kohar kohar
حالات ، پښتانه او انټرنیټ
دپښتونخوادښائست ناوې په خیالي زلفوکې غوټۍ د اور د ګل ټومبلي خو څوک هیڅ
ځوانه !
ځوانه !ځوانه اې ځوانهجارسم له تانهستا له ځوانۍ نه ستاله ښکلانه ستاله غيرتهستاله حيانهستاله مېړانيستاله وفانههم داسي اوسېلکه چي اوس يېمړاوي د ي مه سهځواني نرګسهتسه دي مه سهخوله له خندانهنو!ځوانه اې ځوانهجارسم له تانهخبر يې !خبريې څه به درسره ښايي؟پوهېږې !پوهېږې څومره به دي بياستايي؟ياد به د ي نه مرينوم به د ي نه مريتل به سندري دژوندون واييخ
د بوريوال كاكړ تازه غزل
غـــــــــــــزل زه له شپې دا شپه په خوب وينم سهار سي د تيارو نغري بل پاته سي بار سي عجيبه غوندي قسمت دى د دې كلي يوه ته پورته كړي لاسونه بل بيمار سي
د حسنىٰ څلورمه ګڼه هم خپره سوه
د نوموړې مجلې د امتياز خاوند د فكرنو ادبي فورم پښين دى او مسئول مدير يې تكړه ليكوال او شاعر عصمت الله زهير دى د حسنىٰ په دې ګڼه كي د اداريې تر څنګ لانديني مواد چاپ سوي دياداريه ډرون حملې کیدلی سي د امریکي ورځپاڼي نیویارک ټایم
نارې مي ولي نه اورې ؟
يو دي غريب پيدا کړم خدايهبل دي مين پر زورورو خلکو کړمه پاکستان يو ځل بيا امريکا ته خواست وکړ چي د بې پايلوټه الوتکو بريدونه ودروي
خالونه او فوكلوري ادب
خالونه او فوكلوري ادب دخالونو ذكر عموماٌ موږ د ادب په هر صنف كښي اورېدلى وي .او تر غوږ او نظر به مو تېرسوى وي . په پښتو ژبه كښي د خال دوې معنا دي . يو هغه ټكى چي د قلم په څوكه ولګيږي چي عموماٌ په رياضي كښي ځني كار اخيستل كيږي .دويم هغه خال دى چي پښتنې نجونه يې د ستني په څوكه پر مخ او كله كله يې پرلاسونو هم وهي . خالونه د پښتنو پېغلو يوه خاصه پېژندګلوي او د ښائيست ذريعه ده .د خال وهلو رواج له پښتنو علاوه پ
د ميني كر د زړه په مځكه كوو
غزل د ميني كر د زړه په مځكه كوو جانانه موږ له كركي كركه كوو چي نوم د يار په بده خوله وانه خلي
په پښتوشاعري کي وَځوانانوته پېغام
ادب دَيومخصوصي طبقې؛دَيومخصوصي ولکې؛دَيومخصوصي ژبي ترجمان نه دئ،بلکه ادب دَژونددپاره دئ،اوپه ژوندکي هره طبقه دَادب سره متعلقه وي.موږوينوچي ادب که دَدنياپه هره ژبه کي وي،هغه دَانساني ښېګړي اولارښودکرداراداکوي.ځکه داسي نه دي سوي چي څوک دي داووايي،چي فلانئ دَفلانۍژبي ادب واره نه خوري؛ځکه چي هغه دَانساني فلاح وبهبودکارنه دئ کړئ،ها!منفي رجحانات پکي کېدئ سي. ادب دَژوندترټولوښه ترجمان اودَسړيتوب پېلامه دئ.ادب په سړي کي فکري روزنه کوي،دَتصوف ،علم و
خبرتيا! ستا ’’ رومال ’’ به دلې زوړ كم
يوار يې خور كم بيا يې ټول كم ستا ’’ رومــــال’’ به دلې ز
ماشــــــــــــوم جنــــت !
يادونه ! د محترم پيرمحمدكاروان صاحب دغه ښكلي شعر مي په بېنواويب پاڼه كې ولوست او دكوهار زينت يې ځكه ګرځوم چې ماته يې د سوهېلي پښتونخواد بوري د ولسوالۍ د برنيمي د كلي كوز جارونه ( باغونه ) راپه ياد كړل . بوريوال كاكړ كوټه ماشوم جنت کاشکې زه ماشوم وی او ته هم ګلې ماشوم
دعادل اڅكزي خوږ غزل
د خوار زړګي رحمان مزار مي رانـــه مـــه ورانـــــوهپه مينه جوړ ښکلی يادګار مي رانـــه مه ورانــــــوهدتصوف ډېــــوه چي بلــــــه په پښتو کي چا کــــــــړهها د عظمت لـوړ افتخار مي رانــــــــه مه ورانـــــــوهله فريادي چيغو نــــــــه وکړه يؤ څـــــــــه ترس رقيبهد دروېشانو د کــــــــــور لار مي رانــــــــــه مه ورانوهد وينو رنګ دي دباران پــه تالابو کي توی کـــــــــړخوني زمانـــــه روڼ شهکار مي رانـــــــــه مه ورانوهما و قلـــــــــــم بادار
لالې د پښتو ژبي يو بلوڅ سندرغاړى !
موسيقي چي ورته د روح خواړه ويل كيږي په خپل ځان كي پر څو برخو وېشل سوې ده .د هرې څانګي يې خپل خوند او خپل ارزښت دى .د خوند تعلق په اورېدونكي پوري اړه لري چي هغه څه ډول موسيقي خوښوي او اوري .خو د ارزښت تعلق بيا په دې خبره پوري تړلې دى چي د موسيقۍ هره څانګه په خپل وخت او زمان كي د هغه قام چي دا ورسره تړلې وي د ژوند،دود او دستور او حالاتو عكاسي كوي .
كوټه : د خاټول ګل مشاعرې رپوټ اوعكسونه !
د جنوبي پښتونخوا د مركزي ښار كوټي د فعالي ادبي ټولني ’’ پښتوادبي غوځنګ ’’ له اړخه د خاټول ګل دوديزه مشاعره ترسره سوه د اپرېل پر څلورمه نېټه د پښتوادبي غوځنګ كوټي له خوا كلنۍ دوديزه مشاعره چې د خاټول ګل ته ډالۍ سوې ده ترسره سوه . دا مشاعره چې تېر كال د مارچ پر يودېرسمه نېټه ترسره سوې وه دا ځل له هغې ورځې يوازي د پنځو ورځو په ځنډ د اپرېل پر څلورمه نېټه وسوه د خاټول ګل مشاعره چې د كوټي ښار د اداره ثقافت په تالار كې جوړه سوې وه د جنوبي پښتونخوا
دوهمه سېوې?
دمحکوم افغانستان هغه سېمې چې د پاکستان تر سلطې لاندې دې ، دهر ډول سېاسې او ټولنېزو ازادېو ترڅنګ له بشپړې اقتصادې ازادېو نه هم محرومه دې . د پښتونخوا اېالت د کرک سېمه چې له پنجاب سره پر پوله پرته ده د قدرتې زېرمو لوې خزانې لرې چې پنجابې استعمار ېې همدا اوس په راسپړلو او په بې دردې د ناوړه استعمال په مکرو دنده بوخت دې . لدې سره سره چې د کرک د ګازو په وېشلو سره د ورته پنجابې سېمو لپاره د نل غزولو کارونه په تېزې سره روان دې او ډېرو پنجابې سېمو ته لا له وړاند
د پولي پوري راډيو اورېدلو ته مو رابولو !
تاسو ته زېرۍ دركول كيږي چې د پولي پوري راډيو اوس د نړۍ پر مخ د انټر نيټ له لاري نېغ په نېغه د اورېدلو جوګه ده .دا چې د پولي پوري راډيو څه ډول خپروني وړاندي كوي په لنډه توګه به ووايو چې د معاصرو ستونځو روايتي حل د پولي پوري راډيو نوم د دې د مرکزي مقصد ايينه ده: د پولي پوري راډيو د پاکستان او افغانستان په پوله پرتو ټولو سيمو کې د خبريالانو يو ټيم لري. په شمال
كوټه : د سيمينار راپور او عكسونه
د پښتو ژبي د نومياتې سياسي او ادبي مياستنۍ مجلې ’’ ليكوال’’ د كوټي د څانګي تر څارنه لاندې تېره ورځ ياني د ًًٍùم عيسوي كال د فرورۍ د مياستي پر ٌٍمه نېټه د مورنيو ژبو د نړيوالي ورځي په وياړ يوه ورځنى سيمينار تر سره سو دغه يو ورځنى سيمينار چي ټولي منډي ترنډي يې د ليكوال مجلې د كوټي استازي نظر محمد بړېڅي ګاللي وې د
ته يو څو كاكړۍ وكه !
يادونه ! كاكړۍ غاړي د پښتو اولسي ادب يوه داسي په زړه پوري څانګه ده چي د ژوند د هري برخې انځورګري په كې سوې ده .دا لاندينۍ يو څو كاكړۍ غاړي مي ستاسو دپاره د سيدخيرمحمدعارف له څېړنيز اثر ( د غاړو ادبي څېړنه ) څخه را اخيستې دي په دې هيله چې خوښي به مو سي . بوريوال كاكړ كاكړۍ غاړي اندېښنې به نه كوېپرتوكل به د خدائ ځې اندېښنو كم درپه درګورم داستا
غزل _ هارون حكيمي
ډالۍ چې نه منې راوړی ګلاب بېرته وړمه زړګی مې درکړ تا کباب کړ کبا بېرته وړمه زما د زړه هيلې تر تاداستا په نوم پايېدې اوس چې دې ياره ځواب راکړ ځواب بېرته وړمه څپو وهلی يم ساحله هله لاس راکوه تڼاکې زړه د ستړي ستري حباب بېرته وړمه د نغه ګر ملنګ په نوم يې يو بل هم وژلی ځمه زه هم له دغه کلي رباب بېرته وړمه هارونه م
د عارف تبسم نوې غزل
ډيوه بليږي خواثرنه کويزموږپه وطن کي رڼا،لمرنه کوي دپښتنودکاروان غړي وائيزموږلارښوونه زموږرهبرنه کوي په هغه ورځ به جنګ سړيږي دلتهچي کله څوک توره،خنجرنه کوي ماله تيارودورځي مه وېروهدشپې قيصې په ماځيګرنه کوي چي دبل لاس نه وي،پښتون خوکلهلوبي په خپل دستاراوسرنه کوي په کومه مځکه چي باروداوريږيپه هغه خاؤره بوټي،زرنه کوي په تبســــــم هم بي
تنـــــــــــــــــده !
د پارک په يوه سمټي څوکۍ ناست وم ، د ناول په لوستلو دومره غرق وم چې يوازې د پاڼې اړولو په وخت به مې سر راپورته کاوه. داځل چې مې څنګه سترګې راپورته کړې ، بېرته ټيټولو ته مې زړه نه کېده . څلور نجونو چې د کاليو رنګ سره سم وړې بکسې يې په اوږو کې ځنګېدلې، ميده _ميده قدم واهه . ورو- ورو رانږدې کېدې ، زما زړه هم لکه ددوى د بکسو په څېرپه کالبوت کې نارامه و . يو ناڅاپه يوه پخه نيولې شوه ، په مطلبي نظر يې را وکتل او بيا له نورو ملګرو سره ، مخکې لاړه . يوه وړه دوره يې وخوړه
