د ظفرساپی کریمي لخوا خپرې شوې لیکنې
پرویزکامبخش د زړې کیسې......ظفرکریمی
کامبخش دزړی کیسې نوې ویلن
حقیقت دهندوکش په څیر ولاړ دی ......غزل
غزل منظرونه داسی یو پهء یو بدلیږی جې بتان دعقایدو راغورزیږی حقیقت دهندوکش په څیر ولاړ دی عقیدت لکه دواوری ویلی کیږی
ویره خو داسی…؟
ویره خو داسې ................... دپاڅون په قلم
دکابل ملالۍ هسی یبلې پښې وه.....ظفرکریمی
غزل ننداره مـــــې کــــه د وينــ
خوشال خټک........انتخاب
انتخاب :ـ ریاض تسنیم د بازیو دی موندلی یم غلوه مې دهلک غوندی ریښتیا ګڼم مذاق ستا خلق وایې چې دوزخ شته پس له مرګه
زمونږ سره تماس ونیسیء
بریښنالیک zafarkarimi@yahoo.com &nbs
دجرس ادبی جرګې چاپ کړي کتابونه
د جرس ادبى جر ګى لۀ خوا چاپ شوى کتا بونه راټولونکې عبدالسلام سلام General secretary LPP Karachi E.mail
دجرس ادبی جرګې خبرتیا
دجرس ادبی جرګې خبرتیا دجرس ادبی جرګې میاشتنۍ مذاکراتی غونډه چې سبا دیکشنبی په ورځ جهانګیرپارک صدر (کراچۍ) کې "2007کال کې دپښتوچاپ کتابونو باندی بحث"ته ځانګړی شوی وه،دعاشوری دورځې د تعطیل او جلوس له امله تر 17فرورۍ وځنډیده ـ یاران دی خبر وی ـ &
یو تسنیم په کراچۍ کې غزل خوان شو...........غزل
غزل ریاض تسنیم د زنځیر کړۍ کړۍ مې هر ارمان شو لویه خدایا! دا خپل کور راته زندان شو خلق وایې چې په ګل هم ته ویشتل کړې
غزل
غزل بیا د زړه یوه ارزو وږمه وږمه دهلکه پیغله د ځوانۍ په خوب اوده ده ترخه ځکه ده چې عمر یې ډیرکم دیخوږه ځکه ده چې ستا دخلې وعده ده حال مو یو بل ته دکوم قیامت و نه وېزه یم او یوه خاموشه دریچــــه ده د انسان
غزل
غزل ته تخلیق که دقدرت یې،زه خالق ستا دتصویریم ته خايست دکاینات یې ،زه دحسن تماشګیریم دشفق
سر ورکوو،سنګرنه ورکوو
شايد زماپه مخ وړۀ وړۀ ږيره ددې سبب وه چې هغه زۀ ونۀ پيژندم کله چې نوموړى محسوس کړه چې زۀ دهغه په لور روان يم نو زر زر ئې يوفائيل راغونډکړو اودميز په درازکښې ئې کيښود اوس زۀ دهغې مخې ته ولاړوم هغه ماته دشونډو په سر ستړى مشى وکړه زۀ پوهه شوم چې اغا صيب زۀ ونۀ پيژندلم مجبوروم ځان مې وروپيژندلو دپيژندګلو دابتدائى مرحلې وروسته ي
د"کراچۍ" مینه والو ستړی مشیء
ديوې مودې راهسى په دى فکر کې ووم چې يوه نه يوه توګه د دکراچۍ دشاعرانواو اديبانو ليکونه،شعرونه،افسانى او نور ادبي توکي دپښتونخواه دنوروسيمواوهم دنړيوالوپښتنو سره شريکي کړي ـ په هم دې هيله ددى ښار څخه وار دمخه د"پلوشه"،"جرس" او"چغه" په نامه مجلى خپرې شوي دي خو چې کله دپښتو دمجلو دمشهور روايت له مخې دغه خپروني وځنډيدي او بيا دتل لپاره بندى شوى نو تقريبا ټول ادبى ملګرو دا انګيرله چې څنګه بايد دخپلو هنري ښايستونو بنګړي دپېښور،کابل او کويټې سربيره په ټوله پښتنه نړۍ کې وشرنګوي ـ &nbsp
غزل
په هر حال کې راته وړاندى وړاندى تلل دى د منزل لارى ســــــر شوى په مزل دى د اميد په ډاډ دژوند غوندى يارانو مونږ دامونه غوړولى په توکل د ى دا چې شوکى تل زما لۀ کوره کيــــــږى زما برخى په نصيب جوړې د غـــــــل دى دې محدود کلى کې څومره لوى وسعت دى اوسيدونکي پکې ټول ديو بل خپل دى
غزل
تش په خيالـــــــونو نه په ډاډ يې دقسمت تيروم زه دژوند هــــــــــــره لمحه په حقيــــــــــــقت تيروم ما ډيرې منډې دى وهلى ددې ژوند په دشته دا هسى خيال دى ستا چې ښه يې په راحت تيروم ته به پخپله راته وايې ټوله ستا يم مـــــــړې زه دژوند ورځى شپى جانانه!په دې نيــــت تيروم دا راته پته د
غزل
راشه چې ښکل دى کړم تندې جانانه خيردى که ګونجى ګونجى دې جانانه نه نامه نه دى وطـــــــن پـــــــــــــــــــيژ نم نه دى محلت نه دى کنــــــدې جانانه هډو څه پته دى بيخى نــــــــــــــه لګى خداى خبر مړ يې که ژوندې جانانه دا دميږى په قدم تـــــــــــــــلۀ دى توبه ته خو به ډير تللى ګړندې جـــــــــانانه دلته زما په اوږو بار پريــــــــــــــــــــــوتو تا چې په سر کړلو منګې جــــــــــــــــانانه دا ستا په وړاندى په
بريکينګ نيوز
تکوتورو دنګو بوټانو تور پټکى وتړل دمناروبى سُره راګونو دفن غوږونه کاڼه کړل دملټى نيشنل کمپنيو او جعلى پيرانو اشتهارى فوج دميډيا سترګى په زيړه ټوټه وتړلى او دسنسرشپ په قينچۍ يې ترى ژبه پرى کړه لفظونو دګينګ ريپ نه دبچ کيدو لپاره داجتماعى خودکشۍ اعلان وکړو ديوالونو د وينو اولټې وکړى ننګيال يوسفزی
غزل
دهر طرف نه په ګولو سورى سورى ولاړ دى ددى وطن تصوير په مينځ دهديرى ولاړ دى کله په سرستړى شم کوم طرف ته مخه وکړم په هر يو کلى کې تور پټکى سړى ولاړ دى زه يې د ؛پټو فرښتو؛ وزر سيزلى شم خو راته په خپل کور کې دخپلى ابۍ زوى ولاړدى کر به دمينى په کوم ځاى باندى کوو ننګياله چې چېرته ګورم په بارودو کې سړى ولاړ دى
غزل
مرشده!دادى کړى کوم جادو او کوم افسون دى ويل يې محبت خو د حيرت دلارى يون دى مرشده!دمعنوپه ځنګلونو کې دى ورک کړم ويل يې زندګى خو نوم د ورکى او لټون دى
نظم
سپوږمۍ دخپل ګريوان تمامى تڼۍ پرانيستلى او بې موسمه سپرلو څومره په شوق پرى دګلابو پاڼى وشيندلى تورو لونګو فضا په سا قبضه وکړله دزلميتوب دبدن هر اندام ميږى ميږى شۀ او دعمر تږى ارزو په هوسى سترګو چاپير وکتل خو دتمامو نظارو جواب کې زندګۍ يو چونک وينه وتوکله رياض تسنيم
