چرا رژیم ایران و مزدورانش با انديشۀ قرون وسطايي شان خواستند در تالار لنگستر لندن با رئیس‌ جمهور علمگرای ما برخورد نامناسب نمایند؟

نخست باید ذکر نمود که اینکه چند تن افراد خود فروخته ای دست به معامله گری های ضد منافع ملی ما می زنند، افراد خود فروختۀ اند که از هیچ یک اقوام شریف افغانستان نماینده گی نمی کنند و در پی منافع شخصی و فردی خود اند، زیرا اقوام شریف افغانستان همه با هم برادر و برابر بوده و همه در پی منافع جمعی ملت بزرگ افغان میباشند!

همه مردمان شریف افغانستان خوب می دانند که از همه چیز مهمتر و مقدم تر افغانستان عزیز و منافع همه مردمان شریف افغانستان عزیز است و اینرا هم خوب می دانیم که هیچگاه در برابر منافع کشور عزیز خود معامله نکنیم و یا هم قرار نگیریم.

مبارزه مدنی و مسالمت آمیزحق هر تبعه افغانستان است آما توهین به رئیس جمهور کشور آنهم در یک کشور خارجی مانند بریتانیا فقط و فقط ارتباط با سیاست های محیلانه، مخرب و چند پهلویۀ رژیم ایران داشته میتواند و بس! رژیم ایران که قصد آن را دارد که "آب های افغانستان را خت نماید تا ماهی بگیرد" مزدورانی زیادی را در افغانستان و خارج از مرز های افغانستان "مغز شویی" نموده و در مواقع ضرورتش مانند گودی های کوکی (ماریونت) به خواست و منفعت ایران می رقصاند و میچرخاند.

رضا شفا محقق و تحلیلگر ایرانی در صفحۀ انترنتی مجاهدین خلق ایران
http://www.ncr-iran.org/de/publikationen/gastbeitraege/2190-intensive-einmischung-des-iranischen-regimes-in-afghanistan.html
چندی قبل (بتاریخ ١٩ مارچ ٢٠٠٩م.) از سیاست رژیم ایران در قبال افغانستان هوشدار داده بود. در بخشی از تحلیل رضا شفا که به زبان آلمانی نوشته شده آمده است که رژیم ایران سعی دارد در عین حالیکه که دولت افغانستان را با کشور های بریتانیا و پاکستان در کشاکش بیاندازد، خود با کشور امریکا ظاهرا راۀ نزدیکی و همکاری را پیشه نماید!
منبع: رضا شفا. مداخلات شدید، عمیق و وسیع رژیم ایران در افغانستان
عنوان تحلیل رضا شفا به پشتو: د ایران رژیم پراخ، ژور او وسیع مداخلات په افغانستان کی.
عنوان تحلیل رضا شفا به انگلیسی: Extensive medding of the Iranian regime in Afghanistan
عنوان تحلیل رضا شفا به آلمانی:
Intensive Einmischung des iranischen Regimes in Afghanistan
http://ncr-iran.org/images/stories/2009/places/afghanstan_flaq.jpg

آیا امروز زمانی که در داخل و خارج کشور از توهین نمودن، بی ادبی، بی تربیتی و سخنانی سخیفی عدۀ از افراد و اشخاص بی هویتی که بر ضد منافع ملی ما عرض اندام نموده اند، به انواع و اشکالی مختلفی پشتیبانی های صورت می گیرد، در عقب این موضوع نیز باز هم همانا سیاست های محیلانۀ رژیم ایران نهفته نیست؟

زمانی که رييس جمهور علمگرای ما با انديشۀ علمی و به منظور خدمت جمع آوری کحمک های بین المللی برای اولاد وطن بخاطر بیرون رفت از مشکلات فساد اداری از دنیا کحمک می طلبد، چه دلیلی وجود دارد که یک تعداد گماشته شده به امر رژیم ایران در عین زمان در داخل و در خارج وطن به غوغاسالاری های مخربانه دست می زنند.

بدون شک که ریس جمهور علمگرای ما هم مانند آخوند های رژیم ایران خود را زعيم سياسي "مقدس" نمی خواند و میدیای افغانستان نیز شاهد انتقادات زیاد بر رهبران سیاسی بوده و آزادی مطبوعات ما نیز در منطقه بی مانند میباشد، مگر این به آن معنی نباید تلقی گردد که مزدوران ایران و یا وابسته گان دیگر ممالک برای تخریب نظام نو بنیاد ما از آزادی مطبوعات خود ما سو استفاده برند و به امر و اوامر بیگانه چرند!

آنانی که به شیوه ها و طرق قرون وسطايي ، حتی به ریس جمهور علمگرای ما نیز میخواهند توهین نمایند باید بلاخره خود را متوجه این اصل سازند که در ادبيات سياسي مدرن افغانی ما توهین به ریس جمهور ما "جرم" است!

مزدوران ایران باید یکبار به وضعیت اسفبار آزادی مطبوعات در کشور باداران آخوندی شان نظری بیندازند: در کشور باداران آخوندی شان یعنی در ایران امروز نیزنظری بیندازند: باداران آخوندی شان در مطبوعات ایران درست همچو درادبيات سياسي كلاسيك، مانند شاهان قرون وسطايي "ظل الله" ومافوق هرچيز میباشند. مردم بیچارۀ ایران در آن نظم سياسي "رعيت" اند وحيثيت برده هاي فرمانروا را دارند. نه ولایت فقی خودرا ملزم به پاسخگويي به مردم ميداند ونه مردم به خود اجازه ميدانند حريم ملكوتي ولایت فقی را نقض كنند وبر كارهای عجیب و غریب ولایت فقی خرده بگيرند.

در ادبيات سياسي مدرن افغانی ما اما اين نوع ساختار های قرون وسطایی و اين نوع "نظم آخوندی" را که باداران مزدوران رژیم ایران به وجود آورده اند، موجود نیست! زعيم سياسي ما، ولسمشر ما، ریس جمهور ما از دیریست که توبه نعوذ بالله از "مقام خدايي" به افتخار تبعۀ قانون بودنش، به افتخار افغان بودنش فرود آمده است ورعيت از جايگاه برده به مقام عزيز "تبعۀ قانون" جاخوش كرده است. در بستر اين نظم مدرن افغانی ما، زعيم سياسي ما، ولسمشر ما، ریس جمهور ما "مقدس" نيست بلكه "مسوول" است. مردم "رعيت" نه بلكه "تبعۀ قانون" هستند. رييس جمهورما، زعيم سياسي ما، ولسمشر مادر ادبيات مدرن سياسي افغانی ما حق واحترام قانونی وانساني دارند.

آنچه ديروز در لندن اتفاق افتاد براي آنانيكه با سياست مدرن وادبيات سياسي مدرن افغانی ما آشنا هستند ، بی تربیه گی به مقابل یک ریس جمهور، بی ادبی به مقابل یک ریس جمهور، و کلام نا مناسب و زشت به مقابل یک ریس جمهور خوانده میشود!

گرچه یک تعدادی از مزدوران رژیم ایران با لفاظی های محیلانۀ شان می خواهند این نوع بی تربیه گی به مقابل یک ریس جمهور ما را، این نوع بی ادبی به مقابل یک ریس جمهور ما را، و این نوع کلام نا مناسب و زشت به مقابل یک ریس جمهور ما را به اصطلاح خود شان"مظهر گفتمان شهروندي" جلوه دهند؛ كه به اصطلاح خود شان "شهروند افغانستان رو دروي اشرف غني ايستاد و حرف دل اش را گفت".

مگر این بی ادبان و مزدوران رژیم ایران تا به حالا معنی "توهين" را به درستی نمی دانند، زمانی که باداران شان از دستگاۀ رژیم ایران به آنها امر کرد که در فلان مجلس و یا فلان نشستی به ریس جمهوری "درغگو" خطاب کنید، آنها این کار را می کنند، بدون آنکه بدانند و یا به آن باندیشند که "توهين" چیست.

بدون شک که مسووليت هر افغان آگاه است كه اشتباهات دولتمردان را به آنان ياد آوري كند ويك سياستمدار مسوول وآشنا با ادبيات سياسي مودبانۀ افغانی ما از چنين رويه يي ناخشنود نميشود، چنانچه جناب محترم داکتر اشرف غنی، ریس جمهور علمگرای ما از آگاهي وحساسيت مردمش در برابر مسايل مملکت خشنود ميشود.

مگر برخورد بی ادبان و مزدوران رژیم ایران در داخل و خارج افغانستان عزیز در قبال بی ادبی ها و گستاخی های اخیر در مقابل ریس جمهور ما پيش از هرچيز نشان داد كه مزدوران رژیم ایران هنوز بويي از ادب نبرده اند.

یک تعدادی زیادی از مزدوران رژیم ایران در داخل افغانستان عزیز ما به رغم آنكه نكتايي ميبندند ودريشي ميپوشد رویه و رفتار ضد منافع ملی، بی ادبانه، محیلانه و افكار پوسيده ومنحطي دارد كه جز به درد معادلات رژیم ایران به هیچ درد افغانستان عزیز ما نميخورند. آنها مانند سایر مزدوران بیگانه گان به نفع باداران شان می خرامند و کشور ایران را مالک افغانستان و مالک سرنوشت خویش می دانند.

دولت افغانستان و مردم افغانستان برمبنايي بحث های مدرن افغانی در پي مطالبات وتحقق ارزشهاييست كه در بي نسبتي مطلق با ساختار سياست رژیم اخوندی ایران قرار دارد. ولي در هرصورت چه رژیم ایران و مزدوران رژیم ایران در داخل و خارج افغانستان بخواهند وچه نخواهند دور مداخلات بی شرمانه و مخربانۀ رژیم ایران در داخل افغانستان به آخر رسيدنيست وبه زودي خواهيم ديد كه مزدورا خویش رژیم ایران پس از بیداری از خواب غفلت سرافگنده سر به پاي " منافع اصلی مردم خویش" خواهند گذاشت.

به امید صلح، ثبات، عدالت اجتماعی، قانونیت، ترقی و رفاه