شعرونه
غزل : شمعه شوګیر
غزل : شمعه شوګیر دافغــــــاني کلتــــــــــور هنداره یمهمخ ته ولاړه ستــــــا لــــــه پاره یمــهراځه راځه زمــــــاپه لیمویې ایږدهجانانه ستاد قـــــدم لاره یمــــــــــــــهستاکه سینه ده په مرمیــــــــوغلبلزه هم دپڅې چـــــــــــــــاړې داره یمهښکلا مې څه کوې که ښکلې نه یمپه عقل ښه پخـــــــــــه هوښیاره یمهشمعه همــــــــــــدې غمونو وسوزلهپه
غزل :رحيمه پشتونجار
غزل :رحيمه پشتونجار ژوند راځنې لاړلــــــــــــــو نیستي راخپـــلويمرګ ته ورتر غــــــاړې شو هستي راخــپلويژونده ابدي شه د مـــرګي په سړه غیږه کېښکل کړه ځنکدن چــــــې زنده ګي راخپلويخور مې شه ایـــــمانه د لحد په تورتمونو کېراکړه روڼې شپې چـــــــې بنده ګي راخپلويمینه غواړم مینه خـــــو په مینه پاکه میــنه زهداسې چې رضــــــــــــــــــا د الهـــــي راخپلويروح د ملنګۍ مې درته تش کچکول نیولی دیخدا
د ټول كلي خفګان :الحاج الهام الدين قيام
نېټه: 06.01.2011 14:03 دټول کلي خفګان داسې ورخ هيڅ نه وي،چه دکلي يو کوروران نه ويغم نه وي ماتم نه وي،دټول کلي خفګان نه ويدلته څوک راغلي،دوی زمونږ دبچو ښکار کويدوی ترسول نه کوي،ښه سم مرګونئ وار کويکله په راکيټ کله په تو پ،په مونږ ګوزار کوينه شرميږي دوی،بلکه په دي کار افتخار کوينه پوهيږم خدايه،داوحشيان به انسانان نه ويغم نه وي ماتم نه وي،دټول کلي خفګان نه ويبل پردئ راغلئ،ځان زمونږه مشروروربولياوس ځان ميلمه نه بولي،ځ
غزل : رحيمه پشتونجار
وریږی مې غــــــــــمونه د زړګـــي پـــه کائناتوژړیږي مې آسمــــــــان د زنـــدګي پـــه کائناتویو غشی و د آه چې د زړګي له ولــــکــې ووتالله اوس ورحمیږې د خــــوستي پـــه کائنـــاتوزوال و د وریښمینې رڼا ســـــتا د رخ په نور کېسپوږمۍ وه راخـــــــــــــتلې الهي پــــه کائناتوټغر به مې د ژوند دارې په اوښکونمجن نه وایراغلې مې که نه وای دا هستي پـــــــه کائناتوپوهیږم نه که ستا د مینې پوهه کې یــــم ورکهله دې نه به نور څه وی بند ه ګي په
غزل : شمعه شوګير
غزل : ځاردې له ځــــــــــــــوانۍ شمه بدرنګهتانه سپېلنۍ شمــــــــــــــــه بدرنګــــــــهستادزلمیتـوب شپې یې ترخې کړې مړه دې له خـــــــــــــوارۍ شمه بدرنګهته مې پـه حیاء اوپت کې ســـــــــــــــاتهزه که لیــــــــــــــــــــــــوانۍ شمه بدرنګهته داوربلــــــــــــــــــــــونو شې ګلابـــــــــهزه چې سره غوټۍ شمـــــــــــــه بدرنګهدغه شوګیرونه وي اوشمعــــــــــــه وي
غزل : نور الدين ګوهر
د خولې هره کيسه يې له پيغوره کمه نده ياري کؤو خو بيا هم له تربوره کمه نده غصه او اداګانې يې پر ځای پريږدی ملګرو د ناز يوه موسکا يې هم له اوره کمه نده جنانه ستا په وړاندې د ځواب ورکول ګران دي ستا هره ازموينه له کانکوره کمه نده نيږدې ځکه درتلای نه شمه ټول بدن مې سوځي لمبه د ښکلي مخ ستا له تنوره کمه نده که څه هم په جونګړه کې اوسيږم پروا نشته د ښکلو پکې زور دی ستا له کوره کمه نده
غزل : شمه شوګير
مه لګــــــــــــوئ نور رنګونه مه لګوئ پېغلودترور رنګـــــــــــــــونه مه لګوئ ډېرې وسوسې ورسره پیــــــدا شولې دومره دسرور رنګـــــــــونه مــه لګوئ ژوند دعفلتــــــــــــــــــــــونوخزانــــه ګڼئ ځان باندې پېغــوررنګونه مه لګوئ مونږسره پښتانه رنګونه ښه ښکاري نورپردي کمزور رنګـــــونه مه لګوئ خیر دی کــــه دشمعې په سربل وي تل شونډوباندې اور رنګــــونه مه لګوئ یادونه : له م
غزل : نورالدين ګوهر
ريباره کله چې له مانه يار ته وړې خبرې ما ته به هم يو څو د مينې ترې را وړې خبرې هسې عبث لدې ګيلو مانو څه نه جوړيږي جانانه خير دی نوره هيرې کړه زړې خبرې ما ته به هره يوه کيسه په څوڅو ځلې کوې څومره مزه کړي ستا په سپينه خوله وړې خبرې ستا کيسې ټولې د دوکو او د غصې نه ډکې زما د واورې په شان سپينې او ساړې خبرې کله ناکله د ټوپک پر ګولۍ نه مړ کيږي کله ناکله سړی وژني ګله مړې برې زما ګوهر د ياره
غزل :شمعه شوګير
شمعه شوګير غزل بغیرلـــــــه تا مې هم لیـــــــــدلي شپې دينن په خوشبـــــــــوباندې لمبلي شپې ديستا له غمجنـــــــوسترګوښکاري داسېزمــــــــــــــــــــــایادونـه یې پاللي شپې ديپه سره پالنګ چې ستا ترڅنـګ تېرېږيجانانه دغــــــــــه ډېرې ښــــکلي شپې ديسهار ته ووایــــــــــــــــــه چې راشي یوځلزمـــــــــــونږ په کلیـــو کې ړولي شپې ديلږ خو ور وګ
خال به دیار له وينوکیږدم :محمدرفیق عزت
خال به دیار له وينوکیږدمدلته کور وو دلـــــته کلـــــــی هر رواج مو وو ښه ښــکلیکلــــکه زمونږه عقـــــــیده وه پـــــه امــام ممــــبر پــا للـیښه رنګـــــــــــین مازریګروو روڼ مو لمــــــر وو ځلـیدلیهر یو ستوری مو خوشحال وو په سپوږمۍ وو شپول راغلیهر ســــــــــــهارنه وو بهار وو ســــور شــــفق مو خـــــندید********************یوه توره ویـــــځ خوره شـــــوه یوه قهرجـــــــنه تالنده شــــوه زموږ سپرلــــــی یې رانه
غزل : نورالدين ګوهر
: نورالدين ګوهر زړګيه غلی د دلبر مخه څوک نشي نيویګوره د هغې زورور مخه څوک نشي نيویستا د تيرو تيرو بڼو نه په خدای سخت ويريږميو د ټوپک بل د خنجر مخه څوک نشي نيویمينه درياب دی پدې مه وردرومه غرق به دې کړيزړګيه بيا د سمندر مخه څوک نشي نيوی
دپیغور شپې ورځې:الحاج الهام الدین قیام
دپیغور شپې ورځېزمونږ په کور طوفان راغلئ ،ټول دخړ و ډک ووټول وران ویجاړ وو،هر یو کونج ېې د تیتړو ډک ووډیرئ ټپیان وو،او دالان مو لادمړو ډک وولا د اسمان زړګۍ تش نه وو، دلوخړو ډک ووچه دیو بل طوفان څپې مو په وران کور راغلېپره دئ لښکرې مو کا له ته بیا په زور راغلېورانو کوڅو ته مو دغلو غدۍ په چور رراغلېقیام ته بیا خدایه شپې ورځې دپیغور راغلې الحاج الهام الدین قیامداوړوکئ شعر افغانستان ته دامریکاېې لښکرو دلومړنئ
پښتانه يادونه : داكټر فضل الله ساقب
داكټر فضل الله ساقب پښتانه يادونه جانانه لکه ته ېې ستا نازونه پښتانه دي مدام مې زړه کې اوسي دا يادونه پښتانه دي ډيوې غوندې روښانه مې په مړو هيلو بلېږي دا څړيکې پښتنې دې دا دردونه پښتانه دي په ژبه که له ډېرې حيا هو وييلی نشې د مړاوو سترګو کونج کې دې ستونه پښتانه دي د زړه په کور کې اوسي هېرېدل پکې هېڅ نشته د مينې په قانون کې دا دودونه پښتانه دي
غزل : شمعه شوګیر
غزل لکـــــــه ږلۍ چې ژېړ ګلـــــــــــــــونــه وهيداسې غمـــــــونه زمـــــونږ زړونــــه وهيچې پرې له چـــــا نه زړه اخیستی نه شيپېغـــلې نوهسې شنـــه خــــــــالـونه وهينور دژوندون تېرول ګران ښـــــــکارېږيوخت پـــه څپېړه ارمـــــــــــــــــــانونه وهيپیغلـــــــوټي زړونه لکـــــــه شـــاړې مېرېټال به پرې کلــــــــــــــه امېلـــــــــــونه وهيڅه اضطراب کې شمعـــــــه شپــه تېرويمئین به
د يتيم اختر : الحا ج الها م الدېن قېا م
دېتېم اخترماشوما ن چه وږې ناست چا پېر د موروېراته واېه څه اختر به ددې کور وې؟شهېد پلار ېې په مېرانه، په وطن ورکړئ سروېددښمن سره جګړه کې ،لګېدلئ په ټټر وېدمېړانې انګازه ېې، خوره شوې لر او بروېخو ترې پاتې ېتېما ن ېې، وږې تږې لنډ لغړوېراته وواېې ملګرو دېتېم به څه اختر وې؟دا ېتېم ماشوما ن واړه ،لا ځوانا ن نه وې کوچنېا ن وېداد موردزړه بڅرې ،په کو څو کې سرګردان وېپه مړه خېټه ډوډئ ی ېې،
غزل: نورالدين ګوهر
انتظار ته لا واړه يې پيغلتوب درباندې کله راځي؟هغه د مينې ليوانتوب درباندې کله راځي؟سترګې د ټولې په ژاړه باندې خرابې شولېستا له شوګير نه قربان خوب درباندې کله راځي؟جانانه زه هم ستا د ژوند
غزل : شمعه شوګير
غزل دزړګي پـــــــــــه سر داغــــــلی انتظار دیپـــــــــه دیـدن پسې راغــــــلی انتظار دیمالیـــــــــــــدلی ماهـــــم کـړی انتظاردیمحبتـــــــــــه! ډېر دې ستړی انتظار دیله هـــواستــــــورواو لارې نه یې
غزل : رحيمه پښتونجار
رحیمه پشتونجارسرې سپرغی د اوښــــــــــکو مې جانانه پټوی نه شمبــــــــې له تــانه یاره سترګې چاتـه غــــــــړوی نه شم مـــــــــــــنم شاعـــــــــران واړه دمیـــــــنې لیوني ګڼيچیــرته یې جانــانه لیــونو کې دې مونـــــــــــدی نه شم ژاړي راتــــــــه پیغـــله دارمــان اوښـــــک
غزل : نورالدين ګوهر
: غزل ما د ټول جهان واکمن ته لاس نيولیهميشه مې لوی څښتن ته لاس نيولیخدايه ما په دومره ښکلي زندګۍ کېد جانان د خت لمن ته لاس نيولیګناهګار به وم چې سوال مې نه قبليږيما خو هر وخت خپل وطن ته لاس نيولیچې مين وي د ديدن امکان يې نه ويپدې باب مې هر مين ته لاس نيولیستا غوښتنه مې په بار بار ترينه کړيستا د کور مې هر يو تن ته لاس نيولید عشق تبه د طبيب په د
غزل:نورالدين ګوهر
دواړه د يو کلي يو تر منځ مو فاصله نشتهبيا هم جدايي ده د ورتلو څه وسيله نشتهنن مې د همزولو مخ کې يار ته اشاره وکړهجوړه قيصه ورانه شوه ددې اوس فيصله نشتهمينه چې په سوال غواړې ثواب دی که ګناه لريستا سره خو شيخه پدې باب څه مسله نشتهدا خو زه منمه چې د صبر ميوې خوند کويڅه وکړمه خدايه زما دومره حوصله نشتهچا ترې تپوس وکړو چې ګوهر مندوزی څنګه دیويل ي چې هغې سره زما څه سلسله نشتهنو
ماته تاوان راکړه :رحيمه پشتونجار
ماته تاوان راکړه مــــــــاتــــــــــــــه تــــــــــاوان راکـــړهســــــــتا ويــــــــرانېــــــــــــو کــې مې د لاس بنــــــــــــګړی مــــــــــات شوياوس پـــــــــه تــــــــــــــــاوان کې راتهيو بـــــــه د سرو ګلــــــــــونو باغ راکوې يو به د زړه کلي کې د ژوند مکان راکوېبــــــــــل بــــــــه د ژونــــــــــد په غرمو د خپل اوچتې شملې يخ سايبان راکوې زه اوس تــــــــــــاوان غـــــــــ
غزل : شمعه شوګير
غزل : شمعه شوګيرچې په تا شــولوکامياب زمـــــامکيزونهبې بهـاشـــــــولو ناياب زمـــــــــامکيزونهله يوچــــاخـــــــــــو به ارومرو زړه اخـــــليدغه سرې شــونډې ګلاب زمــا مکيزونهستاپـه برخه سړيتــوب زمـــــــامـکيزونهستا ځــــــواني اولاجــواب زمـامکيزونهته به کله په ښــــــه ورځ واوړې جــــــانانهچې ترڅـووي داشبــاب زمـــــــاميکزونه
غزل : رحېمه پشتونجار
غزلسترګې مې ړنــــدې کړه خــــو رڼا کړه ليونـــــــتوبهورکه مې کړه شــپو کې خو ســـــبا کړه ليونــــــتوبهکاڼي شه د سرو لمبو د زړه په کور مې پـــــــريوځهمامــــــــې په دردونو کې فـــــــــنا کړه ليونــــــــتوبهوير ته دژړا مې چــــــې د غــم زمانــــــــــه وخانديداسې مې خــــــندا کې په ژړا کـړه ليــونــــــــــــتوبهډوبه مې هستي کړه د غـــــزل پــه ګــردابـــــ
ډالۍ : سيد كريم خوستى
ډالۍ دا سندره په خوست كى ګرانه دوست ياسين شفق ته اوپه اوكرين كى كران مسافر يار غفور زي لكڼوال ته ډالۍ ده د سترګو تور مى دى دځانه په ما ګران دىډير ښايسته زما جنان دىسترګې يي ښكلې دى بې شانه ښكلې دى ښكلې دهرچانه ځكه يي زړه وړې له مانهمخ يي هم ښكلې د ګلاب نه قدردان دىډير ښايسته زما جنان دىزما ليمه زما نظر دىدورځې شمس دشپې قمر دىځكه ز
انځوريز ورغوي: سيد حيلاني جلان
انځوريز ورغوي ای ! راته وګوره په سترګو کې دې ستوري ژباړمد لوی ښايست د خوږې ژبې نه څو توري ژباړمد پسرلي خوږې سيلۍ ترې لوپټه جګه کړهد يار د څڼو ماښاميز ماښاميز سيوري ژباړمهلته څلور جهانه زور دليونۍ مينې دیهغه دوه کوره د غونډۍ پر سر چې ګوري ژباړمد کايناتو د ښکلا وو انځوريز ورغويد طبيعت په ايينو كې مې چې ښوري ژباړمد درد پر سرو پاڼو چې کاږمه جلانه کرښېارما
