ژبــــــــــــــــــــاړي
يه مياستې !
يادونه ! دا يو د اردو ژبي نظم دى خبر نه يم چې شاعر به يې څوك وي خو ماته مي يو اردو ژبي ملګري په دې خاطر را استولى و چې د اختر مياستې ته ډالۍ شوى دى . زه د خپل خواږه ملګري دا خوږه پېرزوينه د كوهار لوستونكو ته چې پر هغومره ګران دي په مينه وړاندي كوم . د هغو كسانو دپاره چې په اردو ژبه نه پوهېږي د دې نظم پښتو ژباړه وركړل شوې ده .( بوريوال ) ...........................................................................................
کنګڼ !
کنګڼ ! کاش چې باهو واي ستا د دې ښکلي مړوند تا ډېرپه مينه تاډېر په شوق او غرور زه اچولاي خپل نازک مړوند ته په بې تابۍ ديکړۍ په خزاني لمحو کې دفکر ټال کې سپره او کرزولاي دې زه ما دي دلاس له خوشبو رنګين احساس اخيستاي په شپه چې تللاي کله ته دخپل خوب په سفر دا مرمرين مړوند دي لاندي کولاي ترسر مادرته غوږ کې بس کيسې کولای او ښکلولای مې ستا دا اوږدې زلفي او تکسره انګي کله چې تا لري کولای کالی ما دي په حسن
