شعرونه
افسوس
عبدالرحيم روغاني
آشنادي
راليږونکی : يعقوب(منګل) ټليفونشميره: برېښناليکپته: j.mangal@gmx.de سرليک: آشنادي نېټه: 21.01.2013 11:49 آشنادي***زړه آشنادي٬ځګر آشنـــاديستاپه طرف٬زمانظر آشناديته چه غلي غلي ګوري ماتهددیواله دسیوري شاتــــــــهماته ستادمړوسترګوهنرآشناديباغونه مي ډیردي لیدليله یاده مي ندي وتلـــــيماته داناروباغ ستاپه ټټرآشناديچه پکښي ک
غزل _عبدالرحيم هلال
څومره شولې لېرې، چې مې خپل شولېلاړې جانه، سم د انځر ګل شولېنوره به د مات زړګي چاره كومته خو رانه بېله شوې د بل شولېوخته برېتور ځوانان دې رام كړلوسم د پښتنې پېغلې چارګل شوېډېر دې په خالونو كې خپل ځان وينيخدايږو د حمزه بابا غزل شولېښكاري اننګو كې دې د
هره سا مې جل وهلې
راليږونکی :Dr hassanد راليږونکي پته :hassandoctor2000@yahoo.comنيټه : 08-10-2008 هره سا مې جل وهلې سروکال شي نه تیریږي ستا دعشق موسم داوښکو ستا په ښار کې ږدم جانانه په ارمان قدم داوښکو زمادسوي ارمانجن زړه سوز ګداز وي پکې نغښتی چې لیکم يې لکه شمع هر غزل په نم داوښکو هر یو دم مې دم ختلی هره سا مې جل وهلې
څلوريځه
څلوريځه زړه خو مې کيږي چې دې وستايمه لکه مومين چې کليمه ستايي لکه ماشوم چې الف ب شروع کړي مور ته اوله سپاره ستايي
يو خوار اغيار بل خوا نادان په مونږه لوبی وکړی
راليږونکی :Abdul Hafiz Malyarد راليږونکي پته :malyar@live.atنيټه : 24-08-2008 په مونږه لوبې وکړې يو خوا غربت بل خوا جانان په مونږه لوبې وکړی بل خواته غله بل خوا در بان په مونږه لوبې وکړید وطن للمې مو اوبه نه شوی په وخت او زمانيو خوا سيلاب بل خوا باران په مونږه لوبې وکړیډيرو سرفه ونکړه ، وطن په دا مظلومو خلکويو خوار اغيار بل خوا نادان په مونږه لوبې وکړیپه هرقدم کی د ليوانو په داړو کی ګير شووحفيظ
د وطن حال
راليږونکي پته :hkhaled@chello.atنيټه : 13-07-2008 د وطن حال هرښوونځی چی په وطن کې نن سوځيږيزړه می اور واخـلی هـډ ونـه می ويلـيږي چې د ولږې نه انسان هلته واښه خوريڅنـګه ستوني نه ب
زما آرمان_ حفيظ خالد _ويانا
راليږونکی :حفیظ الله خالدد راليږونکي پته :hkhaled@chello.atنيټه : 22-05-2008 زما آرمان هغه ورځ به په وطن کی کله راشيچه خفه ورونه یو بل سره پخلا شي نه دا جنګ، نه ورور وژنه ، دښمني ويهر یو پرانیزی غیږ بل ته خواپخوا شي زړونه یو شی ،هیلی یو، دردونه یو شيیو د بل زخمو ته پټي شي ، دوا شي د ویرغم کمپله ټوله شی وطـــن نـــــــــــهد ژړا په ځای په شونډوکی موسکا شي مهاجر ورونه مو راشي خپل وطن تهد هجرت توره شپه خت
لالونه_ امان الله نصرت
راليږونکی :امان الله نصرتد راليږونکي پته :hewad_af@yahoo.comنيټه : 23-05-2008 لالونه تيارو زمونږ د چم سپينه سپوږمۍ ده رانه وړېبې رحمه خزانونو ګل غوټۍ ده رانه وړې اي وخته ستا له لاسه پر سر خاورې بادومهسپيروسپيرو سيليو دې کيږدۍ ده رانه وړې رقيب راته په تورو غوڅوي د زړونو مراندېد جنګ خوني ديوانو ښاپيرۍ ده رانه وړې دا څوک مې ورانوي د ځوانو هيلو منارونهدا چا مې د خيالونو شهزادګۍ ده را
شين خالۍ
شين خالۍ چه په خوا کې می جانان هم را سره ويداسی ښکاری ټول جهان چې را سره ويد غمونو او دردونو بار می سپک شيشين خالي زلفی ماران چې را سره ويهسی عطرو په خوشبيو کی معطر شملکه مشکو لوی کاروان چې راسره ويچې د شوڼدو جام يی واړوم په سر کیشم بيخود لکه شيطان چې را سره ويچې د زلفو س
دجانان به لټون
دشمشاد چلونکوته سلامونه اواحترمات زه د(مکی کلیواله )یو شعردرلیږم هلیه لرم چی خپوريې کړی. دجانان به لټون خدايه چيري به پيدا هغه جانان کړم چي دسوي زړه حالت ورته بيان کړملابه څود نفرتو دنيا کښي اوسمچي مي ياررانه جدادي څوک دځ
اپشن؟
اپشن ؟ د تورې شپې په زړه کې د خيال په ماوس مې د خپل زړه د ډسک ټآپ
پيغورونه
پيغورونه
لکه د خاورو څلی
د مينې سودا
غزل
غزل
دې اونۍ کې مستان صيب راته داشعر راليږلی دی
شين پيکی که دې غوښت چې زما د قبر په شمال دې پيکی شين
سوداګر
وختونه نننی دی او خيالونه پرونی دید امونه نوی شوی او چالونه پرونی دیته نن ګوری سبا کې، زه سبا ګورم پرون کېسبا کاذب سبا دی، ماښانونه پرونی دیکله سور شی، کله تور، کله سپين شال راپه سر کړیرنګو نه ټول بدل دی او شالونه پرونی دیدا شرنګ د بنګړونه دی چې له ورايه غوږ ته رسیزولنې دی د وختونو، زندانونه پرونی دید ژوند شيبی مو ژاړی دمرګونو په در شل کېسلګی سلګی وطن دی ټول در دونه پرونی دیدا خپل مو پر دی شوی په پردو کې مو خپل نشتهد وينو سوداګر دی، بازارو نه
د وير کو څو کې _ شعر
د وير کو څو کې
دبدو زيری _ شعر
د بدو زيری
ګيله
ګيله
غزل ، جلال امرخېل
غزل ، جلال امرخېل ناصح دې ووايي په څه ؟ چې ملامته يمه کفر خو نه دی تشه خوله ، چې ملامته يمه ته داسې سره شوې لکه ته چې هېڅ ګناه نه لرې زه داسې چوپ شوم لکه زه ، چې ملامته يمه بس ګرانې خير دی نور په دې خبره تيږه کېږده درته مې وويل کنه ، چې ملامته يمه اوس د محفل د رمز ساتل زړګيه ستا په غاړه ما ښکته کړي دي باڼه ، چې ملام
