د جابراحمدمخلص جابراحمدمخلص لخوا خپرې شوې لیکنې
غزل/مخلص
نشته خوشالی تل دغمونوبارانونه دیهرخواته سړې سړې قیصي اوپیغورونه دیستاسترګوته ځیرشم که دزړه پرهرته وګورمیوخواته ګیلي بل خواته سوی فریادونه دیستاتصویرته ګورمه ژړیږم اوسلګئ واهمشپي په شوګیروتیروم ورک رانه خوبونه دینشته دي انصاف ترخپله وسه پوري لوبي دیګَرم دي دظلم بازاردَل بدل وختونه دییوورته ژړیږی بل څپيړي ورکوی په مخواړه بي رحمی ده واړه ک
/مخلص
داوښکوپه شبنم لاستړئ نه یم ستاپه عشق کي له سِــــــــــــتم جانانهلازه موړنه یم ستاله یاداوستاله غــــــــــــــــم جانانهزه حاجتمن دباغ مالیــــــــــــــاردمرستي نه یم ګورهزه لاتازه یمه داوښکوپه شبـــــــــــــــــــــــــــــنم جانانهبغیرله تاپه زړه کي بل څوک ميلــــــــــــــمه نه لرمهلرم یقین اوهمداوایم په قســــــــــــــــــــ
نظم/مخلص
خدایـــــــــــــــــــــــه زمادزړه داسوی سوی چغي خدایه چي تاته دررَسیږی کنه؟زماپه شونډوداساړه اسویلیستاپه دربارکي معلومیږی کنه؟ زماداپري پري وچي وچي شونډيدستاوریښمین نظرکي څنګه ښکاریزماپه زړه کي دغه ژوبل آرمانڅرګندََولوحق لری اوکنه؟چي پښتن
غزل/ډاکټراسرار
په زړه باندي مي بیادچایادونه راوریږیپه سرمي لکه کاڼي تیروختونه راوریږیخیالونه دپی مخودسپوږمئ په رڼالامبيفضانشه نشه ده شرابونه راوریږیدزلفوتصورمي دواړه سترګي کړي راډکيوریځه چي درنه شي بارانونه راوریږیقیصه به درته تیره دآدم اوددرخوکړمپه خونه دزړګي مي لااورونه راوریږیګوزارچي به دګل هم پري چاکړئ نه وچريپه هغوښکلوخلکونن بمونه راوریږیراځئ چي دادغم وری
دپوهنمل بریالی باجوړی لیکنه
په پښتومعاصرادب کي داجمل خټک دریځد پښتوپه معاصرادب چی کله خبري کوونوددی دوري په څوبنسټیزوکسانوکي یوهم اجمل خټک دي چی دزیاتوصلاحیتونوخاونددي اوبنسټیزکارونه یي سرته رسولی دی له همدی کبله داجمل خټک دریځ دپښتوپه معاصرادب کي یوجوت اوبنسټیزدریځ نومولي شو.دادب په بیلابیلوصنفونوکي که شعردي که داستان که تکل که ډرامه که راپورتاژکه ادبی سفراوکه نورخوپه وده اوپخیدوکي یي اجمل خټک دپاملرني وړکارونه سرته رسولي د
داستادالفت لیکنه
دادب دکلمي تاریخ:ځیني وایی،چی داکلمه دجاهلیت په زمانه اوداسلام په ابتداکي نه وه ځکه چي نه دهغه وخت په ادبی اثاروکي راغلی ده اونه په قرآن کي شته ،بلکي لومړئ ځل داکلمه په دی نبوی خدیث 'ادبنی ربی فاحسن تادیبی'کي ذکرشوی ده )داخدیث محدثینوپه دغوالفاظونه دي ضبط کړی(ځیني نوروایی ،چي داکلمه دجاهلیت په زمانه کي هم وه اودا چي دهغه وخت په اشعارواوقرآن کریم کي نشته ددي دلیل نه شي کیداي چي داکلمه په هغه وخت کي هډ
داستادالفت لیکنه
دادب دکلمې اصل:اصل یي 'هذب'دی دبې عیبه په مانا.دهذب کلمه په اصل کي دهغي وني لپاره استعمالیده,چي ځیني څانګي اوځیني ښاخونه به یي قطع شول اوصافه به شوه،ورسته داکلمه له محسوساتونه معنویاتوته رانقل شوه اوهغه چاته هم اوویل شوه،چي عیبونه به یي ورک شول یعنی مهذب به شو.اهل لغت ټول په دی باندي متفق دي ،چی دمهذب کلمه دیوه کامل انسان لپاره دوني له تهذیبه رانقل شوي ده،ځکه چي معنوی اوعقلی امورله حسي اشیاووڅخه ماخوذدي لک
موري/مخلص
بغیرله تابه زندګی څنګه ویزماقراربه دزړګی څنګه ویبغیرله تابه مي ژوندونه څنګه ویدشپي به خوب ورځي سکون څنګه ویبغیرله تابه لیونئ شمه زهدخپله ځانه به پرادئ شمه زهبیلتون دستابه سړیتوب رانکړیسپیره نصیب به انساستوب رانکړیچی مي دستاسوئ بدن ولیدوتالاوالامي خپل ګلشن ولیدونک
غزل/مخلص
آتیروښکلوښکلوتاریخونوته لږځیرشهپښتونه نن داسؤوفریادونوته لږځیرشهدغیرومحلواوپه بنګلوپسي تل مړييبدبخته خپلوتورودیوالونوته لږځیرشهغلط شوي په خندااوپه جارجاروایه داولي؟چلونوته لږځیرشه سیتمونوته لږځیرشهدبل درکي سوالونه کړی دخیرپه ټيټوسترګوراځه خپلوتورسَروخپلووروڼوته لږځیرشهپالنه یي پکارده په سپرلی کي مړاوي کیږیبلبلوچیغي واوره سروګلونوته لږځی
مخلص
پوهیږم نه ولي مغرورشوجانانده ولي ډک له تکبُرشوجانانوګورئ اوس مي هم سلام نه آخلیزماپه سرخومشهورشوجانانچي ومي ګوری تندئ تورونیسیماته مثال دیوتربورشوجانانبیابه لوغړیږی راته پښوکي مدامکه چرته پوی پخپل قصورشوجانانظلم به بیاپه عاشقانونکړیکه یوځل زړه باندي چورچورشوجانانخدای زده که داخبره واورم له چاچي ورشه تاپسي رنځورشوجانانساده زړګېه نوریي
غزل/رحمت شاه سایل
ناست که په محفل کي رقیبان رانه چاپیره دیستاغمونه هم لکه یاران رانه چاپیره دیسترګوکي پیغام دلري لري راکولئ شیڅه هم که لښکري دهجران رانه چاپیره دیتوان ته مي دژوندیوبوږنوونکی فکرؤړی دیګورم چي زرګونه قاتلان رانه چاپیره دیدلته به سرپریږدمه خوداکوڅه به پري نږدمډیري نرمي ګرمي دآرمان رانه چاپیره دیزه ورته دشرمه داخپل ژوبل زړه ښودئ نۀ شمژوبل نظر
تماشه/رحمت شاه سایل
ددارپه سرولاړیم خپله تماشه کومهاوس به مي وژنی اوس به بله تماشه کومهماوي چي راشه دخپل ظلم تماشه دِاوکههغه وي زه دي دمحله تماشه کومه
غزل/رحمت شاه سایل
ګل به دي ځوانی کړمه سپرلئ یمهولي دي په سترګوکي ازغئ یمهستالیونئ سترګي لیونی کاتۀزه هم که پوهیږي لیونئ یمهشونډي که مسکئ سروټکي ویښي کهځان ته مي لوګئ که سپلینئ یمهګرم نه یي آشناکه ماپردئ ګڼېلازه دخپل زړه نه هم پردئ یمهیوځلې دې بياسترګې راواړوهلادرته کتئ شمه ژوندئ یمهستادلیونئ میني سایل یمهن
غزل/ډاکټراسرار
تل چی مي غړیږی غم په سترګوکياوښکي مي شی څنګه تم په سترګوکيستاپه لورکږي شولي دمرګ په وختپاتي مي ودومره دم په سترګوکيمالره پوره دي دااعتباردژوندخوری چی مي دمرګ قسم په سترګوکيزړه مي زده کوی لادالفت ژبهحال به راته وایي سم په سترګوکيخدای درته خوږه ژبه درکړی دهنه وایی تراخه عالم په سترګوکيوایمه چي سترګي مي تري وښکلئخوری دي داوږسترګی چم په سترګوک
آزادنظـــــــــــــــــــــم/مخلص
پوښتنه خدایه زماپرهربه څوک وګنډیزه یوخوړین شوئ اوڅیرلئ زړه یمزه دغمواوددردوپه ږلئ تڼاکي شوئ لګیدلئ زړه یمټول افغانان مي مي یوله بل بوګنېږیواړه دیواوبل نه کرکه کویډیرودزړه سربس دولت ګڼلئهم یي سجدي ځای هم عزت ګڼلئزه به ترڅوپوري په اورسوَزیږمیه خدایه دازه په کوم تورسوَزیږم
ځکه چي یتیم یم/مخلص
زه چی بازارته لاړشمیاکاروبارته لاړشمزه چي دخلکوخونداوژوندته ځیرشمخپلوجاموکي چی پیوندته ځیرشمسترګي بیاسري شی زماوَړي سلګئ کومهدستومانئ اظهاربیاله زندګئ کومهشم مرورله بخته وژړیږمبي اوره اورکي داحساس تړقیږمګامونه وروکړمه زرفکروکړمچی په دی ډک بازارکي څه زماځه چي واپس خپلي جونګړي ته ځوُکیدای شی هلته ژوندآرام ومومی
غزل /زرلښت حفیظ
راشه دګل په مخ تصویرمي ګورهته پري لیکه مینه تقدیرمي ګورهزرینووړانګوکي هنداره یمهدلمرنه وپوښته تفسیرمي ګورهپه رڼاورځ کي ژوندپه جیل تیروملاس کي تړلئ سپین زنځیرمي ګورهدازمانه راته تورسری واییته فکروکړه په ځیر ځیرمي ګورهزه دقسمت غشوویشتلی یمهز
توبه نه قبلیږی؟زرلښت حفیظ
څوک دشرابوپه نشه کي خپل ایمان خرڅویڅوک هم له ډیري مجبورئ خپل ماشومان خرڅوی خدایه دستاپه لوی دربارکي توبه نه قبلیږی؟میندي دخپل زړګی ټوټې اوخپل بچیان خرڅوی
غزل/سیف الرحمن سلیم
مینه کي ملګروټوکي نه کیږیماسره چی څه کیږی نوښه کېږیوینه يي یارانونه غوښتلی دهګوره تماشه کوه چی څه کیږینن خواندیښنوپه مخه کړئ یمنن خومي شرابوته ډیرزړه کیږیڅنګه به دمئیوتوبه اوباسمنه کیږی دانه کیږی دانه کیږینن خومي سیني پوري لږونیسهنن خومي بی شانه ډیرساړه کیږی
غزل/سیف الرحمن سلیم
پښتانه دپښتونخواه درانۀ ښاغلیدمغلوسیلاب یوړۀ لکه خلیزمانه راپسي تُوره په لاس ګرځیلکه مایی چي وی پلارنیکه وژلیدي نه زیاته خاموشی به نوره څه ویچی موجونه هم روان دی غلی غلیعجیبه ده محبوبا غیږه کي غواړياولاسونه دي خپل شاته دی تړلیقافله خودي روانه وی منزل ته سپئیوتل دی لاروؤپسي غپلیباورنه لرم پۀ خپلوریبارانوداقاضیان