تظاهرات کابل یک پروژۀ رژیم ایران میباشد!

دولت افغانستان و نظام سیاسی نو بنیاد افغانستان نیز از نظر آخوند های کمسواد رژیم ایران یک پروژۀ امریکایست، که به اساس "ارزش های امریکایی" در کشور همجوار شان به وجود آمده است. از این روست که آخوند های رژیم ایران تا به حال چنین بار اعلان نموده اند که خارج از مرز های ایران، صخره به صخره با "ارزش های امریکایی" می جنگد.

آخوند های رژیم ایران که از "پلورالیزم سیاسی" حراس دارد، از آزادی مطبوعات و آزادی بیان حراس دارد، همۀ این ارزش های را که بشریت از صد ها سال به آن ها دست رسی و آشنایی پیدا نموده است "ارزش های امریکایی" می خوانند.

"جنگ" رژیم ایران مانند جنگ های افغانها جنگ های رو در رو و مستقیم نیست، بلکه "جنگ" رژیم ایران اشکال محیلانۀ را دارا میباشد! یکی از اشکال این "جنگش" را رژیم ایران در افغانستان عزیز ما نیز به مشاهده میرساند.
برای معرفی یکی از اشکال جنگ های محیلانۀ رژیم ایران در داخل افغانستان مثالی را پیشکش هموطنان عزیز می گردد.
مثلا: رژیم ایران در افغانستان از پانزده سال بدین طرف در عین حالی که نفوذ شدید، وسیع و عمیقی در میدیای نو نهاد افغانستان نموده است، که حتی اذهان عدۀ کثیری از هموطنان ما را از همان طرق به نفع ایران شست و شوی مغزی نموده است و به کج راهه های سوق داده است که بر خلاف منافع ملی ما میباشد:

-از یک طرف مزدوران اش را در داخل افغانستان حمایت مالی و مادی می نماید، حتی در پست های بلند و اساس دولت افغانستان برای مزدوران اش جای کار و مقام پیدا نموده است، تا منافع کوتاه مدت و طویل مدت رژیم ایران را به انواع مختلف و به طرق مختلف پیاده نمایند به وسیلۀ ابزار سازی های "زبانی-مذهبی" در بین ملت افغانستان تفرقه افگنی نموده دولت و حکومت ما را تضعیف می نماید، جامعۀ ما را به طرف پارچه پارچه شدن میکشاند

از طرف دیگر در پانزده سال اخیر حتی مقامات بلند پایۀ حکومت و دولت افغانستان را با دادن رشوه (خریطه های پلاستیکی مملو از پول) به راه اندازی فساد و فساد اداری تشویق و ترغیب می نماید،

و بعد از جانبی نیز حکومت و دولت افغانستان را در منطقه و جهان یک حکومت فاسد معرفی نموده، به حیث یک "پروژۀ امریکایی" خوانده، تضعیف می نماید، تا به گفتۀ آن رژیم "ارزشهای آمریکایی" را در منطقه و جهان مسبب فساد اداری، نا امنی، فقر و بیکاری معرفی نموده، و در عین حال ولایت فقهی و رژیم خود را به حیث "سیستم ناب منطقوی" معرفی نماید و از این ناحیه امتیازطلبی های را به سطح منطقه و جهان به دست آورد.

رژیم ایران به مزدورانش در داخل افغانستان هدایت داده است تا با زیاده طلبی های قومی، تفرقه اندازی های قومی در بین اقوام شریف افغانستان، تفرقه اندازی های سمتی در داخل افغانستان عزیز، تفرقه اندازی های زبانی در بین لسان های افغانستان و تفرقه اندازی های "مذهبی" در بین مذاهب افغانستان به وحدت ملی افغانها صدمه وارد نموده، دولت و حکومت افغانستان را تضعیف نموده، تا بدانوسیله از یک طرف به گفتۀ آنها "ارزش های امریکایی" را تضعیف کنند، و از جانب دیگر به توسعه طلبی های منطقوی خویش قوتی ببخشد!

رژیم ایران در داخل افغانستان نیزبه مزدورانش، به گفتۀ رهبر سیاسی آن رژیم در قدم اول "جنگ در فضای مجازی" را توصیه و هدایت می نماید، که مقصدش از "فضای مجازی" فضای میدیا میباشد. فضای میدیایی که در پانزده سال اخیر در داخل افغانستان بخش عظیم آن را رژیم ایران توسط مزدورانش تحت نفوذ خود برده است!

از آن جاست که شکایت افغانهای ملی از امریکا و رفتار های سطحی و نابخردانۀ وی در داخل افغانستان حجم و محتوی به خود می گیرند: امریکایی که در پانزده سال اخیر در داخل افغانستان خود را اکثر اوقات فقط مصروف و مشغول نظامی گری های جاهلانه و نا بخردانه و داعش بازی های و طالب بازی قرار داد، آگاهانه و یا نا آگاهانه در داخل افغانستان زمینه ساز همچو وضعیت و حالتی شده است که نفوذ رژیم ایران در داخل افغانستان امروز به حدی رسیده است که فقط با یک اشارۀ آخوندان رژیم ایران و مزدوران آن رژیم در داخل افغانستان هزاران هزار افغان بیچاره و غافل را به پایتخت مملکت برای تضعیف دولت و نظم نیم بند ما مامور می سازد و نظم عامۀ مملکت ما را بر هم می زنند.

جالب تر از همه این است که همچو زیاده طلبی ها، قانونشکنی ها و مختل نمودن نظم عامه و بی نظمی های اجتماعی را که "تاریک اندیشیی" بیش محسوب نمی گردد، آخوندان رژیم ایران و مزدوران آن رژیم در داخل افغانستان "حرکت رشنایی" می تراشند.

این چه نوع "حرکت روشنایی" میتواند باشد که تاریک اندیشان و قانونشکنانی همچو عطامحمد نور، عبللطیف پدرام، سلطان علی کشتمند و محمد محقق و همقطاران شان، این چهره های شناخته شده در داخل افغانستان و تحت فرمان های ایران-روسیه آنرا جهت زیاده طلبی ها، قانونشکنی ها و مختل نمودن نظم عامه و بی نظمی های اجتماعی و بر ضد منافع ملی افغانستان راه اندازی نموده باشند؟

حرکت های مدنی چیزی دیگر و تحریکات کشور های بیرونی از هم فرق دارند: تظاهرات امروز کابل پروژۀ مخرب ایرانی-روسیی بیش به شمار نمی آید که جهت تضعیف دولت افغانستان و تضعیف نظم سیاسی نیم بند ما طرح ریزی گردیدی، که توسط همچو اعمالی زیگنال های را ایران-روسیه به رقیب سیاسی شان امریکا نیز می رسانند، مگر از اینکه به ما مردم افغانستان چه خساراتی از این نوع "زد و خورد های شان" میرسد، پروایی ندارند!



به امید صلح، ثبات، عدالت اجتماعی، قانونیت، ترقی و رفاه