د ډیوې رڼاته له چاپه وروسته شاعري
غزل: نادر دانش
غزل
غزل : نادر دانش
پـــاڼې، پـــاڼې، پـــاڼې دی، ګــــل د زندګۍ زمـــــا بَــل بــه دا څــــراغ نـــــه وي، تــل د زندګۍ ز
غزل : نادر دانش
غزل ــــــ زه د ژوند د يوه بل پسرلي ښکار شوم
غزل : نادر دانـــش
غزل څاڅکي د وینـــو مې ليـــــمه ښکاري، که نه ښکاري؟ اووف ! تاته یې څه توپير که وه ښکاري، که نه ښکاري دنیــــا مې ستـــرګو کې د مینـــــې افسانې ولوستې جـــانـــانه! تاته پـــه کې څه ښکاري ، که نه ښکاري؟ راځــــه پــــه دښتــــه مــــې د زړه، زخمــونـــه ولټــوه ... غـــــاټول پـــه دې بـــیابانه ښکاري، که نــــه ښکاري؟ تـــا دې د خپل زړه خیــال ساتلی
غزل : نادر دانش
غزل ستا له رخساره وریدلې لمبې
غزل: نادر دانش
غزل ما سترګو کې وساته، لیمه رانه چاپیره که
غزل: نادر دانش
غزل څـه چــل شــوی دی، په ما زړه مې خـوږيږي
نادر دانش
غزل هغه ډيوه چې تر سهر به وه، شوګيــر راسره هغه ډيوه چې تل به ګډه وه، په وير راســره
غزل : نادر دانـــش
غـــــزل تـه يـــوه څــــنډه د نـــــړۍ کـې، زه پــــه بـله نـاست يــم
غزل : نادر دانش
غـــــــــزل نـــه زمــا وې، نــه زمـــا پـــاتــې شــوې لکه وږمــــه پـــــه هــوا پــــاتــې شــوې
غزل : محمد نادر دانش
پــــه تصـــور کې تصویــــرونه، جــــوړووم ورانــــــووم د چا د مــــخ پکـــــې خالونه جــــــــوړووم، وران
غزل : محمد نادر دانش
غــــــــزل اه دې د سیــنې د اوره لـــــــه شـــــوره دی اوره دې، وجـــــود دې جــوړلـــه اوره دی
غزل : محمد نادر دانش
غـــــــزل زه چې نـــه يــم، هـــديــرې راپــــسې ګــــــورهد قــبــــرونو کـــتيـــــبې راپـــــــسې ګــــــــوره دلـــته هره ورځ بې شمــــيره انسانـان مـــــريکه ماګـــورې، جنـــــازې
غزل : محمد نادر دانش
غزل پــرانیــــــستې مې د زړه ورته کیــــسه وه، یـــــوه شـــپـــــه یــو زه، یوه سپــــوږمۍ وه ، او هـــغــه وه، یـــوه شپـــــــــه مــا خپــلې سترګې سرې کړې، زړه م
غزل : نادر دانش
غزل له زړه سکــــون اوسترګو نه، خوبــــونه لـیـونۍ وړي
غزل : محمد نادر دانش
غزل یو څوک راتــــــه په خوب کې راځـــــي، تا یادوي مـ
غزل : نادر دانش
غـــــزل
غزل : محمد نادر دانش
چې مــینه څوک کوي او د چا یار پاتـــې کیږي تر عــمره یې په سترګو کې خُــــمار پاتې کیږي حیا راځــــي د خپلې مینې نشـــــم درتـــه ویلــی ل
