د kohar kohar لخوا خپرې شوې لیکنې
غزل
بل به شي د ميني څراغونه څه هلاكه ده رڼه به شي دغه د ژوند خونه څه هلاكه ده دي كږې وږې ټولي كوڅې د ميني پام كوهاخله لږ په پام ته قدمونه څه هلاكه ده بس په دې امېد تېروم ژوند له اندېښنو سرهتېر به شي اخر واړه غمونه څه هلاكه ده تېښته له مرګ نشته خو ته هم تازيله مه كوهلږ صبر لا وكړه اې ژوندونه څه هلاكه ده مه شكوه غوټۍ ته د سپرلي په پيل كې مه شكوهدا غوټۍ به پاي شي سره ګلونه څه هلاكه ده مينه مو تا زه ده دومره زر مو بېلوې وليڅو ورځي مو پ
د پښتوادبي ملګري بوري خبرتيا !
د جنوبي پښتونخوا د بوري دشاعرانو او ليکوالو د ادبي ټولني "پښتوادبي ملګري "مياشتنۍ مشاعره درواني مياشتي پر څلورمه نېټه کيږي . د هغو سيمو چې بوري ته نژدې دي لکه سنځاوۍ ، دکۍ او کلاسېف الله له شاعرانو،ليکوالو او د ادب له مينه والو څخه په دې فرهنګي غونډه کې دګډون هيله کيږي . او له ه
غزل
راته بلا دي خلک د کلي خو څوک هيڅ نه واييرانړوي مو د ژوند څلي خو څوک هيڅ نه واييمکار طبيب راله په شاتو کې قاتل راکويما ګاروي ما په ما ولي خو څوک هيڅ نه واييد پښتونخوا د ښايست ناوې په خيالي زلفو کېغوټۍ د اور د ګل ټومبلي خو څوک &nb
دعارف تبسم يوه خوږه غزل !
دا سرمايه د زندګي ساتمهستا د لاس هر ليك به خوندي ساتمهرايادوي به د وصال ورځي شپېتوكري پټ ستا د بنګړي ساتمهپه نيمه لار دي يكړ پرېښوومهياده به ستادغه دوستي ساتمهغمونه ډېر شو د روزګار خو بياهمستا غم زه څومره په خواري ساتمهڅوك د نارو ليكلوحق نه لريزه خپل دېوال غېر سياسي ساتمهله چا نفرت زما عادت خونه دىزړه كې عناد له مجبوري ساتمهډېره شوه ګرانه د هوا دښمنيڅنګه به خپل څراغ خوندي ساتمه
زوال !!
په رڼو سترګواو په سپينه ورځ كېچې ما ليدلو په خوبستا د غرور او اداګانو غرونهستا د ښايست او رڼاګانو غرونهګډ و له خاورو سرهپه ويرانو بدل ولكه زما د زړګي ړنګ برنجونهوو دي بايللى ګلههغه ارځښتهغه خاني پر زړونود هرچا هېر وې لكه هېر د زمانې نقلونههغه ښايستهغه د ميني بازارړنګ و بس نور د پېرزوينو بازارنور و سړ سوى په اېرو بدل ومړ يې انګار و په سكرو بدل وبس !ترېنه تس دود پورته كېدوپورته پر لور د اسمان
ارزو !!
چې واي همېش دا رنګه ښكولى موسملمر په كوهارپټېدائاوسپين بورى يې پر تيارو سپارلائيبې له تنا او برښنايوه نري بارانه وروسته اوريځد غره پر سر خورېدائيله دې نزدېاو شاوخوا باغونونرۍ هوا راوړلائيخوږې وږمې پر اوږوموږ چرته ناست وائي يكړله خلكو لريبېخي لري يو ځايبس چې كتلائي مويو بل ته په ځيرهم مو ويلائيو يو بل ته اشناهر هغه څهڅه چې مو زړونو غوښتائي
چېټنګ !
چېټنګ ! يادونه ! دا يو څو بنده شعر مي د هيواد له وتلي او منلي شاعر محترم پيرمحمدكاروان صاحب سره چې دى په كابل او زه په بوري كې وم د موبايلي پېغام له لاري په مستقيمه توګه تبادله كړ . هغه داسي چې ما د محترم كاروان صاحب دموبايل نمبر درلودل او له ده سره زما نمبر نه و .نو ما ده ته د ده خپل دا لومړى شعر ور ولېږى . زماله سترګو ځاپناه ګلابهزما په زړه كې په خندا ګلابهله لري لري سلامونه واخلهد دعاګانوامبارونه واخله
عبدالقادرمجرم يو بې لاسونوليكوال !
ښاغلى عبدالقادرمجرم د جنوبي پښتونخوا د كلاسېف الله ښار ته نژدې د كلي حسنزي اوسېدونكى دى .دنومړي دوې شعري ټولګي د چاپ په پساله پسولل شوې او د پښتوادب مينه والو ته ډالۍ شوي دي . ښاغلى مجرم پر پښتو ژبه يو بېخي زيات مين شاعر دى .دنوموړي له پښتو ژبي سره مينه له دې څرګندېږي چې دى له بده مرغه د يوې حادثې له كبله له خپلو دواړو لاسونو بې برخي شوى خو ده حوصله له لاسه نه د وركړې او د پښو په ګوتو كې قلم نيسي او ليكل كوي .له ليك سره سره كمپيوټر هم استعمالوي .دا څه مده وړاندي يې په ي
غزل !
زما وطن په هديره بدل سوها ودان كور مي په اېره بدل سوهغه پراخ اذاد كلتور مي دوياړاوس په يوتنګه دايره بدل سودرته به څه نور د انصاف ووايمروغ رمټ ګز مي په ګيره بدل سوامن به چرته د نړۍ سي نصيبزړه داسيا په تناره بدل سوهقمله نوره بدبختي به څه ويختلى لمر مو په تياره بدل سو
دجمال الدين مسافر يوه غزل !
وخت دېوالونه وهي ماته تته څه پېښيږيدرځم به ستا تر ملاقاته تته څه پېښيږيزه بيا كېداي سي په دې لاره سبا نسم دراسبا مالومه ده وچاته تته څه پېښيږيد زندګۍ هره لمحه دلته په شك ده ګورۍزوندي يو كومي كربلاته تته څه پېښيږيلكه زخمي مرغه له سېله يم سپاوتلىپرې وزر پروت يم وهواته تته څه پېښيږيدرقيب كار د عداوت دى چې پرې باق ونكړېلاس په نامه ولاړ يم تاته تته څه پېښيږيكه سلامت ولاړم تر كوره ن
دپښتوادبي ملګري بوري دغمرازۍ پېغام
ډېرپه خواشنۍ سره مو خبر ترلاسه کړچې دپښتوژبي دلوي خدمتګار،ژورنالسټ او ليکوال ښاغلي مجيب الرحمان انګا ر مېرمن وفات شوېده . داغلې مېرمن انګار پر مړينه خورا خواشيني شوى يو اوله ښاغلي مجيب الرحمان انګا رد ده له اولادونواو درنې کورنۍ سره ځانونه په غم کې شريک بولو. لوى خداى (ج) دې نوموړې ته فردوس جنت او ښاغلي انګار او کورنۍ ته دې جميل صبر ور په برخه کړي! امين &
څلوريځه !!!!
څه مي دخوب رنګه پر زړه يې څه مي نه يې په ياد &nbsp
د سباوون په خاطر
( دا شعر مي هغه وخت ليکلی و چې کله دګران افغانستان پارلمان له درو لسيزو وروسته يو ځل بيا دخپل هيواددسباوون او پرمختګ په خاطر دوفادارۍ لوړه کړېوه .په دې کي چې هر څه دي دا زما خپل نظر او له ګران افغانستان سره زمادميني او درنښت انځور دی . که څوک له دې سره متفق نه وي نو هيله منديم چې رانه خفه نشي .) راشه ته ما او زه به تا و بخښم پر تېر وتنو باندې کاڼي کښېږدو که مو په ګټه وای وهل د ولګو
پښتوادبي ملګري بورى
تردې وړاندي چې زه د پښتوادبي ملګري بوري په هقله يو څه وليكم غواړم چې د بوري د تاريخي شامځكې يو لنډغوندي انځور تاسو ته وړاندي كړم. بورى د لورالايي ډېر زوړ او پخوانى نوم دى.كله چې انګرېزانو پر دې سيمه بريد اوكړو نو هغوي لومړى دكۍ ونيوله او بيا چې كله له هغه ځايه څخه د بوري پر لور را وخوځېدل نو لومړى يې د لوړلي ناوه ونيوله.دهم دې لوړلي په مناسبت يې وروسته د لوړلي نوم لورالايي (Loralai )وليكله چې وروسته نوى اباد كړل شوى ښار چې دبوري په ناوه ك
غزل !!!!
حسن دګلاب ديار نيمی ندی &
دا زه څوك يم ؟
مسا پره د څو ورځو؟!! ستا په كلي كې بې كوره مېلمنه يم كوربه نه شومه هېڅكله تل مدام مېلمنه اوسم خو زه څوك يم ته پوهېږې؟ زه ډيوه يمه تودوښه يم گرمي يم ځكه ټوله رڼايي يم ستا بې روحه سړه خونه بې له ما د مرګ زندان دى تا لا نه يم پېژندلې زه نالوستى يو كتاب يم يو جذبه يمه خاموشه زه دې نه يمه شمېر كړې په كتار كې د وګړو تذكره هويت مې نشته زه پېيلى يو انسان يم دا زه وا يم ...؟ بيا نو وايم چې زه څوك يم؟ لار
دعارف تبسم يوه غزل !
پخپل خزان ژوند كې سپرلى پالمه
غزل !!
ته چې را ياد شوې زما ياره غزل نوې ليكم
پښتون تهنک ټېنک - د وخت ضرورت !
موږپښتانه که يوې خواته په متنوع کلتوري قدرونو اورواياتو باندي پسولل شوي يونوبلي خواته په سياسي،اقتصادي،اوترډېره حده په علمي توګه دنړۍ دنوروقامونوپه نسبت لاډېروروسته پاته يو ولي چي لاتراوسه په سياسي ډګرکي موږپرسل لارووېشل شوي يوچي ددې څرګندونه کوي چي ديوګډملي مرام سنجونه او دهغه دپاره مبارزه کولوسياسي بلوغت ته لا نه يو رسېدلي، که څه هم موږيوڅوداسي سياسي ګوندونه لروچي هغه دقام پرسته سياست اوملي مرام دپاره دکارکولودعوه لري خودهريوه طريقه کار او لارجلاجلاده چي دا ښکاره کوي چي مرام يې هم ي
ښه سو چي رالی جانان
&n
