سيد
ستړي آهونه ـ ستړې هیلې ـ ستړې ، ستړې سلګۍ
زما د ژوند کــيــســـــــــه بس دومره وه او نوره نه وه
لــــنــــډې كـــيــــــسـې
گل مكى!
تابستان بود. اّسمان صاف وروشن و لاجوردين با شادى تمام بر روى شهروندان ميخنديد. گرماى سوزان به سراپاى شهر چيره شده بود. ليكن كاروان زندگى سرشار از تحرك و اّميخته از بيم و اميد و نا اميدى به روال عادى راه مى پيمود، جوش و خروش، ازدحام و بيروبار ايستا ناپذير بود. صرف گاه و ناگاه اصابت "سكر" بر گلوى زندگى چنگ ودندان ميزد و دلهره و اضطراب مياّفريد. در اّن سالها در شهر، ده افغانان، اطراف فروشگاه بزرگ افغان، منطقهْ پل باغ عمومى به امداد مس
په كمپيوټر كې مينه
زړهْ مې په تنګ و، د كمپيوټر تڼۍ مې ووهله، روښانه مې كړ د انټرنېټ په پاڼو كې مې د افغانانو چاټ روم (chat room) يا د خبرو اترو خونه پيدا كړه، دا څو وخته كېدل چې په همدې پاڼې روږدى شوى وم لـه خلكو سره مې پكې خبرې كولې. ټول ځوانان وي چې په امريكا، كانادا او دلته په اروپا كې مېشت دي، هر څ
ددوزخ څوکيداره !
څومره چې شپه پخېده،هومره دساجدې په ګېډه اوملاباندې درد زورور کېده . هغې نورنه شواى کولاى چې خپله خوله ګنډلې وساتي.ابۍ دکوټې په کونج کې ........ هغه کونج چې لاندې سرکې يې دکوټې دروازه وه ، ه خيرن بالښت باندې سر اېښى واو په درانه خوب وېده وه . ترڅنګ يې شهنازه د خپلې څوارلس کلنې لور ثريا سره خوبولې پرته وه . هغوى ښه وه يوه پاکه بستره يې سره درلودله ، دساجدې خواته نادره وېده وه، دنادرې عادت وچې دشپې دوه درې ځله راويښه شي اوخپل سګريټۍ ووهي . دساجدې زګيرويو نادره
تېروتنه
هغه سهار چي کار ته راغلم نو حالت يو څه بدل و ، په دفتر کي بله خوشبويي وه ، هرومرو کوم مېلمنه راغلی و ، ځکه دفتروال دومره بوخت و چي ځينو به يې مخونه لا همدلته په دفتر کي مينځل ، نو عطر وهل خو لري خبره وه ، ښايي دا به د قناعت وړ دليل نه و ، دا عطر ماته نا اشنا و ، او له دې چي خلک يو تر بل تېرېدل د لوړو خبرو اواز اوريدل کېدی ، نو پوه شوم چي کوم څوک له خارجه راغلی دی ، کورني مېلمه ته څوک دومره منډي رامنډي او خوش امد نه وکوي . زه خو هره ورځ په دفتر کي وم او په دې ښه
څوك يې مېړه دى ؟
يو تركاڼ، ګنډونكى او جادوګر سره يو ځاى شول . څنګه چې هغوى د يو بې امنه ملك د لارې سفر كوو، نو د يو محفوظ سفر له پاره، هغوى پرېكړه وكړه چې درې واړه يو ځاى لاړ شي. شپه راغله او دوى په ځنګل كې پاتې شول . درې واړو ملګرو لرګي راغونډ كړل، اور يې بل او په نوبت سره يې په پېره پېل وكړ. لومړى تركاڼ پېره شو او د مشغولتيا له پاره يې د يو لرګي په توږلو پېل وكړ. تركان لرګى د يوې ښكلې ښځې په څېر جوړ كړ . له هغې وروسته يې ګنډونكى راويښ كړ او ګنډونكى په پېره ودرېد. ګنډونكي هغه څه چې تركاڼ جوړ كړي وو وليدل، او خپ
د بسوگۍ واده
بسوگۍ او شبوگۍ زموږ د کوڅې له ډيرو غريبو همسايه گانو نه وه . دوي هم زموږ په شان دهجرت شپې ورځې له هيواده د باندي په همسايه ملک پاکستان کي تيرولې. بسوگۍ دمور مشره لور چي لس کلنه او شبوگۍ يې کشره لور وه خو له دې دوو اولادونو علاوه نور جوج او ماجوج (ماشومان)دبسوگۍ دمور دهرکال ثمر وه چي کله دوي په لومړي ځل زموږ همسايه سول نو ماته ښه ياد دي چي ددې کوڅې يو ډېر لوي کور يې په کرايه باندي ن
غمجنه خوشحالي (لنډه کيسه )
كه څه هم ډېرپوروړى ؤخونن يې خوشحالي يوپه دوه سوې وه داځكه چي مياشت لانه وه پوره خوده ته يې دمياشتي تنخوايوڅوروځي مخكي ځكه وركړه چي له يوې خوادده اقتصادي وضعه كمزورې وه اوبل دكوچني اخترمباركي روځي مخ په رانيژدې كېدووې . هغه پوره درې كاله پدې شخصي مدرسه كي دښوونكي په صفت ښه په اخلاص دغه سپېڅلې دنده اجرا كوله ،زما په ياددى چي په اختركي به يې لا هغه پخواني كالي ،چي تش به مينځل سوي ؤاغوستي ،خپل تور زاړه بوټونه به يې په توررنګ رنګ كړي اوخپل زوړبايسكل به يې ترښكرونيولي اوروان به ؤ.
زما په کليزه کې زما مور په چاړه حلاله شوه
ګرانو لوستونکودا غمجنه کيسه ولولې او هغه خلکو سره مرسته وکړی چې په ورځني ژوند کې مشکلات لري داسی نه چې کوچنۍ اشتبا نه يوه لويه غميزه جوړه شي څه فکر کوئ چې افغانان په بهرني ملکونو کې ډير خوشحال دي ؟ او يا بهرني ملکونو کې مرګ او بد بختي نشته؟ زوريدلي افغانان چې هر چيرته لاړ شي قسمتو نه ور سره ملګري دي دا يوه رښتينۍ جناعی کيسه ده چې د يو افغان ما شوم د خولې نه تاسی ته ليکل کيږي دا غمجنه کيسه د هغه ماشوم کيسه ده چې شبيرنو ميږي شبير دژوند دناخوالو سره لا
