د ولسي جرګې بېخونده تال

 د ولسي جرګې غړي له دوه ورځو راهيسې د جرګې په تالار کې ناست وي او شيبه په شيبه ميزونه ډبوي .

 دوى غواړي په دې توګه خپل اعتراض پورته کړي . جرګې د تېرې چهار شنبې په ور ځ د کابينې د پاتې غړو د معرفي کېدو غوښتنه وکړه .

وکيلان  چې پنځه کاله د ولس په خدمت کې ستړي شوي دي ، ګواښ يې  وکړ چې که چېرې دغه غوښتنه يې ونه منل شي نو نور به د ولس له خدمت نه لاس واخلي او هيڅ موضوع به د بحث لپاره په اجنډا کې شامله نه کړي.

  خو جمهوري رياست د خپل ضد له مخې ، دغه ګواښ ته هيڅ پام ونه کړ .

  د ولسي جرګې او جمهوري رياست ترمنځ دغه ضد له درې کاله وړاندې سره ټړاو لري .

  دغه ضد هغه وخت راپورته  شو ، کله چې دغې جرګې د بهرنيو چاو وزير ډاکټر رنګين دادفر سپنتا سلب اعتماد کړ خو هغه د جمهوري رياست په ملاتړ نرغوندې خپل وزارت ته  دوام ورکړ .

   جرګې له هماغه وخته عقده واخسته او زړه يې ډک شو، خو دغه بړاس يې  تېر کال د مرغومي په مياشت کې ووت .

په دغه مياشت کې دوه ځلې د ولسمشر له خوا کانديد وزيران جرګې ته د باور رايې  لپاره وړاندې شول ، خو جرګې دواړه ځله ښه پرېمانه رد کړل او ايله ١٤ تنه يې ومنل .

 جرګې د و زيرانو د رد لپاره دلايل وړاندې کړل او په ډاګه يې کړه چې دا کار يې د ملت د ګټو لپاره کړى دى   او يواځې وړ او په کار پوه کسانو ته يې باور رايه ورکړې ده .

  همدا لامل و چې جرګې له ټولو زياتې رايې ضرار احمد مقبل ته ورکړې او هغه يې  له ټولو پوه ، هوښيار او په ولس مين شخص وباله.   

 له دې وروسته ارګ هم له عقدې ډک شو ، او دادى د ولسي جرګې له پرله پسې ګواښونو او غوښتنو سره سره بيا هم  د کابينې پاتې ١١ غړي نه ور معرفي کوي .

ارګ  ددې لپاره دا دلايل وړاندې کوي ، چې د کارپوه ، هوښيارو او وطندوسته شخصيتونو په لټه کې دي او دا کار وخت غواړي . خو پوښتنه داده چې ولسي جرګې ته وړاندې شويو وزيران په همدې تول برابر وو ؟  او ايا په دې وطن کې دومره د استعدادونو وچکالي ده چې په درېيو مياشتو کې ١١ تنه کار پوه خلک نه پېدا کېږي ؟

 ولس په تېرو کلونو کې وليدل چې نه ولسي جرګه او نه هم جمهوري رياست د ولس او وطن په غم کې دى .

  د ولسي جرګې غړو په خپله موده کې ځانته ښه خدمتونه وکړل ، خپل خپلوان او ګوندي کسان يې په لوړو پوستونو مقرر کړل ، خپل معاشونه يې لوړ کړل  ، د کورونو او موټرو څښتنان شول او بيلابيل امتيازونه يې ترلاسه کړل .

  دغه شان جمهوري رياست هم په تېرو اتو کلونو کې د ملت په نوم راغلې پيسې يو څو جيبونو ته ورشيوه کړې .

ځمکې غصب شوې ، تاريخي سيمه شېر پور چور شوه ، ځينې په کې داسې سرمايه دار شول چې د تفريح او ويښتانو جوړولو لپاره خارج ته ځي ، هېواد دننه او بهر مارکيټونه او ښکلې ماڼۍ لري ، خو د ځينو بيماران له بې درملۍ مړه کېږي ، خيمو لاندې ژوند کوي او د يوې مړې ډوډې غوښتلو لپاره تر نيمو شپو په لارو او کوڅو کې ناست وي .

 د ولسي جرګې او جمهوري رياست ضد به تر ډېره او حتى د ولسي جرګې د نوو غړو تر معرفي کېدو پورې روان وي .

وکيلان  به کومه ورځ نور هم دغه بېخونده ، بې سُر او تاله موسيقي ( د ميزونو ډبول ) وغږوي او نور به غلي شي .

بېخونده ورته ځکه وايم چې نه يواځې په اورېدونکيو بلکې  خپله په وکيلانو هم ښه نه لګېږي ، وګورئ  کله چې دوى د جرګې د مشر محمد يونس قانوني په ډايرکټرۍ دغه موسيقي غږوي ، د ګوتو په شمار کسان ناست وي ، خپله يې اوري او نورې  څوکۍ د تل په څېر تشې پرتې وي .

 محمد نعمان دوست ، کابل

 د غبرګولي ٣يمه