شعرونه
د نجلی حق
دا د مار نوي زیږیدلي بچي ته ورته کوږ او وږ هیکل دا د خماري وړانګو ځلیدونکی کتاردا د سلګونو غورغیو وودل شوی امیلدا د زیړ مازدیګر د لمر همغاړیدا د مینې د احساس پارونکیدا د سینې د پټو خزانو پاچادا د رنګارنګ کلیماتو لاکتدا د سپینې، نازکې غاړې هاردا په وریښمینو زلفو مین کلچه وهلی مارګیدا د سرو او سپینو میده ځنځیرتا په ناحق پاټک کې یرغمل کړینه ښایي له تا سره ځوانه هلکه دا خو د نجلۍ حق دی
حواله
له دې کلي ځمه خلکو چې بلا پرې حواله دهد بیلتون د تورو پیڅکو ابتلا پرې حواله دهد تورتم په توغندیو د ښکلا جوهر ټپي دیګوډ او مات، ړانده په سترګو یوه غوغا پرې حواله دهد نوتاکو، سپینو وړانګو لاره ډکه له اغزیوپښې یې تکې سرې په وینو یوه ژړا پرې حواله دهد شیطان طلسم ده داسې یوه عجیبه نخره کړېد ویرونو، افتونو، یوه بلوا پرې حواله ده د ښکلا په بدن شوې د نادودو سپيرې ډزېد ژوندون کاروان خاموش دی یوه چوپیتا پرې حواله ده د مستۍ خندا راوړمه د دې خړو کورو بام ته
سپین څاښتونه
ستا له هرې زارۍ قند اخلم جانانهله فریاد، سلګو دې پند اخلم جانانهته د مینې په پیچومو برابر شوې زه له خپلې موسکا خوند اخلم جانانهته چې څومره د بیلتون څپو ته ژاړېزه خنداوې په څو چند اخلم جانانهما د مینې افسانې دي ټولې لوستېزخمي زړونو ته پیوند اخلم جانانهد غزل په تورو لیکم سپین څاښتونهیو تاویز بل درته بند اخلم جانانه۲۰ لیندۍ ۱۳۸۶ هجري لمریز ۱۱ دیسمبر ۲۰۰۷ میلادي
د سولې ترانه
موږ په خپل هیواد کې امن، پوهه، نیکمرغي غواړوسوله ورورګلوي غواړو سوله ورورګلوي غواړوموږ یو افغانان وروڼهموږ یو مومنان وروڼهموږ یو بل ته ګران وروڼهموږ یو بل ته ګران وروڼهموږ له جنګ، بیلتون څخه بیزار یو سوکالي غواړوسوله ورورګلوي غواړو سوله ورورګلوي غواړومینه به پخلا کړو موږسوله به پیشوا کړو موږخپل کور به زیبا کړو موږخپل کور به زیبا کړو موږغوره لار د سولې په دې خاوره خوشحالي غواړوسوله ورورګلوي غواړو&nbsp
د سولې مشاعره
له ټولو ګرانو شاعرانو او ادیبانو څخه هیله کوم چې د سولې په دې مشاعره کې ګډون وکړي او د لاندې غزل په طرح خپل غزلونه او نظمونه دلته خوندي کړي.په افغانستان کې د سر تاسري سولې په هیله غزلله خندا وي په ملا ماته شین خالۍمینه مینه، شرنګاشرنګ وي په مستۍله غومبر یې د خوښۍ وږمې را اوريګلابي پالنګ ته هسکه ښاپیرۍ د ښایست په سرو ګلونو کې لوبیږيد رنګونو په محل کې ګلالۍ د شیرین الهام خواږه زړونو ته ویشيد وصال د کاروان مشره پردیسۍ ښکلې، سپینه، مینه ناکه، غو
د مرحوم دوست شینواري په شعر طرحي مشاعره
(ساه نیولی دې راغلی یم درشل ته)(ما په خپله ځان سپارلی دی اجل ته)د کمان غیشی دې څوک ملامت نه کاچې وار شوی دی د هیلو تاج محل تهخاطرې مې د ژوندون کتاب کې لولهما سپارلې دي د خپل حیات ناول تهقضاوت به بیا هغه مهال کړې ګله چې زه درغلم د دوو سترګو مورچل تهیا به پرانیزې لېمې راته د مینېیا به ورکړې ما د ورک جهان ګوګل تهد ښایست او بدرنګۍ صفت کړه دواړهکه رنګین وم نو ښکلا مې کړه وربل تهکه بدرنګ وم د نسیان په خوله مې ورکړهنوم مې یوسه د عدم د کن
شامتورې
د حسن په رنجو کړي یوه ناوې سترګې تورېښکلاوې یې د زلفو په شالونو خپورې خپورېد سرو ګلو غنچې یې وي منګولو کې نیولېرخسار باندې یې وړانګې په مستۍ وي نورې نورېلیمې یې د ښایست په غزلونو باندې فرش وينڅاوې یې رنګینې وي د هار په دانو پورېلبیک لبیک په لوري د مین جانان ورلیږيپرواز کړي د موسکاوو له صندوقه پورې ورې خاونده موږه غواړو بیا د لوړ چنار په څانګوکوترې، شا بلبلې، توتکۍ او شامتورې۳ لړم ۱۳۸۶ هجري لمریز ۲۵ اکتوبر ۲۰۰۷ میلادي/ کابل
د سلګیو نڅا
ستا په هر یوه رګ کې د ښکلا د مخ جادو ښکاريته شولې ملنګ، غریبه، ځوانه، زه پاچا شومه ما درته ویلي وو له مینې لرې لرې ځهستا فکر ته درغلم رنګه رنګه دنیا شومهتل به دې ټینګار د سرو ګلونو د اورښت کاوهته چې خماري شوې زه رنګونو کې عنقا شومه مینه له انکاره سره بیل کیف او خوند لري لاړې نیمه خوا شوې زه نغمه، نغمه موسکا شومهزه د خپل بري په الوتکه کې پرواز کومزه د آسمان ستوری، زه سپوږمۍ او زه رڼا شومهتا ته مبارک شه ملنګي مې د شعرونو کړهخواره
د ښکلاوو کمین
بیا به داسې راته وایې چې اول دې ولې نه وېمینه دا رنګه کانې کا مسلسل دې ولې نه وې په ځیګر پوخ شومه یاره د توبې دروازه چیرېخپل منطق دې ولې نه وې مطول دې ولې نه وېرشوتونه مې منلي که له دې زندانه خلاص شومدا د شونډو نذر واخله مکمل دې ولې نه وېدا د حسن مدرسه ده په آزمون کې شومه پاتېزه دستورو آدرس غواړم په غزل دې ولې نه وېراته لار د افق ښیه سرخي اخلمه رخسار تهخدای ته وګوره مطربه په څو ځل دې ولې نه وېزه کمین ته د ښکلاوو یم په پټه راوتلیګوره څنګه ب
ايا(( جاغوري)) به ولايت شي؟
په تېرو ولسمشريزو ټاکنو کې ولسمشر حامد کرزي د خپلې ځاني او حکومتي پياوړتيا په موخه دوه ولسوالۍ د ولايتونو کچې ته ورسولې، چې يوه يې پنجشېر ولسوالي او بله هغه دايکندي وه. دغه دواړې ولسوالۍ د جوړجاړيو او ايتلافونو له ثمرې را وزېږېدلې، خو په تېر اووه کلن بهير کې دا په ډاګه شوه، چې ښاغلي کرزي نه يوازې دا، چې له خپلو ايتلافيونو نه ګټه پورته نه کړاى شوه، بلکې تر وروستي بريده يې دده پښې هم ووهلي. هزاره لږه کى ، چې په خپل مټ په افغانستان کې د ولسمشرۍ څوکۍ ته د رسېدا په لار کې ډېر خنډونه ويني
راډيويي نومونې
Archive: د چاپي او ناچاپه توکو (کتاب، ورځپاڼې، نقشې، پوسټر، فلم، کسټ، غږ، فلش او ...) زېرمه تون ته ويل کيږي. Item: د يوې خپرونې د جوړښت بېلابېلو برخو ته ويل کيږي. لکه، وينا، رپوټ، مرکه، ګردى مېز او نور.Control Room: کنټرول خونه د خپرونې زړه ګڼل کيږي. دا له سټوډيو سره نږدې او د يوې ښيښه يي ورسۍ له لارې له سټوډيو سره په اړيکه کې وي. دا د يوې راډيويي سټوډيو د قوماندې مرکز دى. د راډيويي خپرونو د لېږدچارې هم ل
د شپې په خاموشى کې
شپه په تور کميس کې راشي څوک خپه څوک پرې خوشالهڅوک يې خپلې غريبۍ او بېوزلۍ ته يوه پرده کړي څوک يې توره تخته ونيسي په لاس کې د ګناوو تبرګى په لاس کې واخلي او د سپينې رڼا سر وهي په بېخ کې څوک د شپې په خاموشۍ کې خپل بې وسه ژوندون ژاړي بس د شپې لستوڼى لوند کړي او د شپې په توره غېږ کې پناه اخليڅوک د شپې په تور څادر کې د يو څه د غلا په نيت له کوره وځي ټوله شپه په ښار کې ګرځي څو يوه ګوله پيدا کړي او د خېټې د دوزخ چاره پرې وکړي څوک په شپه کې
زموږ د ښار انځور!
د ماښام خړه ورو ورو د ښار په منارو تاويږي او لمر د مخامخ تور غره د سر دپاسه کښېناستخلک په بيړه د موټرو د تمځي پر لور رهي دي خړ مرغان د خپلو ځالو پر لور درومي ښارد خلکو له وجوده خالي کيږي اوس د ښار او د کوڅې په لر او بر کې څو پوليس ديبرچپک لاس په ماشه ولاړ دي برېښنا &nbsp
خلک د مړو درناوى کوي سهاره!
ښکلې پرخه چې تر ما رسي په تله شي لکه شِعَر چې په ژباړه کې اوبه شي د ماشوم په څېر مې زړه ته را نږدې شيستا له درده جوړ غزل زما پر خوله شي د پښتون دا بدمرغي نه ده، نو څه دي ؟چې پر کور يې له هر لوري کوز غوايه شي د پردو لپاره درست عمر جګړه کړيد خپل حق په اخستلو کې ويده شي زه د ځان قاتل پخپله ځان پسې يمخداى ناترسه که له خدايه مې ډار وشي خلک د مړو درناوى کوي ((سهاره))!زموږ له لاسه يې مزار هم کنډواله شي(١) ------------------
د امريکا حضور،د سيمه ييز کړکېچ اصلي سرچينه
نړيوالې سروې ګانې او څيړنې پلټنې ښيي، چې په عراق او افغانستان کې د ((ترهګرۍ ضد جګړې)) ټلواله په جګړه کې نښتې ده. نړيوال مالي ناورين او د پوځيانود زياتوالي پر سر د ناټو د غړو هېوادونو خپلمنځي اختلافونه او په افغانستان او عراق کې پر ښکيلو هېوادونو د هغوى د عامه افکارو فشار ددې لامل ګرځېدلي، چې دغه ټلواله له سيمې نه پر وتلو فکر ته اړباسي. له طالبانو ، اسلامي حزب او د افغان دولت له نورو وسله والو مخالفانو سره د خبرو اترو پروسه او په دې برخه کې د لويديز د جګپوړو چارواکو او پوځي قوم
وارداتي فرهنگ له ملي ګټو سره په ټکر كې
په افغانستان كې د بهرنيو ځواكونو له ميشتېدو سره د بهرني فرهنګ او كولتور نښې خورا ډېرې شوې دي. د نږدې ۴۰ هېوادونو پوځيان او له هغوى سره په مادي او مانيزه توګه راغلى كولتور حتماَ پر افرادو او د افرادو پر دلګو اغيز پرېباسي. په رسنيز ډګر كې د هند او لويديزې سينما اغيزناك او محسوس حضور دهغوى سيالان هم دې ته اړباسي، چې په متقابل عمل لاس پورې كړي. دغه كولتوري يرغل او څو اړخيزه سيالي دافغاني انډول او دفاعي ځواك د نشتوالي يا كمزورتيا له امله ددې لامل ګرځېدلې، چې دلته په افغانستان كې شته ملي هو
اُف
خدايږو ستا غېږې ته مې نه پرېږدي اُف دا د اســــــــــمان پاچـــــــا رڼـــــــــــــا راچوي اوس يې وزيـــــره شـوه د شپـــو پـــر اوږو &nb
د مرګ بلاربه بلا
د مرګ بلا د پښتانه له کوره نه پاڅيږيمرګ د پښتون د قسمت پاڼه شولهمرګ مو د سترګو په سرونو ناست دى مرګ مو پر مېنه پر کورونو ناست دى مرګ دى چې ما وژني او تا وژني مرګ دى چې خلک د پښتونخوا وژني مرګ مو په کلي کې کوډله جوړه مرګ مو له کلي نه قلنګ اخلي مرګ مو سرونه ريبي ،پښې رېبيمرګ مو له شونډو نه سندرې يوسيمرګ مو په ستوني کې ټپه نه پرېږديمرګ مو له زړونو نه ارمان رژوي مرګ دى چې هره ورځ زما له
د مور نړيواله ورځ !
مورې! اوس چي له کوره وځمزړه مې بې واره غريو نيسي او ژړا را دروميستا له وجود سره مې خوى اخستى ----- ګلګېډۍ يو کس د ګل پلورنځي پر وړاندې ولاړ و او غوښتل يې د پوستخونې له لارې په بل ښار کې خپلې مور ته يوه ګلګېډۍ واستوي. کله چې له ګل پلورنځي را ووت ، ګوري، چې د کوڅې په منځ کې يوه ماشومه جينۍ ناسته ده او ژاړي. سړى جينۍ ته ورنږدې شو او ترې ويې پوښتل: اې خوږې، ولې ژاړې؟جينۍ په ژړه غوني وويل: مور ته مې ګلان اخستل، له ماسره تشې څلور افغانۍ دي، خو د
د رپوټ ليكنې ارونه
دانش خپرندويې ټولنې د شهيد موسى شفيق د څيړنغونډې په وياړ يو لړ كتابونه خپاره كړي، چې په هغو كې يو هم زما (( د رپوټ ليكنې ارونه)) کتاب هم ترسترګو كيږي. دغه كتاب په ۱۳۰ مخونو كې په ښه پښتۍ او ښه صحافت چاپ شوى دى. په كتاب كې د رپوټ ليكنې پر ارونو، تګلارو او اوسمهالو سټنډرډ معيارونو بحث شوى او انلاين، برېښنايي او چاپي رپوټونه يې سره پرتله كړيدي. د خبريالۍ مسلک مينه وال کولاى شي دغه کتاب په کابل او پېښور کې له ټولو سترو کتابتونونو ترلاسه کړي. د کتاب د پاى څو کرښې دلته ولولئ:
مننه ( د يوه پولنډي شعر پښتو ژباړه)
مننهويسوا وا شيمبورسکا دهغوی پوروړى يمچې پرې مين نه يم دغه سوکالي اسانه منمهچې هغوى له نورو سره خواږه دي خوشالي دا چېد پسونو لېوه يې نه يم له هغو سره ارام يمهازاد يمهغه چې عشق يې نه د ورکړې توان لري اونه د اخستلو په وره کېسترګې پرلار يې نه يمډاډهنږدې لکه لمرينه ګړۍهغه څه چې عشق يې نه پېژنيپېژنم يېهغه چې عشق يې چا ته نه وربښيبښم يې له ليدو نه تريوه ليکهابديت نه دی چې تېريږيي
درې عجيب ويونه
کله، چې د راتلونکي کليمه وايمهلومړۍ کليمه بيا په تېر کې تېريږيکله، چې د چوپتيا کليمه لولمههغه ماتومکله چې هيڅ کليمه وايمهيو داسې څه پنځوم چې په هيڅ شته کې ځاى نه نيسي
د چينې تر غاړې راشه
خلك وايي چې په مينه كې څوك مات شيد شعرونو ښاپېريو ته پناه وړيد بورا چې تور وجود ته سترګې واوړيدرد يې واخلي او ببريو ته پناه وړييوه ملنګ شاعر په كلي كې كيسه كړه:مينتوب مې په طبيعت كې شعر راشين كړټول وجود مې د سندرو پاڼې وكړېپه دې پاڼو مې زړګى له غمه سپين كړنه پوهېږم چې د خداى قلم پرې كش شوكه دې ”سپيو“ مې په كوډو الهام يووړاوس د ذهن په ړنده چينه اوبه څښميوه ”ابليس“ مې د سندرو سلام يووړد ملنګ خبره ومنم كه څنګه؟مينتوب خو مې
سودا / زمانې ته دویم شعر/ نذیر
ستا یادونه په سر ایږدي راته ناست دي مابه کله خوب ته پرېږدي راته ناست دي په زخمونو باندې مالګې راته پاشي زړه مې سوی کړي زړه مې رېږدې راته ناست دي خوب کې وینم راسره وې خوشحالي وي ته مې بیا زړه کې دېره وې خوشحالي وي
اوس مې هېره ده
(زمانې ته لمړی شعر) زمانه وه چې د کلي شوخ ماشوم ومزمانه وه چې مې سر لس ځایه مات وزمانه وه چې د کلي د نفرت ومزمانه وه ترحم راباندې قات و»»»»»»»»»»زمانه وه رانه لوبې زېږېدلېزمانه وه چې روان وم یا به ملاست مزمانه وه کلي اور رانه اخیستوزمانه وه د شیطان په لکۍ ناست وم»»»»»»»زمانه وه چې (( بدی)) راته حیران وو((کرمی)) مې
