شعرونه
جينۍ --رياض تسنيم --کراچۍ
يادونه : دا نظم د ښاغلي تسنيم له کتاب نه درته غوره شوى دى ، رياض تسنيم د کوزې پښتونخوا تکړه شاعردى چې په کراچۍ کې اوسېږي نوموړى خوږه او خوندوره شاعري لري دلته ( کابل کې ) يې د امن په مشاعره کې هم ګډون کړى و ، دغه کتاب يې (( دا کوم رنګ مې کشيد کړى )) ګران ملګري باز محمد عابد د لوستلو لپاره راکړى و ، چې ما ترې يوڅه شعرونه کمپوز کړم او غواړم تاسې سره يې شريک کړم . الها م
غزل -- نبيله غزل
غزل نبيله غزل زلفې خورې دي شوګيرې کومه تورې تيارې دي شوګيرې کومه شراب مې نه دي څښلي پام ذاهده ترګې مې سرې دي شوګيرې کومه د چا ازار دى ماله خوب نه راځي د چا ښېرې دي شوګيرې کومه تر سبايي پورې دې سترګې لولم که سيپارې دي شوګيرې کومه غزل ، ستا ياد ، دا توره شپه او باران څه منظرې دي شوګيرې کومه
غزل -- ګلالۍ کابل
غزل ګلالۍ سترګې هنر لري انځور راکويپه زړه ګي ټک لکه منګور راکوي چې مخامخ ګوري پروا نه کويچې روسته ګوري راته زور راکوي زلمي سپين سترګي دي حيا نه کويحسن مې هره &
غزل -- ارش ننګيال
ارش ننګيال غزل حسن کې دې ورک شومه پيدا مې کهلاره راته&n
غزل - قرار اندړ
غزل قرار اندړ بيا له تانه كډه شوى ترتا راغلمد پرون توبه مې هېره ده بيا راغلمله دې وروسته به مې خپل زړګى بلېږيتردې ځايه ستا د مخ په رڼا راغلمتمامي عمر مې لاره شوه په ښكلوزه چې يو چكر دښكلو په خوا راغلمټولو خلكو ته باران د رحمتو ومپه خپل ځان لكه د تورې بلا راغلمد غزلو په وربل مې لوبې وكړېلكه مسته سندريزه هوا راغلمهغه اوښكه يم د چا مينو سترګوچې په ياد د كومې مړاوې مسكا راغلم
انتخاب شاعري - امرخېل
يادونه : دادى د ژمني سره سم د ښاغلي امرخېل د خوږوشعرونونه څو په زړه پوري انتخاب شعرونه . په مادې داڅنګه بلا په بې خودې کې کړې چې پرهرونو مې خندا په بې خودۍ کې کړې منم چې ما دغه ګنا په بې خودۍ کې کړې ظالم پاچا ته مې کنځا په بې خودۍ کې کړې ما په دې مه نيسه چې نوم به دې پر شونډو راته جانانه ! ما خو دا خطا په بې خودۍ کې کړې دا هم زما د محبت زورور تيا وګڼه کنه ! د زړه خبره چا په بې خودۍ کې کړې کلونه تېر شو ، لاتر اوسه رانه هېره
غزل - الهام
غزل الهام د بل غم باندې اختر کولى نه شم دغه کار د ځناور کولى نه شم ژوند مې کم دى او کارونه راته ډېر دي دا کارونه دومره ژر کولاى نه شم د ژوندون په فلسفه که څومره پوه شم خو په ژوند باندې باور کولاى نه شم د مغلو د دوستۍ نه مې توبه ده دښمني د پېښور کولى نه شم د وصال په خوب دې داسې ويده ښه يم د بېلتون دې تصور کولى نه شم
لنډۍ واورئ او ويې لولئ
طالب جانه ، ټپې زما په هر لورې سلام دى چې دريادېږم زما اخله سلامونه زما پينځه وخته دعا ده ربه دې باچا کړه چې سلام له دې درځمه زما د زړه د سر گلابه همېش دې غم د رژېدو راسره وينه زما د زړه گلابه راشه په نورو خلکو پسرلى په ما غمونه زما د زړه دمه پرې کېږي د پلانکي خان سترگې دې تل په دنيا وينه زما د زړه د سر ازغى شوې د فکر ستن در پسې وړم نه دې موممه چنگه ملا نرۍ لرې مخ د گل په شانچال
خدايه ولې !
خدايه ! عقل چی و زړه دې ولې راکړ په يو ملک کې دوه خودسره بادشاهان ولې ما ته دې عطا کړ فکر و خيال &nbs
لنډۍ - ټپې
ښه ده چې يو پښتون يادېږو ورک دې پردي شي چې وطن مو شرموينه تورې به نه کړو نو به څه کړو چې مو شېده د پښتنې رودلي دينهخير به د پاک الله نه غواړم د زړه جهان د عشق درياب ته غوځومهد عشق ميدانه بې پايانه چې دې هرڅومره لنډوم پاتې راځمه دا ته چې ځې نه پاتې کېږې ميينه لاس راکه جوړه درسره ځمه په مخ دې ښه مېلمنې خورې ورځه په مخه دې دلۍ دلۍ ګلونه جانانه زر له کوره ووځه ټوپک درواخله پيرنګيان راغلي دينه
د مرګ له يرې
ژوند نصرت الهام چې زه په مړ شمه او خاورې به شم له دې خبرې مې زړه هيڅ نه ژاړي د ژوند په لويه فلسفه کې ورک دى دمرګ له يرې مې زړه هيڅ نه ژاړي ............................................ مرګ خو د ژوند د خوږېدو لپاره لکه د شاتو په مثال بولم هسې له کومې شېبې ويرېږم ژوند د نباتو په مثال بولم
غزل - محمد عيسى جانان
غزلمحمد عيسى جانان ساقي په دواړو لاسو کې دې جام نيولى دى يوازې دا دې ماته که دې عام نيولى دى ذاهد خود په سر اړوي جامونه د کوثر د سرو لمبو دوزخ ته يې زما قام نيولى دى رقيب غواړي چې زړي د نفاق ته اوبه ورکړي لمسى يې د سقاو ځکه غلام نيولى دى د زړه له وينو جوړ مې کړ ستا سپين تندي لپاره دا لاس کې مې چې ( خې ) ( ا
دوه ټوکې
درې دروغجن اول : زما پلار چې څنګه په پياله کې چاى وچوي په سر يې را واړوي . دوهم : زما پلار يې له چاجوش نه څښي . درېيم : زما پلار چاى او اوبه خوري او په اور دپاسه کېني . هاهاهاهاها . هندو يو هندو چې په جلال آباد کې يې د کوم پښتون نه خوسکى پټ کړى ود خلکو له خبرو پوزې ته راغلى و . ډېره موده پس کله چې هندو هن
غزل -- الهام
غزل نصرت الهام چې مين وم پرې هغه مې را پيدا کړه چې ترې ځار شومه ايله مې را پيدا کړه د يو نوي تصور په لاره لاړم يوه نوې فلسفه
د ارواښاد صاحب شاه صابر د شعرونو انتخاب
يادونه : دا د ارواښاد صاحب شاه صابر له کتاب ( خوبونه ) څخه د هغه خوږه شاعري ده . د نورو تکړه شاعرانو د انتخاب شاعري هم په راتلونکي په تنده کې کتلى شئ . راتلونکى شاعر جلال امرخېل دى چې نوى کتاب يې چاپ شوى دى مونږ به هڅه وکړو چې د هغه دکتاب نه يوڅه انتخاب شعرونه ستا سې مخې ته کېږدو . که تاسې د کوم شاعر د شعرونو انتخاب راته د اړيکو له لارې راولېږئ بې له ځنډه به خپاره شي او نور م
غزل -- جلال امر خېل -- نوى
غزل امرخېل هر يو پرهر مې غوړېدۀ يوچا دې نوم اخيسته زړګى مې ورو ،ورو درزېدۀ يو چا دې نوم اخيسته
ښکلا مې تاوړې ... گلالۍ
ښکلا مې تاوړې زلمو راټول شئزموږ له کلي نهسپوږمۍ وشړئسپوږمۍ د لمر ريبارهسپوږمۍ د لمر قاصدهشپوږمۍد لمراستازېسپوږمۍ د لمر په زولنو کې را ايساره بندۍسپوږمۍدخپلې ازادۍ لپارهتمامه شپه په بې خودۍکې زموږ د کلي جنکيو نه ښکلاپټويبيا نو په منډه منډهد لمر سلام ته ورځيسپوږمۍ د يوې شپې ازادۍ لپارهد خو بوړونجونو هغه سپېڅلې ښکلالمرته قلنګ ورکوي
غزل --- الهام
. . . نصرت الهام غزل ژب
د ښاغلي سعود څو انتخاب شعرونه
يادونه : دا هم د ښاغلي شاه سعود سعود څو په زړه پوري شعرونه ، په راتلونکي کې هم د تکړه شاعرانو له کتابونو انتخاب غزلونه په www.tolafghan.com/thanda کې لوستلى شئ . تنده غزل زه روان دهغه ټکي په تکل کې چې ابد لري په لپه د ازل کې هر يقين راته د شک په نظر ګوري ورکه لاره لټومه په ځنګل کې يو حسرت يې راله ستا د مينې ر
کلى هماغسې دى
ارواښاد اسحاق ننګيال تهکلی هماغسې دیعزت الله شمسزى دادی کلونه پس دې بيا د وره تر څنګ تېريږمزړه جونګړه کې دې لاهم
رالېږلى شعر --- غزا وردګ
راليږونکی :غزاوی وردگد راليږونکي پته :mkamelaf@hotmail.comنيټه : 18-11-2007گلالی ته ! ايمان زما د فطرتو ملگریجهاد زما د پايښتو ملگری چی می پناه ده د جانان په لوريعمل زما د خوځيدو ملگری ستا د پيغوره به ضرور راوځمافغان زلمی د حماسو ملگری چی په ميوند د تورې شرنگ هيرويکړم به نابود د تير وتو ملگری دوعا د نصر دې غازي ته کوه
غزل -- شاداب
غزل شاداب که ښه پوهېږې چې ګناه ده بيا يې څله کوې ياره چې مينه ناروا ده بيا يې څله کوې وايم د سر ، سره دي لوبې که عزت سره دي ديدن چې دومره لويه غلاده بيا يې څله کوې ناصحه ياره ! مازديګر غاړېواته په ګودر هغه د سر بازي چې داده چې بيا يې څله کوې منم چې ته پ
غزل
غزل ګلالۍ – کابل ګودر زما د پېغلتوب ملګرى منګى زما د مينتوب ملګرى چې يې پنا کړم د جانان لوري ته ټيکري زما د ځلميتوب ملګرى يو چا زما له شونډو رنګ اخيستى ګلاب زما د ښکليتوب ملګرى بې له ملالې که ميوند وګټي شي به زما د ناويتوب ملګرى
