سيد
ستړي آهونه ـ ستړې هیلې ـ ستړې ، ستړې سلګۍ
زما د ژوند کــيــســـــــــه بس دومره وه او نوره نه وه
شهيد روحانې ته ځانګړې برخه
معصومه څېره
معصومه څېره د شهيد عبدالصمد روحاني په اړه ويرنې (مرثيې) راټولوونكى :دروېش خوندي چاپزيار :احمدنويدنظري د كتاب ځانګړني: د كتاب نوم:
الله دی خاورې مکړه زمونږ د اولسو شاعره
ستا د ژوندون د ارمانو لحضې ميراته نه واىدتور ټوپک سپيره تورمخ ګولې يي تاته نه واى لاس په ماشه دليوني قاتل ستا خواته نه واىدځواني غم دي هر زړګي ته ارمان پاته نه واى ته خوکافر نه وې، نمرود نه وې ګناه کې نه وې
له انساني مينې ډک زړه پر غشو وويشتل شو
کاش چې زه هم لکه روحاني ومرم! ژوند ډېر لوی نعمت دی او دغه نعمت څښتن تعلی پر انسان ديوې موخې دتر لاسه کولو په خاطر رالورولي ٠ دمرګ او ژوند ټول واک او اختيار يوازې د حق تعلی سره دی٠ ځانوژنه او م
د ځوانيمرګ په ياد
هڅه وه ټینګ عزم ارادو سرهګوره دصمد زړه د اسرو سره څوک دي چې احساس ته قرباني ورکړي؟ودانګي مورچل ته عقیدو سره ژوند ترخو خوږو چې وي پوخ کړی څوکاور وو د احساس بلو لمبو سره
روحاني ملګريه ! ځه الله دې مل شه
روحاني ځنې خبر شوې ؟ چا وژلىهغه ګل يې په سرو وينو لمبولى زه پوهېږم ، دا خبر منلى نه شىد ګلاب قتل څوک کله شي منلى خو قسم دى روحاني يې راته وويشتهغه ځوانِ لا ثاني يې راته وويشت
شهید روحاني ته ! نجيب سادات
چې زه خبر دا ستا له مرګه شومهلکه په اور سوې فریــــاد مې وکړ په تور لاسونو یــې زندۍ درکړېبس تو لعنت په دې صیاد مې وکړ
خدايه ! له تا همدا دوعا کوومه.
اخ خدايه دا څه اورم، روحاني ووژل شو!روحاني ځوانميرگ شو!.؟؟؟ خدايه دا څه وشول، دا څه اورم،هغه کومې گوتې وي چې، د روحاني پر گل بدن يې گولۍ وورلې،هغه کومې سترگې وي چې،د ده د ځنگدن دوروستيو سلگيو تماشا يې کوله، هغه کومه ژبه وه چې، پر ده يې د مرک غږ وکړ،هغه کوم لاسونه ول چې، د ده معصوم او قلم سره اشنا لاسونه پر شا ور وتړل،هغه کومې پښې وې چې، د ده د مرک پسې قد
له ځوانيمرګ روحاني سره وروستۍ اړيکه
د شنبې د ورځې ١١ بجې وې، ددفتر ډيجيټل ټېلېفون وکړنګېد ،غوږۍ مې پورته کړه ، له اخوا غږ راغى، (هميم صاحب يو زنګ خو راته وواهه) او ټېلېفون يې بند کړ. دا د خداى بخښلي شهيد عبدالصمد روحاني وروستى ټېلېفون و . ځوان شهيد عبدالصمد روحاني
روحاني یاد دې تلپاتې ،ځای دجنتونه ،،،
روحاني ! ستا ناځوانمردانه وژنه دهغه تورلاس یوه توره کړنه ده چې پرهغه باندې هره ورځ زموږ د لسګونو بچیانو وینې تویېږي . هغه لاسونه چې دانساني ژوند او تاریخ پرمخ به کله هم سپینه رڼا پرې ونه لویږي .
يو بې وسه يو بې کسه هلمندى زلمى مي مــړ دى
خدايه! څنګه قرار يوسم يو تنکى زلمى مي مړ دىخدايه! څنګه صبر وکړم يو کمکى زلمى مي مړ دى ما ژړلي ډير په زوره چې مي دا خبر تر غــــوږ شوچې صمد روحاني مړ دى ګلالى زلمى مي مړ دى ربه !دا څنګه دنيا ده خدايه څومره خاموشـــي دهيو بې وسه يو بې
شهيد روحاني ته !
دصمد روحاني روح تهدلته ساندې او ویرونه دلته وران ویجاړ کورونهدا ببرې زږې ږیري دا اوږده ببرسرونهدا خوله وچي ماشومان داپه وینو سره قبر
اروا ښاد روحاني ته
پورته كېدل چې بې په لات او په منات لاسونه د هغو خلكو شول خاونده ولي مات لاسونه ؟ چې د مظلوم په وينو سره وي يا ټوپك پرې نيسيباداره ! ته كړې د هغه زورور مات لاسونه نه د وطن فرياد ته ګوري نه د مور زړګي ته ځكه يې ختلي له قران او له تورات لاسونه د مست هلمند څپو يې وړى دى داستان د مينېبند په بند مات شول د ميوند او د قلات لاسونه
سرکاره ! قاتل راوښيه ، کنې په خدای چي تا وواژه !
ښايي لراوبر به ريشتيا هم داسي يو نوم وي چي په لراوبر افغانستان کي د زيــــــات شمېر مافيايي ، استخباراتي ، بلواکو او بلپالو کړيو په سترګو کي اغزی دی ، ښايي دغه لامل به وي چي په لراوبر افغانستان کي يې د زيات نه هم زياتو خواخوږو ، ازادو ، خپلواکو او خپلپالو فرهنګيانو پاملرنه او همکاري جلب کړې ده ، څنګه چي زموږ په لرو بره پښتونخوا کي بلواک له مادي پلوه تر خپلواکو زورور دي نو دغه لامل دی چي په لراوبر ويبپاڼه کي ډيرئ خ
