ادبـــــــــي بحـــــــــــثونه
داستادالفت لیکنه
دادب بڼه اوګاڼه: په یوه ادبي کلام اوشعرکې دوه ډوله ښکلیتوب وینو،چې یودادب په معنوي اوحقیقي پیکراوصورت کې ځای لري بل یې په لباس اوزیورکې دادوه جماله باید یوله بله وپیژندل شي اوهریودخپل قیمت په لحاظ اهمیت ولري.ځینې اشخاص ښایي،چې یوازې په رنګینوالفاظواودکلام په اقساموباندې لوبې کول ادب وبولي.مګردادب بنادمعنوي اساس په لحاظ په نوروشیانوولاړه ده،چې عواطف اواحساسات ،خیال اوتمثی
داستادالفت لیکنه
(2)مصورخیال څه شی،چې یوادیب یې په سترګوویني اوپرې پوهیږي،نوچې هغه دخپل خیال په مرسته تصویرکړي مصورخیال ورته وایي مثال یې دادی: یوه سړي دشپې له مخې تبې کولې اوهره شپه به یې ترسباپورې تبه وه چاورځنې داحوال پوښتنه وکړه،چې تبه دې څه وخت اوڅنګه وي؟ده وویل یوه حیاناکه ښځه ده،چې دشپې په توره تیاره کې زیارت ته راځي اوسباله وخته بیرته ځي.
داستادالفت لیکنه
)1(مبتکرخیالداهغه شی دی ،چې دانسان ادراکاتوته یونوی صورت ورکوي اواکثرشاعران یې دتشبیه واستعارې په ډول پخپل کلام کې پیداکوي لکه دحمیددابیت:دازماله غمه شین زړه پکې خیال دیاردشونډوهسې رنګ زیب وزینت کالکه مۍ په شنه پیاله کې &nbs
داستادالفت لیکنه
خيـــــــــــــــــــــــــــــــــــــال
داستادالفت لیکنه
دادب تقسیم:ادب دخپل جوهري اوذاتي تقسیم په لحاظ دوه ډوله دي: ادب محض،ادب مخلوط:ادب محض هغه دي چي بي دبیان له لطف اوخوږوالي څخه اوبي دبدیع احساس له تحریکه بل مقصداوبله غایه پکي نه وي لکه ځیني عشقي غزلي چي درحمان بابایادحمید
داستادالفت لیکنه
دادب تعریف:لغوي ماناخویي تهذیب دی اوڅه شی چي له چاسره یاله کوم شي سره لایق اومناسب وی هم ادب ورته ویل کیږی لکه:دمجلس اداب،دمعاشرت اداب اوداسي نور......اصطلاحاََ :ادب هغه پوهه ده چي انسان پخپله وینااوبیان کي له خطااوغلطۍ څخه ساتي،ځکه ادبي علوم هماغه علوم بلل کیږی چي دویناښه والی اوبدوالی غلط اوصحیح خوږوالی اوپیکه توب ښیي او
داستادالفت لیکنه
دادب دکلمي تاریخ:ځیني وایی،چی داکلمه دجاهلیت په زمانه اوداسلام په ابتداکي نه وه ځکه چي نه دهغه وخت په ادبی اثاروکي راغلی ده اونه په قرآن کي شته ،بلکي لومړئ ځل داکلمه په دی نبوی خدیث 'ادبنی ربی فاحسن تادیبی'کي ذکرشوی ده )داخدیث محدثینوپه دغوالفاظونه دي ضبط کړی(ځیني نوروایی ،چي داکلمه دجاهلیت په زمانه کي هم وه اودا چي دهغه وخت په اشعارواوقرآن کریم کي نشته ددي دلیل نه شي کیداي چي داکلمه په هغه وخت کي هډ
داستادالفت لیکنه
دادب دکلمې اصل:اصل یي 'هذب'دی دبې عیبه په مانا.دهذب کلمه په اصل کي دهغي وني لپاره استعمالیده,چي ځیني څانګي اوځیني ښاخونه به یي قطع شول اوصافه به شوه،ورسته داکلمه له محسوساتونه معنویاتوته رانقل شوه اوهغه چاته هم اوویل شوه،چي عیبونه به یي ورک شول یعنی مهذب به شو.اهل لغت ټول په دی باندي متفق دي ،چی دمهذب کلمه دیوه کامل انسان لپاره دوني له تهذیبه رانقل شوي ده،ځکه چي معنوی اوعقلی امورله حسي اشیاووڅخه ماخوذدي لک
