دواړه يو د بل تصوير
غزل / جلال امرخېل
غزل شد لري مد لري ، که نه يې لري ؟ ظلم سرحد لري ، که نه يې لري ؟ زه که هېڅ هم نه يم يو څه خو به يمصفر عدد لري ، که نه يې لري ؟ مينه په څه ده له انسانه سېوا ؟ ښه لري ، بد لري ، که نه يې لري ؟ د پښتنو سترګو ، هندي جادو دې ووايه رد لري ، که نه يې لري
غزل / جلال امرخېل
غزل چې په دنيا کې لېونۍ نشه ده د ګلبدنو د يارۍ نشه ده د بې خوبۍ له زوره وګرځېږم ما وې چې ځه ګنې جينۍ نشه ده نه ، د شرابو نوم به نه بدوئپه ما ختلې د خولګۍ نشه ده عملي کله پرېښودی شي عمل شعر خو زما د زندګۍ نشه ده
غزل / جلال امرخېل
غزل ځان مې بيمار کړ خو بيمار نه ومه وهلی ستا د زړه ازار نه ومه
غزل / جلال امرخېل
غزل ته راغلې ، د لمر د راختو پوښتنه نه کوم اوس خو د رڼا د لګېدو پوښتنه نه کوم ګله ستا د زړه د چاودېدو پوښتنه نه کوم نور د پسرلي د خندېدو پوښتنه نه کوم ته راته وعده راکړه ،چې بيا به داسې نه کيږي زه به هم د تېرو شوګيرو پوښتنه نه کوم
غزل / جلال امرخېل
غزل که مو د يو او بل په سترګو وای ګنډلې سترګې نه به له ما نه به له تا نه پرېوتلې سترګې نن مې ستا سترګو کې د خپلو اوښکو رنګ ولېده نن دې زما سترګو کې ګرانه غړېدلې سترګې زه څه ساده وم ، د بازار په دستور نه پوهېدم ته څه بلا وې دم په دم دې بدلولې سترګې بانه ي
غزل / جلال امرخېل
د جفا خبرې مه کوه جانانه ناروا خبرې مه کوه جانانه پام دې نيسه لږ د زړونو ماتېدو ته بې پروا خبرې مه کوه جانانه مخامخ وايه چې هر څه دې په زړه ويپس شا خبرې مه کوه جانانه اوس نو ما ته ګوته مه نيسه ،چې راغله اوس نو دا خبرې مه کوه جانانه ای د کوم يو ، کوم يو لفظ بلا دې واخلموارخطا خبرې مه کوه جانانه دښمنۍ ته دې که زړه نه وي جلاله نو رښتيا خبرې مه کوه جانانه جلال امرخېل
غزل / جلال امرخېل
غزل نه به ګيله د چا له خال ، نه له جبينه کوې بس ګوذاره به دې د خپل زړګي په وينه کوې ته چې په ما داسې کانې لکه بې دينه کوې جواب د خدای به وايه څنګه لونګينه! کوې د مازيګر ازار وهليه په ماښام چې راځې په ما نو څه له انتظار له ماسپښينه کوې زما د زړه په
غزل / جلال امرخېل
سلامونه يارانو ! د عابد صيب دې کور ودان وي ،چې خپل بيتونه يې له مشاعرې نه جدا کړي ، بس ما هم بهانه غوښتله او شکر په دې ،چې پرون شپه له افلاين کېدو نه پس مې ټول بيتونه ځان سره تکرارول ،چې رانه هېر نه شي ؛خو زړه مې د الهام اشنا په بيتونو پسې درد کوي ، خدايزده چې ساتلي به يې وي که نه ؟ دا تاسو او دا هم د قدرمن عابد صيب په مطلعې پسې في البديهي بيتونه. غزل " زړه يمه څه تور کاڼى د غر نه يم
غزل/ جلال امرخېل
غزل هغه جوړې راځي له لمرخاته په لمرخاته يو لمر سره بل هم راوخاته په لمرخاته نور پاتې د سپوږمۍ او څراغونو څه مجال ؟ راجيګه چې له خوبه شولې ته په لمرخاته بېګا خو ټوله شپه لکه زمرۍ وې ښه ډاډه دا رنګ دې نو بيا ولې والوته په لمرخاته يو ، وژني سړی ګرانې ! مزدور
غزل / جلال امرخېل
غزل غاړه غړۍ اوري شرابونه ، ګلابونه اوښکو دې ماحول کړ ګلابونه ، ګلابونه لمر به مړ وای ، نوم به د يوسف د نور پيکه وای نه وای که پر مخ دې نقابونه ، ګلابونه خدای مه کړه چې لږ دې هم خاطر د ښکلو دروند شي خدای مه کړه چې تېر کړي عذابونه ګلابونه ما
