شعرونه
تور ملا ډارېږي . . .
لکه نمرود چې له پيغامه د موسی ډارېږيد دغه ښار له ښايستونو تور ملا ډارېږي دا د کعبې قسم وهلي له قبلې نه منکرد دې وطن د پرهرو له مسيحا ډارېږي هغوی په مينه کې ګرېوان چې د پی مخو څيريبند کړی يوسف چې يې له مينې زليخا ډارېږي ځان به سينګار، خو د زړه تور ټکي به سپين نه شي کړایهغه ړانده په سپينه ورځ له خپل امسا ډارېږي "نور" چې د پېغلو په محفل کې سرې سکروټې وېشيويښتان يې سپين کړي، له تهمت د هزارها ډارېږي
د تورتم استازی
د هرات د ملا، مجیب الرحمان انصاري په خدمت کې د تورتم استازی تر کوم ځایه د ملا چې نظر څرخي ځمکه ځای پرځای ولاړه ده لمر څرخي د غوايي پر ښکر ولاړه ځمکه ټینګه زلزله کې ځمکه نه ښوري ښکر څرخي غرونه واړه ښخ میخونه دي په ځمکه نه دا ځمکه ښوريدای شي نه غر څرځې د ملا په خیال د لمر او سپوږمۍ تندر په جادو د جادوګر او کوډګر څرخي په لمانځه د استسقا به تندر ورک شي که نه تندر به تر ورځ د محشر څرخي نور فکرونه د ملا په اند جمود دي یو ملا دی چې يي اند لروبر څرخ
یارانه
خدایږو نشته دی سکون په یارانه کې بس دی را دې شي بدلون په یارانه کې د چوکۍ مینه خو ژوند له مونږه اخلي مونږ ورکړی دی ازمون په یارانه کې پیتاوي واعظ صحرا ته کړ مجبوره لیونی نه وو مجنون په یارانه کې نوي نسل ته د مینې کښت پکار دی ګډ نصاب ته کړۍ مضمون په یارانه کې لوې ملت د خلاصې ملیانو غرق کړ رب دې راولي سمون په یارانه کې دوي د حسن صفت عار ګڼي میرویسه څه غیرت لري پښتون په یارانه کې
پښتانه نارې وهي د اتحاد
خو څوک لاړل په جهاد څوک پر الحادد جهاد رهبران غواړي خپل نفسونهملهدان هم نيم شېرين شول نيم فرهادهاغه دوه ميليون شهيد مجتهدين ولشمشېر زني واي مونږ کړ ملک آزاد!ملټيپل، ټريپل ډبل شول جاسوسانمارشالان، ټروريستان کړي پف او بادد سیاف د تش په نام اتحاد څه کړي ؟ثروتونه د عرب او غرب فسادپښتانه په خېل او زي کښې دي نښتيولسمشر دی سمبول تش په نوم ښادرښتیاني وحدت رازده کړئ له هزارهله همزه نه تر الف شول ټول آبادامنیت، پوهې، تکنيک پسې ها ځغلينه چسپک، نه
لټ خر
په یوه کلي کې یو سوداګر اوسېدلو. هغه د سوداګرۍ لپاره شیان مارکیټ ته راوړل. هغه یو خر درلود. هغه هر څيز په خره بارول؛ بیا به یې د سوداګرۍ لپاره مارکیټ ته وړل. سوداګر د خپل خره ښه خیال ساتلو. هغه په دې پوهېدلو چې د ده خر د ده لپاره څومره اهمیت لري. خپله به يې پاک او روغ ساتلو او ډېره ښه ډوډۍ یې ورکوله. خر ځوان او قوي و. کولی یې شوی چې ډېرې کڅوړې په خپل شا تر مارکیټ یوسي؛ خو لږ لټ و. هغه نه غوښتل چې کار وکړي. ده غوښتل چې وخوري، وڅکي او ویده شي. هو زه بیا مارکیټ ته ځم. زما بادار په دغو
وږی میلیونر
په پخوا زمانه کې په یو لري کلي کې یو پیسه دار سوداګر د ریچارډ په نامه اوسېدلو. هغه یو کروندګر و. هغه غنم او سبزي خرڅوله. د ده کار دومره ښه و چې میلیونر شو. ټولو فکر کالو چې هغه ډېر آرام او ښه ژوند تېروي. مګر ریچارډ ډېر بد بخت، خو څنګه؟ پلاره! زما بوټان شلېدلي دي؛ زه نویو بوټانو ته اړتیا لرم. موږ دا بوټان دوه کال وړاندې واخیستل. ته غواړې چې زه مسکین شم؟ پلاره زما پښې غټې شوې دي؛ وګوره دې بوټانو زما پښې څومره ژوبلې کړې دي. نوي بوټان د چا پښې وهي. د دې مطلب دا دی چې تا دغه بوټان
صادق لرګی ماتونکی
په یوه زمانه کې یو ځوان په یوه واړه کلي کې ژوند کاوو. هغه الن نومیدو. هغه ډېر صادق سړی و. هېڅکله یې هغه څېزونه نه اخیستل چې په ده پورې یې تړاو نه درلود. خو د غلو سره په یوه کور کې اوسېدلو. هغوی به د ورځې له خوا د کلي له خلکو غلا کوله او په غلا شویو توکو به یې د شپې له خوا به يې میلمستیاوې کولې الن ته دې کار هېڅ خوند نه ورکولو. زما دا نه خوښېږي! ستا نه خوښېږي؟ نو ماته يې راکړه! زه به دا ټول وخورم. ځه! ته حق نلرې چې ویې خورې! زه له ټولو ډنګر یم! ماته یې راکړه! څه شوي دي الن؟ ستا
نیکه او لمسی
په یوه زمانه کې په یوه واړه کلي کې یو پلار د جک په نامه ژوند کاوو. جک په کلي کې د ټوکي په نوم پېژندل کیدو. ځکه چې هر کله او په هر حالت کې خوشاله و. چېرته روان يې خوشاله جکه!؟ کب نیولو ته روان يې؟ نه، هو لومړی به د کبانو سره ولامبم ورسته به یې له ځانه سره راوباسم. هاهاها جک ته ډېر عالي سړی يې ښه ورځ ولرې. تاسې ته هم ښه ورځ غواړم. خوشاله جکه! چېرته روان يې؟ زه کور ته روان یم. کوچني هينسل ته هم سلام ووایه. خامخا به ورته وایم. په جک ب
سره بوټان
په کلي کې یوه کوچنۍ نجلۍ اوسېدله. د هغې نوم کارن وو. دا د خپلې مور سره په یوه کوچني کور کې اوسېدل. کارن یوه غریبه نجلۍ وه. هغې بوټان نه درلودل چې په پښو یې کړي. هغې تل لرګین بوټان اغوستل چې مور يې ورته جوړ کړي وو. د لرګي بوټان ډېر سخت وو؛ او د هغې پښې يې ژوبلولې. د کارن مور ډېره مریضه شوه. کارن تل د خپلې مور خدمت کولو. یوه ورځ کارن چې کله کورته تلله، په لاره کې یې یو بکس وموندلو. په بکس کې سره بوټان وو. دغه بوټان د کارن ډېر خوښ شول؛ نو ځکه يې پرېکړه وکړه چې بوټان له ځانه سره کور ته یوسي. خو
غزل
کله آسمان کله په ورېځو کی بی حـــاله ښکاري دا انجلۍ چی لـــه کوروتې ډیـر فعــاله ښکاري نن یی عالم د تهمتونو لـــه چـــا کم دی ګورئ نه یی ښایست د عظمتونو بی مجـــاله ښکاري داسي چی ګوري راته نن صبا به نه یم له غم خالد به ژاړی دا به هر کله خوشحاله ښکاري سمیع الله خالد سهاک جنوری ۲۷، ۲۰۲۱
تېروتنه
موږ په وعدو د نن سبا تېروتو دومره ساده یوو چې بیا بیا تېروتو درواغ په پوښ کې د ریښتیا پوښلي زیات له درواغو، په ریښتیا تېروتو پرون انګریز او روسيې سم دوکه کړو نن په دوکو د امریکا تېروتو موږه فساد ته د جهاد نوم ورکړ سخت په جهاد او په غزا تېروتو زموږه غوث زموږه پیر پردی وو موږ يی په ذهدو په تقوی تېروتو دښمن هر ځل اشنا لباس کې راځي اشنا لباس کې په ناشنا تېروتو هم په سنت هم په مذهب دوکه شو په وعظ، تقریر د ګوډ ملا تېروتو(۱) موږ خپل تاریخ، کلتو
ملا او دوه رنګي
ملا بد ګوري د ولس خوښۍ، خندا ته ملا خوښ دی د خندا پرځای ژړا ته کوم لذت چې له ژړا ځینې ملا وړي دا لذت خندا کې چیری دی ملا ته د ملا په اند دنیا یو ماتم سرای دی د خوښۍ ځای پکې نشته دی هیچا ته دا دنیا ځای د کړاوو او مشقت دی که خوښي غواړي ورځه بلې دنیا ته هلته حورې دې پریمانه انتظار کې چې په دې دنیا کې نه رسیږي چا ته د غلمانو کتارونه جام په لاس دي په تعظیم، لاس په نامه ولاړ دي تا ته د هغې دنیا په وصف چې ملا راشي ته وا کاشکې وای نن تللی، نه سبا ته
د ۲۰۲۱ کال درشل کې
څلوریزې وایه جګړه کې په تا څه تېریږي ایا په کور کې دې خواړه تېریږي؟ پردي جنګونه کور ته ولې راوړې بې له جګړې دې ژوندون نه تېریږي؟ +++ جګړه مو ولې پیل کړه خپله کور کې اوس به دا اور بل وي تر تله کور کې دښمن به هم تېل پر، دې اور تل پاشی اور به مو ټوله کړي کمپله کور کې +++ موږه په کور، مسوول د جنګ خپله یوو له خپله لاس په وینو رنګ خپله یوو هم شرمنده، رسوا په سیمه نړۍ هم په دې جنګ، بېخوند بدرنګ خپله یوو +++ ولې څلویښت کاله جنګ بل لپاره
بې کفا یته کجیران
خوب وینی خړ کجیران بیادبل پروفیسور سره راټول شوی دی د ا بې نمکه بې خو نده شورواپه نوم خو تاریخ شرمولی دی فردی او ګروهی مقالو کې هېڅ ګټه اوحیثیت ورته پاتې نه دی ولس پوهیږی خاینو تا سې هرڅه چې څه کرلی هغه مو رېبلی دی تلخان امرالله کلینر اوس ټانکی په لاس زده کړې د ملت کوی هو په غوږ ویشتلو حنیف اتمراو اودلا خو هم ډېر جنایتو نه کړ دی ورکه دې داسې سپکه اداره شی چې نه زنانه ا ونه نامردانه شی وګوری !اې خیرنو ناامنه کابل ښار کې تاسې نور څه کړی دی دغه بې قانونه برګ یو ځل
قاتل څوک پیژني
ولي مو وژني؟ څوک مو وژني؟ قاتل څــــــوک پېژني ؟ زما د مرګيو د ورانیو لامل څـــــــــــــــــــــــــوک پېژني؟ که تاسې نه یاست ولي چپ یاست ځواب راکړي ماته قاتل هم چپ دي، حاکم چپ دی عامل څوک پېژني ؟ هم خیرات غواړي هم مو وژني هم دوعــــا ښېرا کړي د نبووت دعوه کوي دا سائیل څــــــــــــــــوک پېژني؟ یا به ملا وي، یا سوالګر یا هم سائیل یا حـــــــــــــاکم زما مکتبونه چي سیزی دا جاهل څــــــــــوک پېژني؟ لا اقتدا ورپســــــــــــــــې کړی لا یی پېشوا ګڼې خپل په
درى شعرونه
غزل پاتې شه باران دى اوس به څه کيږي غلى مې جانان دى اوس به څه کيږي داخو مې داستادمينې ټس شولو څېرې مې گريوان دى اوس به څه کيږي نن راته دې بياچالمسولى دى دغه مې خپگان دى اوس به څه کيږي ماخويې نازونه پرلېيمو وړي داخو ډير ناځوان دى اوس به څه کيږي داد انډيوال خبره گرانه شوله سخت خويې گوزران دى اوس به څه کيږي د پسرلي موسم دپسرلي ښکلى موسم کې ووم روان هرې خوا کې خوشا
بی نومه عسکر
کله ټپي شوم کله معیوب او کله مړ شوم خو ته کله رهبر شوې کله رئیس کله جمهور رئیس شوې کله پاچا او یا هم امپراتور شوې خو زه تپي شومه، معیوب شوم یا هم چی مړ شومه دا ستا لپاره ..................... او اوس نه مې څوک پیژني او نه مې څوک اوس هم نوم اخلي نه کوم منصب، رتبه یا ځای لرمه خو تاریخونه ستا له نومه ډک دي او افتخار دې ګني خلک د وطن او ملت خو زه به څه کوم او ماشومان به می اوس څه کوي آیا... دوې څوک پیژني آیا ته
هېرشوي یادونه
چې رایاد مې شي د کلي تېر وختونه پر لښتي د نجونو جوړ مازیګرونه وایم څه پېښ شو او کوم مالت ته راغلم په اور وسوځه ناپایه هجرتونه کاشکې یو ځلې مې بیا په ژوند لېدای شوای د ګودر په لور د پیغلو قطارونه یا د کلي په کوڅو بیا تلای راتلای شوای بیا مې کړای شوای قضا شوي دیدنونه یا د کلي د دېوال تر شا پټ شوی پاس له بامه مې لېدای اشارتونه یا د بوسو بوساړه کې چیرته پټ وای په یو بوو مې له نجونو ایستی زړونه یا ملګرو سره کلي باغ ته تلای شوای له میوو مو راډک کړ
نن او سبا
شپه ولاره ورځ ولاړه شپي او ورځي لاړي خو زه او ته به لا ژوندي يو او دا کرونا به هم ولاړه شي که ژوند وهء ……………. زه او ته به بیا لاړ شو زمونږه باغ ته او میله به وکړو دهغو نارنجو لاندې که خدای نصیب کړې وهء خو اوس به کور کې پاتې کیږو او دعا به کوو بله چاره نشته پای سمیع الله خالد سهاک دسامبر 2020 مونتری کالیفورنیا
څه سوه
څه سوه ملاله اوناهیده چي سرونې پروطن ورکړه ولټه تاریخ پسې پیدا ئې زرین پاڼه کړه څه سوه احمدشاه میرویس چي سمسورئې هېواد کۍ وګورۍ تاریخ پسې ارزښت ئې دکارو وکۍ څه سوه خوشال خان رحمان چي اشعارئې د پښتوویل دېوانونه ئې وګورۍ شاعر به نه وي داسي بل څه سوه شاه ځلمي زموږچي ویــل ئې وه کــول پخپله مېړنتیا ئې هېـواد ته خپل سرونه وښندل څه سوه دهېوادغمخورچي توغ ئې دهېواد ساته اوس راسه وګوره! چي څــو ک ئې پاته شاته
چا په ريښتيا وژړل!
نور له پرديو، موږ له خپلو په ژړا وژړلتقديره ستا له ناکردو مو په بيا بيا وژړل د چا له خونې د مستۍ چيغې سورې راوځيموږ هره خونه کې له درده په غوغا وژړل څه به منصور وي، څه يې دار چې جهاني يې ستاييزموږ د هر ګودر د ونو شاخ ته چا وژړل؟ دلته د سترګو او بڼو تر منځ مرګونه پټ ديچا ترې پرون او چا ترې نن په واويلا وژړل خلک له کفره په ژړا چې يې بمونه راوړلدلته انسان او محرابونو له کافر او طلبا وژړل ته په محفل کې بې پروا لکه رباب غږېدېما د خلو
د قیامت ورځ
په هېواد کې دمګړۍ د قیامت ورځ ده اضافه به له دې څه وي په قیامت کې داسې ورځ چې هیڅ راغلې پر چا نه ده نه لېدلې چا تاریخ د بشریت کې که قیامت ورځ په مانا د لوی افت وي نن هېواد دی سر تر پایه په افت کې که دا ورځ څوک د حساب و کتاب بولي نو حساب باید چې پیل وای دې ساعت کې که شپېلۍ د اسرفیل ته ورځ معطل وي اسرافیل دې شپېلۍ پوو کړي دې فرصت کې دلایل هم د شپېلۍ په ځنډ کې زیات دي څوک يی هغه څوک يي دا شمېري علت کې د شپیلۍ له دندې اخوا څوک خبر دی چې پخپله اس
سهار ـ ماښام
...................................... سهار ماښام شي او مرغان له ښاخو والوزي او د ځالو په لور اوچت پرواز وکړي ولې؟ هغه یی کور دی بل ځای نه شي تللای او بلې خوا ته معاش خوره انسان سهار له کوره وځي یو په شپږ بل په اوه او بل په اته ټول د غرمي د ډوډی وخت لری حاضري او هم رخصت هر ورځ سهار- ماښام چی کار کړی ماښام - سهار په کور کی بیا بله ورځ سهار – ماښام کار کړی او انتظار باسي چی میاشت به کله ختمیږي خو سهار- ماښام نه ختمیږي ن
سوله وکړئ
د ســـــهار ماښــام ژړا می نه دریږي دا چی بیا می په کابــل راکت آوریږي په دې اور کی ټول ښارونه مو ویجاړ شول شني مرغې په شنو ښاخونو کی سوځیږي د ښکلا موسم می ورک شو له وطنه دښمنان می زما په سوله کی ژړیږي هم ګاوند هم می نړۍ له حال خبر دي خو زما په دارو هیڅ څوک نه پوهیږي غیرت منو بیا په سوله کار شروع کړئ په جګړه مو دښمنان ټول خوشحالیږي هر پــوله کی رڼـــا ده خـــوشحالي ده خــو افغان لا د افغان لــه لاس کړیږي نور نو بس کړئ وسله غورځوئ له لاسه خــ
دین لباس نه دی
جامه، لباس،ښکلا مه معیاروه په دین کي الله ښوولی امـرکـړی عـورت دی په یقین کي دیـن عـمل دی دنیکۍ وهــــرمخـلــوق ته ښَکلاّ ئې معیارنه ده لکه ښکلی آس په زین کي لـبـاس، ځـان جـوړول بوله دود دانسـانانـو دیــن امــــردالله دی په کلام فــرقــان زرین کي عــاداتو، دود، جـامه د وګړو یوعمل دی ټاکل سوی حدودسوی عورت زموږ په دین کي راســۍ پــرلـبـاس اوشـکل نه ږغیږوډېر ږغ د دیـن دی په عـمل اود زړونو په یـقـین کي دیـن نـه ږره نـه لـبـاس اونـه ښـکلـتیـاده دا پنځه بناوي دي
