خــــنــداګانــــــي
ّبې ځايه كوشش !
دوو کسانو يوه المارۍ د يوې ودانۍ لوړ منزل ته خېزوله نو له يوڅه وخته وروسته ډېر ستړي او په خولو كې ډوب شول خو المارۍ يې يوه پالكۍ هم پورته ونه خېزوله . يوه تن چې سا يې لنډه لنډه كېده او د تندي خولې يې پاكولې دا بل ته اويل : " داسي ښكاري چې د دې المارۍ هغه بل منزل ته خېزول زما او ستا كار ندى " هغه ورته اويل : پورته ! &n
او حاجي هم يم !
يوتن ډېر په پابندۍ سره جومات ته تلى او يو لمونځ يې هم بې جوماته نه كاو.د كلي خلك د هغه له دې ادت څخه خورا متاثره و. يوه ورځ يوه كس هغه وليد چې ډېر په عاجزي يې لمونځ كاو نو هغه تن خپل ملګري ته اويل : ( هغه تن ته ګوره چې لمونځ كوي ياره دا ډېر متقي او له بدو لري سړى دى ). هغه لمونځګزاره سړي چې د دوي خبرو ته يې په لمانځه كې غوږ نيولى و بې له سلام ګرزولو لمونځ پرېښود او هغوي ته يې اويل : &nbs
