د ظفرساپی کریمي لخوا خپرې شوې لیکنې
کراچۍ دپښتنو بریالیتوب او دجرس خوښی
دجرس ادبی جرګې پلاوی پښتون ملتپال ګوند ته په ټاکنو کې په بریالیتوب مبارکی وویله دجرس ادبې جرګې نمايندګانو د عوامې نينل پارټۍ سند جنرل سيکر ټرى امين خټک ته په سند اسمبلۍ کښې پۀ نمائندګى امبارکى ورکړه
غزل ................جلال امر خېل
غزل چې راياده به شوې ته په ميکده کې نو راپرې به وتم زه په ميکده کې دا ستا غم چې رانه نه شي هېرولی دا شراب څښم که اوبه په ميکده کې کوم بدبخته د جانان غمونه هېر کړل؟کوم بدبخته شو ويده په ميکده کې ؟ دا خو ته راغلې چې رنګ مې داسې زېړ شو دومره نه ومه بې زړه په ميکده کې بېګا بيا کړې چا ورياده امرخېل ته جيګېده او غورځېده په ميکده کې جلال امرخېل
د اتفاق پښتوادبی جرګې روداد(ګزارش)
په "اسویلی "د اتفاق پښتو ادبی جرګې کره کتنه حسرت بونیری د اتفاق پښتو ادبی جرګه کراچۍتنقيدی غونډه د اتوار پۀ ورځ پۀ 28 مئ کال2
غزلونه ................عزیزغالب
غــــــــــــــــزل دخپل قام وطن پۀ ننګ قربانيدی شوددشمن ګولۍ پخپله سينه وړی شو که منزل دتورو غرونونه فنا ویمونږد لوړوغرونوخلک يوختی شو خسمانه چې ئې دزړه په وينوکيږیمونږ په هغه سروګلونوشماريدی شو ستاد مکراښکې ماته منظور نه دیپخپل غم باندې پخپله ژړيدی شو ستا د لاس دراکولو حاجت نشتهمونږپخپل همت منزل ته رسيدی شو څنګ ا
غزل.....................عبدالسلام سلام
غزل زۀ د وخت دبهيدونکو لمحو شمار کؤوم لګيا يم دا پۀ کومه لار کښې ناست يم انتظار کووم لګيا يم ستا دمينې مې توبه کړه خو دا کوم جادو دى کړې چې الفاظ د انکار وايم او اقرار کووم لګيايم پۀ دى ښار دنا بيناؤ آيينی ويشم روان يم زۀ به څو مره ګټه وکړم
ملالی سترګې ........عبدالسلام سلام
ملالى سترګى دا دوه سترګى وى کۀ نه دوه صحيفى وى کۀ نه يو قوم کښې دوه پيغمبران دا دوه سترګى وى کۀ نه دوه فريشتى وى کۀ نه دوه ښکلى معصومه ماشومان دا دوه سترګى وى کۀ نه دوه جهانونه کۀ نه دوه ښکلى جامونو کښې شراب دا دوسترګى دوه دمينې مثالونه دا دوه سترګى پۀ غزل کښې انتخاب &
څپیړه ..........دطاهر اپریدی افسانه(لنډه کیسه)
څـــــــــــپیړه
دڅوشیبو لویه قیصه.........طاهراپریدی (تېرپسی)
هغه زمادټوپک پۀ نښه راغلونودزمادړومبى ډزسره هغه داسې پۀ وړاندې تيندک شوچې لاس کښې کلک نيولےټوپک ئې دلاس نه داسې ګزار شولکه ديو ماشوم دلاسه واخطائې کښې دچايوپيالۍګزارشى ـ تيندک خوړلو سره هغه دغر دلوړکمرنه ښکته ګزارشواوچې پۀ زمکه پرېوتونويوه داسې تېزه کړيکه ئې وکړه چې ماته هغه نامور،دلاوراوبهادراو بې رحم قاتل بيخى ؤنۀ ښکارېدو ــ لکه يو ډارن بزدل يا شريف کس چې زماپۀ نښه راغلے وى ــ هغه دغرد لوړ کمرنه داسې ښکته راؤرغړېدو چې ماته زما دوړوکوالى هغه چرجڼه راياده شوله چې ماپرې دليندې ديوګېټکى ګزارکړے
د اتفاق پښتوادبی جرګې روداد(ګزارش)
د حسرت په غزل د اتفاق پښتو ادبی جرګې کراچۍ کره کتنه &n
دڅوشیبو لویه قیصه.........طاهراپریدی
دڅو لحظو لويه قیصه &nbsp
راستانه شوي کډوال او یو بل ژمی
په راستنو شویو کډوالو یو بل ژمی هم تېر شو مالومه نه ده چې په 1940م کې د جرمنی ټولواک حکمران ایډولف هټلر په دماغو کې کوم خیال راغی چې هغه د خپل هیواد په ګوډ ګوډ کې دیهودیانو د نیولو پسی مټی راونغښتی -جرمن پولیسو ته به چې کله او کو
دبېنظیر بټو له کتاب د"ختیز لور" څخه انتخاب (په تیرپسی)
دبېنظیر بټو له کتاب د"ختیز لور" څخه انتخاب په تېر پسی
بې ايمانه خلق.........دطاهراپریدی افسانه(لنډه کیسه)
بې ايمانه خلق
غزل.......ریاض تسنیم
غـــــزل د شهزادګانو په محل کښې شهزادګۍاوسیږیدنیا دخوب کښې لیونۍانارکلۍاوسیږې نه دنیا د
دکراچۍ میشته قلموالو د تلیفون شمیری
دکراچۍ میشته قلموالو د تلیفون شمیری راټولونکی حسرت بونیری
غزل..........امان اپریدی
غــــــــــــــزل نه یا ر وینم نه کوی ذکر دیار څوکد ساون بادونه څه چیړۍ نادار څوک له سرابه تر سرابه پوری زغل دیابیاری به اوکړی څه دغزلزار څوک ژوند ډالۍ کول ځولۍ دردونه وړل دینو تر څو به کوی دغه زیست روزګار څ
باچاحسین شاکر..................غزل
غزل چیرته ډیر اوچت چیرته لږ کم دیوالپه هر قدم په هر قدم دیوال چیرته وجود کړی زخم زخم دیوالچیرته د زخم شی مرهم دیوال چیرته چې ما او تا غندلو دیوالهلته کړو خلقو محترم دیوا
د حسرت نوی غزل
بې ېقېنی ده چې ورانېږی که جوړېږی کلېڅۀ د نازک وخت نه ملګرېو مو ترېږی کلې راځۍ چې وتړو بندونه د نفاق سيلاب تهزلمو راپاڅۍ ګنۍ لاړلو ډوبېږی کلې راته ښکارېږی کلېوال جانان مې ډېرېادویځکه پۀ زړۀ مې داسې ډېرډېر راورېږی کلې د تندې نۀ مری خو د خپل مفادسيلاب راغستید دوئ پرې څه که مو ډوبېږی که ورانيږی کلې غزل ځکه د ستورو چم کښي زۀ هم
سلام ځکه پهء خپل زخم باندی خاندی ......دسلام غزل
غزل که همداسی توره شپه وی اوهوا هم خدایه څهء وکړمه نهء وینم رڼا هم دادزړونو دوکانونه څومره تش دی موده وشوه چې څوک نهء لری سوداهم پهء دی ښار کښې جې دا کومه وبا راغله د علاجه لاس پهء سر شو مسیحا هم ستا دشونډو نه بغیر ئ علاج نهء وو که دی زخم له مې کړی وی دوا هم
دحسرت بونیری نوی نظم
نـــــــــــــظم سکنړې ماښام دېنرۍ هوا ده ورېځ خوره دهاؤاسمان هم ښکارید اسمان مېنځ کښې ېو ستورې هم ځلېږیلکه زما غوندې تنها ښکاریګورمه ستوری تهاؤستورې ما ته دې هم زما غوندې له خپلو لرې دځان پۀ وېر ښکاریشوردې خو دومره هم نهچې سړې د زړګی شور نه اوریټولی ټولی خلق د ېو بل سره ناست دی خاندیڅوک دوه پۀ دوه روان خندا کوی جوکنګ کویېو زۀ پۀ زمکه اؤ هغه ستورې پۀ
