شعرونه
افغان وژني
افغان وژنيچه انسان خپله ،دښمن دانسان جوړ شيهسې نوم یی دانسان وي،شيطان جوړشيتا اشرف المخلوقات پيدادي خدايهوروسته ولې ترې خونخواره ليوان جوړشيانسان ګوره چه په خپل لاس انسان وژنيزاړه وژني،ځوانان وژني،کوچنيان وژنيدانسان نوم ورته نه ښايي، نورخدايهڅوک چه پلاروژ
پښتونه وروره -مشال خان ټکر
پښتونه وروره اې ځما پښتونه وروره اې ځما پښتونه ورورهدا څه اوشو دا څه کيږي یې په خپل کور کښې بيکورهاې ځما پښتونه وروره اې ځما پښتونه وروره د شمسو بی بی په غيږ کښې&n
غزل
غزل پیرمحمد کاروان اوس به زه د شپې پر خطرناکو لارو نه درومماوس به زه د ورځې په کاواکو لارو نه درومم اوس خو مورې ستا د دوعاګانو زغرې نه لرماوس خو زه شکست يم د بري سندرې نه لرم اوس هغه ستا زړه جوړونکې مسکا نه وينمړنګ يمه زه ړنګ يمه په سترګو چې تا نه وينم ته لاړې او غم دې په خدای ډېره بربادي وکړهته راشه په زړه کې مې له س
غزل
ما لپاره نه وې ستا لپاره نه ومBy
مرور زړګیه
مرور زړګیه
غزل
ماشوم غوندې سري ماښام بېځایه بیا ویده شو جانان ګوره چې بې وخته له ورایه بیا ویده شو زما ورته یو څو خبرې زړه کې وې دا نن د تېر په څېر پښتون ګلاب مې خدایه بیا ویده شو د ژوند د انتخاب له پاره ډېر و په تلوار چې وکاروي خپله د زړه رایه بیا ویده شو
غزل
غزل په والله چې دم ساعت مې په زړه تېر شېداسې حال کې ښکلیه وایه څنګه هېر شې هم د خیال په وسعتونو کې ځای نشېپه یوه ادا کې یاره دومره ډېر شې زه دې وینم هاغه ناست یې د ګل مخ تهپه خندا چې شې نو سم د ګل په څېر شې ته د حسن عجیبه غوندې مخلوق یې
دجنګونوپلاران
الحاج الهام الدين قيام دجنګونوپلاران مشره تاخو واک ته ،دولس قاتلان راوستلخپل څنګ ته دې دواړه ،دورانۍ اتلان راوستلمونږ له جګړوستړي مشره ،سوله امنيت غواړو
درقيب انصاف- الحاج الهام الدين قيام
درقيب انصافداسې خو څـوک نکړي مشره ،هيردې خپل وګړي کړلخپل دې ټول پردي کــړل،رقيبان دې خپل ملګري کړلودې کــــــــــړل پخپله مشره،بل څوک ملامت نـه د يخپل دې کـــړل کمزوري مشره،دوې دې پياوړي کړلهرڅه چور رقيب کـــــړل خوتهمت مشره په مونږ کوېدوې زمونږ دکــــــــورا وکهول ،هرڅه دړې وړې کـــړلګــــوره رقيبان مشــــــره،کنځلې مو نيکو تـه کــــــړيدلتــه اوس پـــ
سرتمبګۍ کې خو ذره جمهوریت پاتې نه شو _ د مشر کشر د مقام رعایت پاتې نه شو
سرتمبګۍ کې خو ذره جمهوریت پاتې نه شو _ د مشر کشر د مقام رعایت پاتې نه شو سرتمبګۍ کې خو ذره جمهوریت پاتې نه شود مشر کشر د مقام رعایت پاتې نه شو چې ته اوچت شوې له محفله زه هم پاڅېدمهله تا بغیر زما د ناستې حاجت پاتې نه شو نیم دې نظر یو وړ او نیم دې بې مثاله اداپه دغه توګه مې دا زړه سلامت پاتې نه شو ا چې نارام یو او هېڅ رنځ ته مو علاج نش
غزل-عبدالستار سعادت
د دې سترګو په پردو کې دې تصويرر دىکه په ټولو آئينو کې دې تصوير دىزه ترې لپه اوبه نه څښم نه چې وران شيد چينې سپينو اوبو کې دې تصوير دىپاس له بامه راکتل دې را ته ياد شيد سپوږمۍ په راختو کې دې تصوير دىښکاري ته هم زما قتل لوى اتل کړېد دې ښار په منارو کې دې تصوير دىغير له درده په بل ښار کې نه چلېږيدا منم د زړه سکو کې دې تصوير دىدا هماغه ده زمانه! را نږدې شهښکلوم دې په ش
ستا له مینې کمال اور په خراج واخلي - چې کوم وخت د خپل ویران زړګي جاج واخلي
ستا له مینې کمال اور په خراج واخليچې کوم وخت د خپل ویران زړګي جاج واخلي ستا خواږه کاته همدومره لوی اثر کازړه مې لاس له اضطراب احتجاج واخلي زوی له پلار سره په یوه لاره نه درومیدغه ټای واخلي او هغه یې پاج واخلي دغه خلک د دې ښار څومره بدنام شولچې له هر پردي بې
زړه ته مې لاس مه راوړه چې دومره ویران شوی یم --- ستا دې پارلمان ته خو په خدای چې حیران شوی یم
زړه ته مې لاس مه راوړه چې دومره ویران شوی یم ستا دې پارلمان ته خو په خدای چې حیران شوی یم جار دې شم دا نن خو دې زما قبر تیار کړلو اوس راته مالومه شوه چې ډېر درته ګران شوی یم اس مې درکړ تا هغه په بېخ رانه پرې کړلو
ترخه يادونه
ترخه يادونه ماوې قلمه څوشعرونه دمستئ وليکهيوڅويادونه دخوبانوددوستئ وليکهځما دعمردځوانۍ رنګين مهال وليکهراته سرې شنډې اودټنډې شينکۍ خال وليکهرايادې ماته دېارزلفې کړه،ترې ولونه جوړکړهبي
چه قلم درنه هيرنشي
چه قلم درنه هيرنشيزلمو بيا جهاد شروع کړئ،په اتفاق پرې قسم وکړئدټوپک په زورسربيره،اوس جهاد په قلم و کړئدقلم نوکه تيره کړئ،خپل قلم مو زور ورکړئزورور يي له توپونو، زورور ېې له ستينګر کړئدميدان اتل هغه دئ،چه قلم ېې ښه چليږيچه قلم ېې زوروروي،خپل منزل ته ژررسيږيپه قلم جهاد مشکل دئ،ټوپک نه دئ چه ډزيږيدقلم پوهه پيداکړئ ،که ازاد
مرور کليوال-: الحاج الهام الدين قيام
مرور کليوالخور له خورنه مروره،ورورله ورورهموردلورنه مروره،لور له مورهپلا ردځوی نه مروردئ،ځوی له پلارهدکور لوې واړه دي،يوله بل بيزارهيواشنا له بل اشنا نه،مروردئددې کلي،مروردئ يارله يارهکليوال دلته له يو بل مروردي
نظم
نظم تاوې زړه کې مې خبرېماوې څه دي راته وايهپه موسکا دې وې چې هسېما وې هسې دې قربان شم...په دې هسې کې دې څه دي ؟څه خواږه دي که تراخه دي؟دا ګلونه که اوبه دي ؟وايه څه دې چې په زړه دي***تا وې نه نه هېڅ هم نه شتهنه خواږه شته نه تراخه شته
غزل-پيرمحمدکاروان
غزل تږي ټول درپسې مړه ښکاري جانانه په مرۍ کې دې اوبه ښکاري جانانه په ټول ښار کې ايله ستا په سترګو پايو پکې غر پکې غرڅه ښکاري جانانه ستا دښمنو چې په تا شغول غشي اوس نو دوی غوښه چاړه ښکاري جانانه زه درګورمه خو ستا
د اورکوره
د اورکورهمونږ چه مات دروس قوت کړو،ټول جهان راته حيران شوووې یی سور ښامارهلاک شوو،پس له دې امن وامان شوومونږ دسره ښامار له جنګه،سمه ساه اخيستي نه وهلا مو سترګې وچې نه وې،راپه برخه بل خفګان شوومونږ وې سور ښامارمومړکړو،پوروړئ مو جهان شووخود سره ښامار په پورکې،په مونږ تور ښامارتاوان شووچه له سره ښاماره خلاص شوو،بيا راوړاندې تورښامارشووماران ډلې ډلې راغلل ،تورښامار یی قوم
بختوره بختور دې کړو
بختوره بختور دې کړو مونږ مدام په توره،دجنګ هرميدان ګټلئ دئناست چه بيا دميز په سر يو، هلته مو بايللئ دئاوس په ټوپک نه شي ،دقلم په نوکه جنګ کيږينن ميدان دهغه دئ، قلم یی چه غښتلئ د ئواورئ دقيام ځوا
وې يي خيردئ
وې يي خيردئ دملت په نوم اوس خپل قسم ترې هير دئمونږ چه هر څه ورته وايو ،وايي خيردئمونږ وې کور کلئ مو وران شووپه خپل کور پردئ افغان شوو وې يي خيردئمونږ وې کور په کور خفګان شوونورمودلته ژوندون ګران
کابل مې نه کړې
که مې له ځـــــــــــــانه څومره جار کړې خپل مې نه کړې همداسې سپینې سترګې پاتې شوم کجل مې نه کړېزه خـو په تمه دوفـــــــــــــــــــــا و ستا قفس ته ناست وؤمته رانه والوتې کارغــــــــــــــــــــــه شوې بلبل مې نه کړېزما په زړه وؤ چې ستا په مینه به کتاب لیکمــــــــــــــــهته يو نیمګړی نیم بیتی شـــــــــــــــــــوې غزل مې نه کړېزه
دټول کلي خفګان
دټول کلي خفګان داسې ورخ هيڅ نه وي،چه دکلي يو کوروران نه ويغم نه وي ماتم نه وي،دټول کلي خفګان نه ويدلته څوک راغلي،دوی زمونږ دبچو ښکار کويدوی ترسول نه کوي،ښه سم مرګونئ وار کويکله په راکيټ کله په تو پ،په مونږ ګوز
