غزل

عبدالهادي حېران

لوړې څوکې سر کول دي څۀ وړه خبره نۀ ده
عشق په ګرانو لارو تلل دي څۀ وړه خبره نۀ ده

هسې ژوند خو څو لمحې دى محبت يې ابدي کړي
محبت فنا کېدل دي څۀ وړه خبره نۀ ده

ځئ يو جشن به راجوړ کړو دا هم لويه کارنامه ده
په جمود پورې خندل دي څۀ وړه خبره نۀ ده

جنګ اسان دى خو د امن راوستل غټه خواري  ده
ځان انسان ثابتول دي څۀ وړه خبره نۀ ده

رڼاګانو مدد وکړئ، د تيارو د جهالت نه
ازادي راله ګټل دي څۀ وړه خبره نۀ ده

ځئ چې يو بل ته لُوګى شو نو يو بل ته به ليتکي شو
خپل وجود ابادول دي څۀ وړه خبره نۀ ده

زړۀ زرګونه دروازې شو، لا حېران يم چې څۀ وکړم
د جانان ورته راتلل دي څۀ وړه خبره نۀ ده