فکر میکنیم که از این به بعد "مجاهد و مجاهد بازی" به درد افغانهای رنجدیدۀ ما نمی خورد!

تا جایی که دیده شده است اکثر افغانهای ما، اغلب نویسندگان، صاحب نظران، فعالان جامعۀ مدنی، سخن گویان احزاب و سازمان های سیاسی و حتی افراد عادی کشور ما نیز معنی واقعی جهاد مقدس، معنی جهاد اکبر و یا مبارزه و جدل به مقابل نفس خود، معنی جلوگیری از خواهشات نفسانی خود را میدانند.

اینکه در مقابل تهاجم مسلحانۀ شوروی سابق اکثریت افغانها دست به دست هم دادند، با کحمک های بیرونی و یا هم بدون کحمک بیرونی ها، تحت یک نام مجاهدین به مقاومت و مبارزه پرداختند، و یک تعداد زیادی از مجاهدین واقعی و حقیقی افغانستان در راۀ دفاع از خاک افغانستان عزیز، در راۀ نظامی گری های وحشیانه جان های عزیز شان را از دست دادند، برای ملت بزرگ افغان قابل افتخار استند.

مگر آنانیکه به نام "جهاد" و به نام "مجاهد" به زراندوزی های غیر قانونی پرداخته اند، ملکیت های طفل یتیم و زن بیوۀ افغان را به زورگویی ازآن خود نموده اند، به فساد اداری و به فساد های گوناگون دیگر دست زده اند و با آن هم میخواهند خود را "تیکه داران جهاد" معرفی نمایند، باید بدانند که برای ملت مسلمان افغان دیگر این نوع ظاهر سازی ها و این نوع "دوکانداری دینی و مذهبی" قابل قبول نیست و از این نوع "مجاهد و مجاهد بازی" های شان که نه با مبارزه و جدل به مقابل نفس خود سر و کار دارد و نه با عدالت اجتماعی و منافع عمومی مردم مظلوم افغانستان، دست بر دارند!

مردم مظلوم، شریف و غیور افغانستان را، هر چند در فقر مادی بسر می برند، مگر جنگ های خانمانسوز چهار دهۀ اخیر و کوره های جنگ های تحمیلی اجانب و اغیار از نگاۀ دید معنوی و فهم سیاسی "پخته" ساخته است و بازی لفاظان حرفه وی را نمی خورند: چطور امکان دارد در مملکتی فقیری که طفل یتیم و زن بیوۀ نان خوردن شب و روز خود را نداشته باشد، کمسوادنی کم کمالی تحت پوشش نام "مجاهد"، خود را ملقب به "مجاهد" ساخته به زراندوزی های غیر قانونی، غصب دارای های عامه پرداخته خود و اقارب کمسواد و کم کمال خویش را به میلیونران غیر قانونی تبدیل نموده، هنوز هم توقع آنرا در سر پرورانند تا خود را نزد مردم مظلوم افغانستان "مجاهد" بتراشند؟ مگر همچو ادعا های در ذات خود، توهین به شعور جمعیی مردم مظلوم ما نیستد؟ واضعیست که است!

همه "مفتی" های دیروزی وارشا و هم "مفتی" های امروزی ناتو، همه مزدوران پاکستان و همه مزدوران ایران و عربستان باید بدانند که مردم عام افغانستان که تشنۀ امنیت، ثبات، عدالت اجتماعی، قانونیت، ترقی و رفاه میباشند، دیگر حوصلۀ تفرقه اندازی های اجانب و اغیار را، از کانال های ابزار سازی های "دینی و مذهبی"، "سمتی و قومی"، "فرهنگی و کلتوری"، ندارند! هر کسی که دست به چنین اعمالی زشتی بزند فقط و فقط خود را نزد خداوند"ج" و نزد ملت بزرگ افغان شرمسار و مسخره می نماید!

اکثریت مردم ما به فضل خداوند"ج" مسلمانان معتدل و اعتدال گرا بوده اخلاق اسلامی-افغانی خود را خوب بلند اند، و به هیچ افراطگرایی ضرورت ندارند! اکثریت مردم ما به فضل خداوند"ج" به این امر خوب مطلع اند که تعبیر و تفسیر ما افغانها از دین مبین اسلام، با تعبیر و تفسیر سطحی افراطیون همسان نبوده و نیست!

هستند و وجود دارند متاسفانه تعدادی که یا از سر غفلت و یا هم بخاطر خوشخدمتی به باداران مزدۀ شان به مذاق جیب و یا هم به مذاق ذهن مشوش شان جامعۀ افغانی ما را به سمت افراطیت، می خواهد، سمت بدهند. مگر خوشبختانه از نگاۀ سطح ذهنی افغانهای ما، افغانهای چهل پنجاه سال قبل و یا هم افغانهای قرون گذشته نیستند که یکی به نام "کمونیزم" و دیگری توسط تعبیر و تفسیر افراطی از "دین و مذهب" از آنها استفاده جویی های متنوع و مختلفالدول نمایند! چنانچه در بالا ذکر شد، چهل سال اخیر با وجود همه قربانی و بدبختی های انگفتی را که بار آورده است، یک ارتقای ذهنیی را نیز برای نسل های امروز ما به همراه داشته است که خداوند"ج" همین ارتقای ذهنی ما افغانها را بدرقۀ راۀ سعادت مردم مظلوم ما گرداند.

مثلا امروز تعدادی کثیری از افغانهای ما کلام مجید را و احادیث نبوی را مطالعه نموده اند و می فهمند که استفاده جویان و دوکاندارانی هم وجود دارند که فقط و فقط برای زراندوزی های غیر قانونی شان، برای پنهان کردن فساد های اداری شان، خود را "مجاهد" و "رهبر مجاهدین" می تراشند و از "میلیونری" به سمت "میلیاردر" شدن در حرکت اند. زمانی "ریش مبارک را تا به بالای ناف مبارک شان دراز گذاشته" خود را بدین نوع تظاهر پیرو ترین پیروان حضرت محمد"ص" معرفی میدارند، مگر وقتی دیدن که فعلا پول بیشتر با "ریش کوتا تر" بدست می آید، دفعتا "ریش مبارک شانرا" کوتاه نموده، دریشی زنگالی و نکتایی نقرابی و گلابی و گاهگاهی هم نظر به ضرورت همان روز و ذوق مخاطب از رنگ های سبز، آبی، سرخ، سبز، زرد و انواع و اقسام رنگ های مقبول بنفش و بادنجانی نیز، برای جلب خاطر مخاطب و دست رسی بیشتر به "پول های غیر قانونی" و غصب چوکی های اداری و دولتی و بعضی ها نیز فقط و فقط بخاطر "کلک زدن" به دیگران از چوکات اندازی های متنوع بلای "ریش مبارک خود" نیز دریغ ندارند. آیا این نوع اعمال "مجاهد و مجاهد بازی" نیستند؟

گرچه در این نبشته میلی نبود تا از فرد مشخصی نام گرفته شود، مگر رغبت به مثالی میل نبشته را کنار زده حکایتی از یک مصاحبۀ نسبتا کوتاۀ، بی بی سی (مصاحبه کننده آقای فانی، مصاحبه شونده آقای "مجاهد عطا محمد نور سر پرست ولایت بلخ)، صورت می گیرد:

سوال آقای فانی: آقای عطا محمد نور سر پرست ولایت بلخ سرمایه و ثروت شما چه مبلغ می باشد.
جواب آقای عطا محمد نور: در حدود پنج میلیون.
سوال آقای فانی: پنج میلیون افغانی و یا پنج میلیون دالر.
جواب آقای عطا محمد نور: نه خیر نی پنج میلیون دالر.
سوال آقای فانی: خوب این مقدار پنج میلیون دالر را شما به حیث یک والی و یا هم به حیث یک مقام بلند دولتی، آنهم در طول پانزده سال اخیر از کدام منبعۀ به دست آوردید؟

آقای عطا محمد نور که در قسمت دادن همچو سوالی رک و راستی دست و پاچه می شود، دفعتا چنین جواب میدهد: من پانزده سال قبل هم کار می کردم، رهبر هزاران مجاهد بودم ...

آیا این یک نوع جوابی را که آقای عطا محمد نور در تلویزیون BBG فارسی در مصاحبۀ خود با آقای فانی از خود بجا گذاشت بی حیایی به مقابل "مجاهدین واقعی" افغانستان نیست؟ واضعیست که است! آیا آقای عطا محمد نور یک نوع "مجاهد و مجاهد بازی" نکرده است؟ واضعیست که کرده است!

این بود "مشتی" از "خروار"!

به هر صورت امروز همه مردم شریف، مظلوم، غیور و جنگزدۀ ما میداند که به اصطلاح دیگر زمان "مجاهد و مجاهد بازی" ها به پایان رسیده، دولت اسلامی افغانستان یک قانون اساسی دارد که هر طبعۀ افغانستان باید به همین قانون اساسی ما احترام قایل شود و در راۀ امنیت، ثبات، عدالت اجتماعی، قانونیت، ترقی و رفاه قدم های استوار و صادقانه بر دارد، تا از این حالت و وضعیت بد فعلی بیرون برآمده بتوانیم!

مملکت ما به کار ضرورت دارد و آن هم کار خوب!
کار خوب به متخصص همان کار ضرورت دارد و آن هم به متخصص خوب در همان کار!

پس باید همه با هم دست و آستین را به اصطلاح "بر بزنیم" ، "مجاهد و مجاهد بازی" را نیز کنار گذاشته، به فکر تهیه نمودن کودکستان خوب و متناسب، مکتب خوب و متناسب، پوهنتون خوب و متناسب به اولاد وطن، به فکر تعریف اصلی و واقعی کار خوب به جامعۀ خود، به فکر مولدیت تولیدات ملی خود و به سمت خود کفایی اقتصادی کشور خود، به سمت رفاۀ مردم بی چارۀ خود صادقانه و آگاهانه قدم بر داریم.


د بین الافغانی صلح او سرلوړي افغانستان په هیله

دصلح، ثبات، ټولنیز عدالت، قانونیت، ترقی او رفاه په هیله