د سيد لخوا خپرې شوې لیکنې
معشوقه څه دانارو ونه نه ده
چې مې آه وکړ دشنه اسمان په لورېپه خاطر مې دهجران لبمې دي پورې مانه پاتې یې دسرو ګلو وطنه !راپسې دي دچاسترګې ادم خورې زه له اوښکونه په سرو سترګو شیدایمباراني اوښکوتیې مه توره وه نورې رانه وړی مي نظر افتاب دحسنکه په طول دعمرکسي شي کمزوري
اختر نه دى
هسې نوم یې داختردی اختر نه دیپکې بېل رانه دلبردی اختر نه دی چې داوښکوبدرګوسره رادروميراته بس دغم خبردی اخترنه دی هسې پلوري پیزارتوکي په وګړیوبنجاری دی سوداګردی اختر نه دی تویوي دمورله سترګوسپینې اوښکېتنکی زوی یې مساپردی اخترنه دی
اختر نه دى
هسې نوم یې داختردی اختر نه دیپکې بېل رانه دلبردی اختر نه دی چې داوښکوبدرګوسره رادروميراته بس دغم خبردی اخترنه دی هسې پلوري پیزارتوکي په وګړیوبنجاری دی سوداګردی اختر نه دی تویوي دمورله سترګوسپینې اوښکېتنکی زوی یې مساپردی اخترنه دی
يو په زړه پورې خبر
د طالبانو د حكومت، لومړۍ شپې ورځي وې، چي د كابل راډيو يو خبر خپور كړ. دا چي نوموړى خبر يو څه په زړه پوري معلومېږي، نو غوره مي وګڼله، چي دلته يې تاسو درنو لوستونكو ته كټ مټ خپور كړم. د كابل، د ده افغانانو د اسمايي غره له لمني څخه يوه كورنۍ له پنځو كلونو وروسته د ځمكي له لاندي څخه ژوندۍ راووته، د موضوع د زياتي روښانتيا لپاره دا دى، د نوموړي كورنۍ مشر زموږ سره په سټډيو كي ناست او خپل د سترګو
لــــــــــــــــــــــــيـــــــــــــك
په سرو وينو ليک ليکمهبيا جانان ته يې ليږمه د زخمي زړګي تصوير همد ليک منځ کې بندومه غټې غټې درنې اوښکېله چشمانو تو يو مه جګې جګې ورته وايمپښې به لوڅې کړم ورځمه په بل شان تر حم نکړيليونی ځان جوړومه
دا انسانان څه بې پروا انسانان
سبا اختردى خوشحالي ده خلكوپېغلوبه رنګارنګ خالونه جوړوي بوى به دعــطرواو نكــريزو راځــيبيابه همزولو محفلونه جوړوي سبا اختردى سبا زړونه يوشيكركه، كينه له كلي كډه وكړي غاړه غاړۍ به شي ياران يوبل تهكړي به
داوښکو له كوڅې مې غاړګۍ راوړيدي
ګرانې نن مي ستا اختر ته څه ډالۍ را وړېدي داوښکو له كوڅې مې غاړګۍ راوړيدي د زړه له بټۍ لاندې مي د ستا د ظلم اور دی زخمونه وريت شوي ما پلۍ راوړېدي باڼه د شوخو سترګو دي که بېرته رانه واخلی له تل د زخمی زړه نه مي ګېډۍ راوړېدي
دزړه باغچه کې درته ګل کرمه
دزړه باغچه کې درته ګل کرمهرامبېل،چمبېل،نرګس،سنبل کرمه دا به وعده راسره ږدې جانانهدګلو سېل له به راځې جانانه د زړه باغچه کې درته خيال جوړومد ښاپېريو پکې ټال جوړوم زما دا هيله به منې جانانهدګلو سېل له به راځې جانانه
پل دي بختور شه
شپې دي د برات شه شه کلونه دي اخترپل دې بختور شه ناوې ! پل دي بختور پل دي بختور شه ناوې مينه کې دي کورشونوې اشنايي شوه نوی بل د مينې اور شوستا د حسن شمعه چې روښانه په هر لور شوحسن دي ښکلا دی چېرې مه شه د نظرپل دې بختور شه ناوې پل دي بختور نن چې دي محفل کې خوشحالي ده هم خنداخوښې دي همزولې دي په مينه کړي نڅاي
امريكا : د پاكستان سلامتيا او خپلواكۍ ته درنښت لرم .
امريكا : د پاكستان سلامتيا او خپلواكۍ ته درنښت لرم .
ستاسو په اند دا ولي ؟؟؟
ستاسو په اند ولې ښځې د نارينه وو په پرتله زياتې ژاړي . او نارينه د ښځو په پرتله زيات درواغ وايي ؟؟؟
رنـــــــــجــــلـــونــې ( لنډه كيسه )
مورې ماته سترګې راتورې کړه رنجلونې او سلايي مې راوړي دي. په داسې حال کې چې بهېدلې او ښکې يې په لستوڼې پاکولې دپزې پورته کشولو سره يې په زوره اسوېلى له سلګۍ سره غبرګ وکيښ. او په ماشومانه څهره يې داوښکو لړۍ نور هم زور واخيست او غټه غټه ساه يې اخيسته لکه دژوند مزلونو چې په سلګو سر کړې وي. هو دې ژوند هم له سره شروع کړى وو. خو دسلګو ژوند ورسره په ازل کې ملتيا درلوده.لښتي غټې تورې سترګې جګه نرۍ پزه درلوده . ګردۍ خو له غمو ډکه
په خواجه بهاوالدين کې دې اضطراري حالت اعلان شي
د اساسي قانون په نهم څپرکي کې راغلي چې ، هر کله د جګړې ، وخيم اغتشاش او ... له مخې ملي حيات په هغه ډول چې قانون کې راغلى ناممکن شي نو ولسشمر د ملي شورا په منظورۍ په ټول هېواد يا په يوه سيمه کې اضطراري حالت اعلانوي . له څو اونيو راهيسې د شمالي ولايت تخار په خواجه بهاوالدين ولسوالۍ کې د شاوخوا ٨٠ پښتنو کورنيو ژوند له ګواښ سره مخ دى . دغه کورنۍ چ
هلته تخارکې پښتانه خفه دي
داوښکو پېغله مي سرتوره شوله د مهاجر غوندې بې کوره شوله دا هر سحر د ګل په پاڼو ژاړي ځکه اغزو باندې نسکوره شوله چا يې په کلي راکټ و ويشتلو ؟؟؟شوله يتېمه او بې وروره شوله
د اسلام په تمه تمه د کافرو کانې وشوې
په وطن موجوړماتم دیتورتمونو کې مو شپې ديدا د کوم ظالم له لاسهچې ظلونو کې مو شپې دي ګران وطن راته سوراور شود دوزخ لمبې ترې خېژيبل محشر ته حاجت نه شته قيامتونو کې مو شپې ديدا د کوم ظالم له لاسهچې ظلمونو کې مو شپې دي د کابل هره کوڅه موښکلې ښکلې خاطرې دياوس يې وران اوويجاړګورمګړنګونو
زماد روح زما د زړه څښتنه
زه چې تاخلق کړم ته مې وينه په رګوکې شړې تادرنګينوکائناتو غيږکېيوه زره رنګ اويوه ښکلا پيداکړم تامې احساس ته دجمال سندره وويله تامې دزړه په تانده زمکه ارزوګانې شنې کړې تامې دسترګوپه اينو کې يوتصوير کېښود پاس په تصوير دې راته وليکل جانان دې يمه
شي ستا يادونه ملهم کله کله
شي ستا يادونه ملهم کله کلهشېبې خوږې شي د غم کله کله بېله تا زهر شي ګنډېر شي خدايږوخواږه خواږه هم صنم کله کله زړه کې مې اوسې تل تر تله يارهڅه شول چې نه دې وينم کله کله ته مې په خيال کې اوسې ځکه اوريپر ګرېوانه مې شبنم کله کله
