شعرونه
چې دا ولې؟ / اسوېلى
راليږونکی :اسوېلىد راليږونکي پته :aswelay@gmail.comنيټه : 28-10-2008 چې دا ولې؟ نـــن دې پـــه يـــادونو کــې مـــزې نــــشته چـې دا ولــې؟څړيـــکو تـــه د زړه مې حوصـــلې نـــشته چـــې دا ولـې؟ غـــواړم پـــه دې کـــلي کـــې زړګـــی چــاته ډالـــۍ کړمهخدای شته چې ميينې شونډې سرې نشته چې دا ولې؟
جنگ او ماشومتوب / کاروان
جنگ او ماشومتوب پير محمد کاروان ته وا لکه ورا د ښاپېريو په کاله کې وه اخ چې څومره ډېره خوشحالي زما په زړه کې وه زړه زما ماشوم و او وختونه ماشومان وو ټول پالي پالي ورو ورو په مزه مزه روان وو ټول وخت زما ملگرى و او زه د وخت ملگرى وم زه په الاهو د ويښ شوي
مصرييزې / نصرت الهام
مصرييزې نصرت الهام په زړه ټــپي پــــه زړه غمجن شهد مينتوب په درد، درد مــن شه سپينې جامـې پرېږده خيــرن شه دا تــاتـــه چـــا وې چــې ميـ
د ارواښاد صاحب شاه صابر انتخاب شاعري
انتخاب شاعر ي
غزل / فضل سبحان عابد
غزل ځواني به راله خاورې کړي ارمان به ترې جـوړېږي دا ښـکلى دومره خوږ لګي جانان به ترې جـوړېږي همــدا جــانان چــــې زه يې ســات تر ساته خېژومه ورتلــى به ورله نــــشمه اسمــــان بـــه ترې جوړېـږي دا ستا ورېښمينې زلفې په پوکي چې نـــن الـوځييرېږم ما به ګــېر کـــړي ښاماران بــه تــرې جوړېږي
غزل / پروفيسر صاحب شاه صابر
غزل هغــسې مــــينــه کـــوم، هغــسې وفــا کــومه ستـــا هـــغه يــو نظر تــه هغسې دعا کـــومـــه مــــا چـــې د بــل لپاره څۀ کړي سهي مې کړي زۀ چــــې د ځــــان لـــپاره څــــۀ کــوم خطا کومه اوس مـې په زړه او ذهن دسې راخوره ده مينه اوس چـــې د چــــا سره خـــبره کـــوم دا کـو
نور مې د زړه خبرې نه وايمه
نور مې د زړه خبرې نه وايمه نصرت الهام نور مې د زړه خبرې نه وايمه ستا د ښکلا سندرې نه وايمه نور مې له زړه نه بغاوت کومهقهرماني کوم جرئت کومه فکر په نوي حقيقت کومه دلته جګړه ده دلته اور بل دى زما په مېنه بل په کور بل دى يو خوا نړۍ ټوله په جنګ راغلېاو بل خوا غرونه له وسلوډک دي دوى له وسلو سر
دوه ښايسته شعرونه او سندرې
د غني بابا دوه شعرونه دهارون باچا سندره واورئ ! يو ټــکى د رنــګ کـــې دريـــــاب رنـګارنــګ يو څاڅکي د ساز کې هم سوز او هم شــرنګ د ژونـــد يوه لـمحـــه کــــې، ســـ
جنت / اجمل خټک
جنت اجمل خټک د يو ملا نه مې تپوس وکړلوماوې مُلاصاحب جنت بۀ څۀ وي ؟هغۀ پۀ ګېډه لاس واهۀ ويل يې( تازه مېوې او د شېدو رودونه ) خواکې کتاب ته يو طالب ناست وما وې چې ته به پکې څۀ ووايې ؟د زليخا کتاب يې بند غوندې کړووېل يې ( ښايسته حورې او شنه خالونه) شېخ د تسبو امېل په لاس ولاړ وپه خپله ږيره کې يې لاس وهلو
پښتانه - نظم - خوشحال بابا رح
پښتانه خوشحال بابا پــښـــــتــانـــــــه کـــــه آدم زاد دي پـــــه خــــــويـــــونو کـې هـناد دي نــــــه حــکـــمت لــــــري نـــه عــقل خـــوښ پــه جــهل په فســــاد دي نــــه د پــــلار پـــــه ويــــل کـار کا نــه پـــــه نــــغـــوته د اســــتاد دي چـې پـــه دې وو کې ، يو ښه وي د هــــغــه د ســـــــر جــــــــــلاد
خداى خبر ولې؟ - د اجمل تورمان ښايسته نظم
خداى خبر ولې؟
رالېږلي شعرونه -د رالېږلو مننه !
راليږونکی :سيد انتظار خادمد راليږونکي پته :sintizar.khadim@yahoo.comنيټه : 07-09-2008 غزل که څوک ځان لکه پتنگ په يار فدا کانو ضرور به په زلفانو مشغولا کا نرم خوی د بحر تل کې ملغلره څوک نېکمرغه لامبوزن به يې پيدا کا که څوک تاج د سکندر په پښو کې غواړين
څلوريځه
راليږونکی :najeeb ullah ikramiد راليږونکي پته :najeeb_khan42@yahoo.comنيټه : 13-09-2008الهام صيب سلامونه او نيکې هيلې مو ومنه !دا زما دويم ځل دى، چې شعر درليږم خو نشر ته يې نه سپاريهيله دا، چې دا څلوريځه درليږم نشر يې راته کړي. څلوريځهيو زړه مې روغ و تا بيمار کــه راتهله گړنگـــونـــو دې گـــوزار کـه راتهرقـــي
مورې بس نوره ... يوښايسته نظم
خداى دې وکړي چې اخترمو په خوښۍ او خوشحالۍ تېر شوى وي هره شپه موبرات او هره ورځ مو اختر شه . روغ صحت او خوشحاله ژوند ولرئ . د يوې لويې وقفې نه وروسته درته بيا هر کلى وايو او د جلال امرخېل يو ښکلى نظم درته ډالۍ کوو . تنده مورې ! بس
نوى غزل / الهام
غزل بـــــس کــــمه، کـــمه زنــــدګـــي تـــــېـروم پـــــه دمــــه ، دمـــــه زنــــدګـــــي تــــېـروم د چا پــه ســـترګـــو مــې زړګــى مــين دى د چـــــاپــــــه تــــــمــه زنـــــدګـــي تـــېـــروم دلـــته کــاږه خــلــک، کــاږه فـــکـــرونـــــهځــم چــــرتــه ســـمــه زنـــــدګـــــي تـــېــرومڅومره بې رنګه ورځـــې شـــپې تـــېرېــږيڅـــومـــــره بـــې غـــمه زنـدګــــي تـــې
دوه ماشومان
دوه ماشومان جبران خليلژباړه : محمد اسماعيل عندليب --- اسلام اباد پوهنتون يو شهزاده د خپلې ماڼۍ د کړکۍ څخه هغې لويې ډلې ته چې د همدې موقع لپاره رابلل شوې وه را ښکاره شو او په وينا يې پيل و کړ:( زه تاسې او دې ټول نېکمرغه هېواد ته د يو نوي شهزاده د زېږېدو مبارکي ورکوم هغه به زما د درندې کورنۍ نوم د ځان سره لري او په هغه به تاسې ټول وياړۍ . هغه به د ددې لويې او نوميالۍ
په زړه پورې لنډۍ/ ټپې
په زړه پورې لنډۍ ، ټپې بې له ديدنه عمر ګران دى زۀ به دا ګران عمر په کوم ځاى تېرومه زړه مې لوګرې پېغلې وړى که شاهزادګۍ راته کوي نه يې کومه ما چې دا ستا ياري کوله ما وې چې خوى به دې د رنګ په شانې وينهزما دې دين دنيا خطا کړل نه دې خوله راکړه نه دې وخندل مينه اور دې راپورې که ته لاړې چې ته راځې زه به د خاورو لاندې يمهپاڅه دشمن په وطن راغى نور مې د ظلفولاندې مه کوه خوبونهخبر مې واخله خپله
زندګي / غزل
غزل مــاتــه پــتـه ده چـــې ګــرانـــه زنــدګــي دهخــوبـــس څــه وکــړو جـــانانه ، زندګي ده شل او درېش، پنځوش، شپېته کلونه تېر شول لا زلـــمى يــم لا مــې ځـــوانـــه زنــدګــي ده څــه د ژوند د جــزبــې رنــګ درســره راوړه مـــړه دلـــتــه خـــو ارزانـــه زنــــدګـــــــــي ده د آســمــان پـــه مــحــبــت بــانــدې ډاډه يم او راغــلــې لـــه اســــمــانـــــه زنـــدګــــي ده ت
پيشمني ته غزل / جلال
راليږونکی :jalalد راليږونکي پته :jalalamarkhil@yahoo.comنيټه : 17-09-2008 غزل د زړه پــه وينو پېــشــنمی کومــه ســتا پــه يــادونو پېشنمی کومه د ګاونډۍ د لور د خولې په شاتو پـــه دېـوالونـــو پـــېشــنمی کــومه څـــه بـــې اذانه روژه مـــاتـی کــوم څــه بـــې بانـګونو پېشـنمی کومه هــره مــړۍ زمــا پــه اوښــکو لمده ډک لـــه دردو
مخکې له دې چې ځان ته خدای ووايي !
مخکې له دې چې ځان ته خدای ووايي ! مــه وايه دا چــې جوړوي پـښتانه دنيـــا لـــګيا ده بــــــېلوي پښـتانه سر له دښمن سره وهلــی شـــي خو سر له تربوره ټکـــوي پــــښـــتانــه دا بــــې ننګي نه قـــبلوي پـــښتانه توره ميدان کې نه پرېږدي پښتانه د پــــرهر شـــور غلــــطوي پــه ټــپو او په خنــدا سنګر ته ځــي پښتانه خـــپل کـــلي خــپله ورانو
نوى غزل / نصرت الهام
غزل څه نغمې دي، څه سازونه دي په شپه کې د چــوپـــتيــاوو آوازونــه دي پـه شپه کې ستـــا د ســترګو د ځــلا غــزل پـرې لــيکم راتـــه سـتوري کــاغذونه دي پـه شپه کې اوس رڼـــا ده ، اوس يـــې کــله درتـه وايم دفـــن کــړي مې رازونــه دي پــه شـــپه کې کــــله خـــانـــ
عندليب / غزل
غزل نور مې نو د ښـــکلو لـــه ازاره خـــدايــه اوباسه ما د ليــــونـــيـــو لـــه کـــتـــاره خـــدايه اوباســـه يا خد د بدرنـــګو يوه بلـــــه دنـــيا جــــوړه کـــــړه يــــا خــــو ما د حــسن له دی ښاره خدايه اوباسه نـــــور د غــــلامــۍ زنځير په غاړه وړلای نه شمه سر مـــې لـــه صــليب او لــه زنـاره خدايه اوبــاسه څـــوپـــورې بـــه غم د ب
جلال امرخېل / نوى غزل
راليږونکی :jalalد راليږونکي پته :jalalamarkhil@yahoo.comنيټه : 04-09-2008 غزل هغــه دې ســـترګــې ځلېدې په مـــاښام ما وې که بلې دي ډيــوې پـــه مـــاښــام کړې دې په غاړه سرې جامې په ماښام که دې ورپـــورې کړې لــمبې په ماښام ټـــولـــه اونــــــۍ وي مـــروره رانــــــــــــه بـــس راپـــخلا شـي د جـــمعې په ماښام زلفــــې خــــورې کـــ
نوى غزل / الهام
غزل چــې مــسکى دى چې له ځان سره غږېږي دا پــه خــيال کــې د جــانــان ســره غږېږي پــه غـــزل کـــې يـــې د زړه د پــرهــر چيغه لـــه کـــاڼۀ، کـــاڼۀ جــهـــان ســـره غــږېـږي ستا د ســترګـو په مسکا کې مينه ګوري چـــې زړګـــى مــې لــه ارمــان سـره غږېږي بــس د کــلي جــينکــۍ ســتايي لــګياويچـــــې د کــــلــي هــلکــان ســـره غـــږېـــږي د غــربت د ســتړې ورځـــې حــال يې ووې ســـتړي، ســتړي مــزدوران ســره غـــ
