
وخته ستادې یارانې ته فکروکړم که کرداردزمانې ته فکروکړم دزړګي نه مې سرې وینې راڅڅیږي اوکه دغې افسانې ته فکروکړم
غزل/مخلص
لا ماشومان د پوهیدلو نه دي خوار یتیمان د خندیدلو نه دي لامې ناسوردي پرهرونه دزړه زما یاران د بیرته تللو نه دي
غزل/مخلص
لارې دمنزل ټولې ازغنې دي خپلې ارادې زماپتمنې دي دامې هم قاتله وطندارې دي دامرغی چې ویرکړي خوغمجنې دي
غزل/رحمت شاه سایل
قاتل مې وينې پټوي اغوندي نورې جامې خوګواهي به وركوي داپماپورې جامې زه چې چالوټ کړم پټ به وي خوپیژندلی مې دې
نظم/مخلص
په سرکې بایدیادوَنه وکړم جې دغه نظم مې یوچاته ډالۍ کړی دی.مخلص شاعریعني څوک؟ شاعري په هغه لاره باندې تلل دي چې په هرګام پریوتل اوپاڅیدل دي
غزل/عزیزالله زاهد طوطاخیل
سترگې دې وغړه وه ماوګوره خواکې دې ناست دی خوږ اشنا وګورهدلرې ځایه یم راغلی تاته په مزل ستړې ستړې ساه وګورهله سترغلو می اوښکې دارې وهي ګلاپی رنګ ژیړ شوی زما وګورهدخدای په نوم د دوو شیبو لپاره دعاشقی ښکلې دنیا وګورهدنیمې شپې په اسمان ستوري شماري په زړه و یشتلی عزیزالله وګوره
غزل/عزیزالله زاهد طوطاخیل
زما دمحبت رنگینه شپه نشته ستورو کی دیار می نښانه نشته چیری یې سپوږمۍ سترگک دې ووههخیږه چی په ستوروکې غصه نشتهسورشال دې اوس باد له کلي وړی دی ستاله چم په ما خوږه وږمه نشته مات به کړم رباب منگی به څه کومته چی په کې نه یې هیڅ نغمه نشته ښه و چی یې یار په کلي کورکې واوس دعزیزجان غریب مزه نشته
داخترسینګار/مخلص
زه داخترسینګارکولی نشم په دې پرې شونډوخندیدلی نشم دغریبی خلک پیغورراکوي مورجانې سپکې قیصې زورراکوي
دیتیم اختر/مخلص
لویه خدایه دخوارانوڅه اختروي ترسیدلواوغمجنومظلومانوڅه اختروي چې تاویږي په قبرونو زړونه ﺉ ډک وي له غمونو
قطعه /عزیزالله زاهدطوطاخیل
له پرهر پرهر زړگی نه څاڅکی څاڅکی و ینی څاڅیدعزیز له تورو سترگو رڼې اوښکی سپینی څاڅیڅلوریځېسترگی می رپی که جانان می راغیخولگۍ به ورکم که ارمان می راغیرښتیا که راغی نو زړه چاودې به شم په خدای که دغه عزیز جان می راغیغوښته می یوه خو الله بل
غزل/عزیزالله زاهد طوطاخیل
یمه مسافر اختربه څه کومکورکلی بهر اختربه څه کومبیادمبارک شي درقیب اشنا خواته یی دلبر اختر به څه کومزما دخوار اخترپه اختر نه دی شمیربیل می دزړه سر اختر به څه کومشپه وي داختر یاران مزې کوي څار کوم دلمر اختر به څه کومزړه می سخت خوږیږي داختر شپه دهعزیز یم در په در اختر به څه کوم
غزل/عزیزالله زاهد طوطاخیل
ځه جانانه پاتې دواړه کلی کړوجوړ د محبت به ورته څلی کړوپریږده چی غماز پکی خوشاله ویپوری دغره سر به راته ښکلی کړونور څه له خپل ځان سره به نه وړومونږیو دسر سالوبه دی راغلی کړوجوړه به جونګړه کړودغره په سربیا به د ې د نیا نظر و یشتلی کړگرانه عزیز جانه زما خوښه دهزر راځه چی دا مزل وهلی کړو
