۲۶ دلو یا آغازسرنگونی استعمار سرخ درجهان

۲۷سال قبل جنرال یوری گروموف آخرین سرباز ارتش سرخ بودکه با عبور ازپل حیرتان یا پل دوستی حضور تقریباً ده ساله نظامی ارتش سرخ درافغانستان نقطه پایان گذاشت، وعساکر این کشور شکست خورده ازکشور عزیزما فرار را بر قرار ترجیح داده میهن مارا ترک کردند، هرچند اتحاد جماهیر شوروی سابق به این تاریخ تنها به حضور عساکر ونظامیان خود درافغانستان خاتمه داد ولی با رژیم دست نشانده خود باتمام توان تا ازهم پاشی اتحاد شوروی دوام داد و مشاورین این کشور درافغانستان حضور داشتند.
شکست اتحاد جماهیر شوروی درافغانستان سبب شد تازوال این امپراتوری عملاْ آغازشود، این کشور بعد از آغاز سیاست ( پروسترویکا ) یا بازسازی که بعد از درگذشت پیهم سه رهبر حزب کمونست هریک برژنف ، اندروپوف وچرننکو وبا به قدرت رسیدن میخایل گورباچوف توانست خود را ازمنجلاب افغانستان به نحوی نجات دهد.
میخايیل گورباچوف رییس جمهور ورهبر حزب کمونست اتحاد جماهیر شوروی، افغانستان را منحیث زخم سرطانی تشبیح کردو خواست با خروج از افغانستان  این زخم لاعلاج را مداوا نماید. ولی دیگر زمان از علاج گذشته بود ومرگ استعمار سرخ درانتظار بود. با بقدرت رسیدن گورباچوف مدت کم گذشت که اتحاد جماهیر شوری و حزب کمونست از هم پاشید وعمرش پایان یافت وپیوست با آن نظم جهانی کمونستی نیز برهم ریخت و سازمان وارسا نیز منحل گردید. اکثریت تحلیلگران سیاسی منشهء اساسی ازهم پاشِی اتحاد جماهیر شوروی و سازمان نظامی وارسا وفلسفه کمونیستی راشکست این کشور درافغانستان تلقی مینمایند واگر عمیقتر پژوهش گردد دراینمورد به واقیعت های نیز پی خواهیم برد. هرچند عده از مغرضین، قهرمانی و جانفشانی های ملت افغان را نادیده میگیرند واسباب ازهم پاشی شوروی را قوت غرب و برنامه های رقیب  سرسخت آن امریکا را میدانند ولی حقیقت مانند آفتاب روشن است ونمی توان آنرا به دوانگشت پنهان ساخت .
بهر صورت بهای ده سال اشغال کشور ما توسط اتحاد جماهیر شوروی وقت به قیمت جان یک و نیم میلیون افغان تمام شد و باتأسف زیاد که زیر بناها ی اقتصادی افغانستان از هم پاشید و حدود پنج ملیون افغان را به کشورهای دیگر آواره ساخت.
باید یاد آور شد که تجاوز ارتش سرخ به افغانستان پای مداخله کشور های دیگر را نیز  به کشور ماباز کرد که  آفات ناشی ازآن تااکنون مردم و کشورما راعذاب  میدهد.این که چرا تنها افغانستان همواره مورد تجاوز قرار گرفته است ؟ وبخصوص اینکه چرا سه ونیم دهه اخیر حیات سیاسی کشور ما از پستی وبلندی های زیادی برخوردار بوده، ومردم کشور ما بخاطر بدست آوردن آزادی وادامه مبارزات برحق شان که به اثر تقاضاهای دینی وملی شان صورت گرفته مشکلات زیاد را متحمل شده اند؟  به پاسخ های قناعت بخش ضرورت دارد تا اگر بتوانند با درک وتشخیص این معضل بتوانند از مشکلات آینده خود جلوگیری نمایند.
به نظر صاحب نظران چند عامل مهم سبب آن میشود تا کشور ما همواره مورد تاخت وتاز وتجاوز آشکار ومخفیانه قدرت های بزرگ نظامی و منطقه یی قرار گیرد.
    •    یکی از این عوامل مهم موقیعت جغرافیوی کشور مااست ، مردم افغانستان با شهامت وسرسپاری شان کشور کوچک وبانفوس کم را درمرکز  چند کشور مهم جهان یعنی ، شوروی سابق ، پاکستان ، هندوستان ، ایران وچین  حفظ نموده است ، که این موقیعت به شکل طبعی مورد تاخت وتاز وتجاوز فرصت طلبان قرار میگیرد.
    •    عامل مهم دیگر که افغانستان را درمحراق برنامه های متجاوزین قرار داده منابع سرشار ودست نخورده طبیعی این کشور است که کشورهای حریص را همواره تشویق نموده به آن تجاوز نمایند که خوشبختانه تاکنون اکثر آنها در نیات شوم شان ناکام وبدنام درمانده اند.
    •    عامل سومی وبسیارمهم عامل داخلی کشور است ، عدم توجه به وحدت ملی، ضعف وخود خواهی  حکومت های  که قدرت سیاسی افغانستان را به عهده داشته اند، کم سوادی ودربرخی مواقع کسالت و تنبلی مردم باعث آنشده تا فرصت طلبان ازآن استفاده نموده و مسبب مداخلات دیگران به کشور ما گردد.
علاوه برعوامل یادشده اسباب وشرایط دیگر هم هستند که کشور ما را به پیامد های ناگوار مواجه ساخته است. که ذکرهمه سخن را بدرازا خواهد کشاند.
مردم افغانستان با تشخیص این عوامل ضرورت دارند تا برای دفع آن مجاهدت نمایند. استقلال وازادی تنها تمامیت ارضی نیست استقلال اقتصادی، استقلال فرهنگی ، استقلال نظامی ، استقلال سیاست خارجی... همه وهمه را باید داشت تا از آزادی کامل برخوردار بود. ماباید برای برآورده شدن این مامول زحمت وریاضت زیاد بکشیم ما نه تنها اینکه بخاطر بدست آوردن آزادی متقبل قربانی ها شویم بلکه مهمتر از آن حفظ آن است ، تاریخ ما گواه است که ما همیشه توانسته ایم آزادی رابدست بیاوریم ولی دوباره متاسفانه آنرا ازدست داده ایم، قربانی های را که مردم ما داده اند ، مشکلات را که زن ، مرد ، طفل وکلان میهن دیده است، ویرانی های را که زمین وباغ وخانه ما دیده است ... بیاد دارند بناءً مهم است زمانیکه   که آزادی را بدست میاوریم آنرا حفظ نیز نمایم. ویگانه راه حفظ آن همان اتفاق باهمی ، چنگ زدن به خواست های دینی وملی ، زحمت در راه کسب دانش و پیشرفت اقتصادی ودانستن ارزش آزادی واستقلال است که باید غرایز یادشده را درخود تحریک نموده از این راه هم آزادی را بدست آورد وهم آنرا حفاظت نمود.
 ضمن اینکه شکست تجاوز شوروی وخروج سرافکنده شان را از افغانستان به همه افغانهای مومن که مخالف این تجاوز بوده اند تبریک ومبارکباد میگویم وآنرا برای شان افتخار بزرگ تلقی مینمایم ، ازبارگاه الله متعال توفیق بیشترشان را برای بدست آوردن آزادی حقیقی وکامل کشور درهرزمان  استدعا مینمایم.