آقای عبدالله عبدالله باید لطفا به حیث ریس اجرایۀ مملکت با جوانان وطن خردمندانه صحبت فرمایند!

انتقاد شدید آقای پزشک عبدالله از داکتر اشرف غنی: "کسی که حوصله بحث ندارد لیاقت ریاست ندارد"

به پاس شوق بحث آقای پزشک عبدالله عبدالله، تبصرۀ مختصری در این باب صورت می گیرد:

چرا آقای پزشک عبدالله عبدالله، رئیس اجرایۀ حکومت افغانستان، به تاریخ بیست و یک اسد ١٣٩٥ در مراسم تجلیل ار روز جوان با الفاظ غیر مؤدبانه و خارج از چوکات آداب معاشرت از داکتر محمد اشرف‌ غنی، رئیس جمهور علمگرای ما، در نزد جوانان انتقاد "نابخردانه" کرد؟

آقای عبدالله عبدالله خطاب به جوانان گفت که او نخستین کسی بود که توافقنامه تشکیل حکومت وحدت ملی را امضا کرد و از این طریق به ریاست جمهوری محمد اشرف‌ غنی مشروعیت داد. مگر در عین حال آقای عبدالله عبدالله خطاب به جوانان از ریس جمهور مملکت انتقاد "نابخردانه" می کند و بصورت مسقیم حکومتی را که خودش به آن "مشروعیت داده"، خودش در آن سهیم است، خودش در آن ریس اجرایه است، بلاخره خودش "دریشی پوش ترین" فرد آن حکومت است، در عین حال همین حکومت را در نزد جوانان تخریب می کند، ضعیف و نا بکار توصیف می کند. آیا میتوان چنین انتقادات آقای پزشک عبدالله عبدالله را در مقابل جوانان مملکت "خردمندانه" خواند؟
نه، هرگز نه!

آیا آقای عبدالله عبدالله هنوز به راه و رسم حکومت داری درست پی نبرده و در عین سخنرانی در نزد جوانان افکار محترم پزشکی شان در هم و بر هم شده دچار کدام سرگردانی فکری گردیده باشند و از آن رو برای لهظاتی خود را "جوان" و "جوانان" را حکومت تصور نموده باشد، و از این رو شکایتنامۀ ایشان را در همچو گردهم آییی به "جوانان" پیش کش نموده است؟

و یا اینکه آقای عبدالله عبدالله قصدا جوانان را به مقابل حکومت افغانستان تحریک می نماید، احساسات آنها را با "سخنان تند و تیز جریحه دار میسازد" ، خواهان آن است تا اوضاع شکننده را شکننده تر سازد، و در عین حال در پی امتیاز طلبی های بوده، مثلا از سرمایه های عامه و پول های غیر قانونیی آقای عطامحمد نور و تورن اسماعیل "شوق خریدن چند جوره دریشی کاغذ پیچ" را در سر می پروراند!

ورنه سوال ایجاد می گردد که آقای پزشک عبدالله عبدالله به حیث ریس اجرایۀ مملکت، روی چه منظوری جوانان مملکت را به مقابل ریس جمهور مملکت تحریک می نماید؟

آقای پزشک عبدالله عبدالله رو به جوانان مملکت نموده می گوید:

"حکومت وحدت ملی نتیجه بزرگواری یک شخص به شخص دیگر و خیرات (صدقه) یک نفر به نفر دیگر یا گروهی به گروه دیگر نیست. نتیجه قربانی بود که ما دادیم. این قربانی برای به دست آوردن پستی نبود بلکه به خاطر نجات افغانستان بود."

مگر آقای پزشک عبدالله عبدالله به جوانان نمی گوید و تشریح و توضیع نمی دارد که برای "نجات افغانستان" چه راهی را انتخاب نموده است:

- آیا آقای عبدالله عبدالله راۀ "نجات افغانستان" را از کانال سرمایه های غیر قانونیی آقای عطامحمد نور می طلبد؟
- آیا آقای عبدالله عبدالله راۀ "نجات افغانستان" را از کانال سرمایه های غیر قانونیی قاچاق بران لاجورد و زمرد افغانستان می طلبد و یا از کانال سرمایه های غیر قانونیی قاچاق بران پسته؟
- آیا آقای عبدالله عبدالله راۀ "نجات افغانستان" را از کانال سرمایه های "مشترک" تورن اسماعیل خان و مرحوم مجید زابلی می طلبد؟
- آیا آقای عبدالله عبدالله راۀ "نجات افغانستان" را از طرف روز با مشوره با امریکا و از طرف شب در مشوره با ایران و روسیه می طلبد؟
- و یا اینکه آیا آقای عبدالله عبدالله راۀ "نجات افغانستان" را در "خاموشی مطلق" در ساحۀ فساد اداری می طلبد، زیرا در گرد هم آیی با جوانان آقای عبدالله عبدالله از موجودیت فساد اداری در دستگاۀ دولتی کمترین سخنی هم به زبان نیاورد، چطور امکان دارد که همچو یک موضوع مهم را آقای عبدالله عبدالله در گرد هم آیی با جوانان فراموش نموده باشد؟


همچنان آقای عبدالله عبدالله در عین حالی که وزیر داخلۀ مملکت را خودش تعین نموده و به حیث وزیر داخله پیشنهاد نموده است، مگر از عدم موجودیت امنیت به نزد جوانان می نالد، در عین حالی که آقای عبدالله عبدالله کمترین علاقۀ به صلح و ثبات مملکت از خود بروز می دهد، جوانان اکثرا بی کار مملکت در این رابطه چه کرده می توانند؟ آیا جوانان برای امتیاز طلبی های آقای عبدالله عبدالله و زراندوزی "یارانش" به امر و سازماندهی مثلا امراللۀ صالح و لطیف پدرام و توصه های شوم رژیم ایران و فعالیت های آقای بهزاد و همقطارانش، برای آمدن امنیت، صلح و ثبات در سرک و کوچه به هرج و مرج بپردازند، آیا این است همان راهی که آقای عبدالله عبدالله آنرا برای "نجات افغانستان" سنجییده اند؟

رئیس اجرایی دولت وحدت ملی افغانستان از تروریسم، کشت و قاچاق مواد مخدر، فقر و بیکاری و مشکلات اقتصادی یاد کرد و گفت حکومت وحدت ملی باید متوجه اولویت‌ های کاری‌ اش باشد. در گرد هم آیی با جوانان از موجودیت "تروریسم، کشت و قاچاق مواد مخدر، فقر و بیکاری و مشکلات اقتصادی یاد می کند"، اما در بارۀ این که مثلا آقای عطامحمد نور این همه میلیون دالر هایش را از کدام مدرکی به دست آورده است، خاموشی اختیار می ورزد؟ چرا؟

آقای عبدالله عبدالله در گرد هم آیی با جوانان زراندوزی غیر قانونی "یارانش" را "خود سری" نمی خواند، مگر اعمال خردمندانۀ ریس جمهور علمگرای ما را "خود سری" می خواند، چرا؟

و "نا بخردانه" ترین سخن آقای عبدالله عبدالله در گرد هم آیی با جوانان شاید این بوده باشد که آقای عبدالله عبدالله در گرد هم آیی با جوانان از "جوان بودن رئیس جدید کمیسیون اصلاحات اداری، آقای نادر نادری" شکایت می کند، می نالد و آقای نادر نادری را " بی‌ تجربه می خواند"!

شاید هم در صورتی که آقای نادر نادری را آقای عبدالله عبدالله " بی‌ تجربه می خواند"، شاید آقای عبدالله عبدالله به "تجربیات شیرین و کام بخش آقای فضل احمد معنوی" عادت کرده باشد.

آقای عبدالله عبدالله در گرد هم آیی با جوانان گفت که همکارانش در دوران کارزار انتخابات ریاست جمهوری، اکنون از او به خاطر صبر و سکوت در مقابل بعضی تصمیم‌ ها انتقاد می‌ کنند، مگر وی واضع نساخت که این کدام نوع "همکاران در دوران کارزار انتخاباتی" آقای عبدالله عبدالله بوده اند و آنها امروز دیگر چه امتیازاتی می طلبند؟

در صورتی که آقای عبدالله عبدالله از یکطرف "قصر سپیدار" را با "همکاران دوران کارزار انتخاباتی" خویش پر نموده است، از طرف دیگر نیمی از وزارت خانه های مملکت، نیمی از ولایت مملکت را و اکثر سفارت خانه ها و قونسلگری های افغانستان را در خارج، و حتی نمایندگی های افغانستان در دفاتر ملل متحد و غیره سازمان های خارج از کشور را در قید خود در آورنده اند، پس این "همکاران مخفی کارزار انتخاباتی" آقای عبدالله عبدالله کی ها اند و چه نوع علایقی را طرح ریزی دارند، و در مقابل کدام تصمیم‌ ها انتقاد می‌ کنند؟

آقای عبدالله عبدالله در گرد هم آیی با جوانان با سخنان "چرب و نرم همچو کیک" گفت: "امیدوارم عقل سلیم حاکم باشد و درک از واقعیت های افغانستان حاکم باشد. حالا زمانی که کسی را با کلوچه و شیرینی بازی بدهیم یا با حرف بازی بدهیم، گذشته است."

مگر سوال اصلی و اساسی این است که "عقل سلیم" نزد آقای عبدالله عبدالله چه معنی و چه تعریفی خواهد داشت و در عین زمان عقل سلیم در شرایط و وضعیت بد فعلی چه "حکمی" را میتواند صادر کند که عادلانه نیز باشد؟


به امید مبارزۀ هر چه سریعتر و هر چه دقیقتر در راۀ مبارزه با فساد اداری!


به امید دقت به کوچکترین واحد های کاری در هر ساحۀ کاری ما!

به امید اتحاد و وحدت هر چه بیشتر اقوام شریف افغانستان!

به امید صلح، ثبات، عدالت اجتماعی، قانونیت، ترقی و رفاه