د اريوب اريوب لخوا خپرې شوې لیکنې
دانديښمن ځاځى نوى غزل
غزل نن مــــې پـــه زړه وريـــــږي ستــــا وصـــال هــيرې شيبې خــــداى خـــو دې راولــه چې بيا مې راشي تيرې شيبې د بيــــ
شپې دهجران : سيدکريم خوستی
شپې دهجران شپې دهجران ډيرې اوږدې شوی راتهدپرديسۍ شپې غر غرې شوی راتهديار يادونه مې دوزخ ته بوځې دوجود غوښې مې پخې شوی راتههغه تير شوي دوصال وختونه سوچ پرې وهمه افسانې شوې راتهديار خوږې پ
غزل : رحېمه پشتونجار
: غزل غزللېريې له خــــماره عذابـونه کــړهډکې له ثــوابه نــن جامونــه کــړهحســن د تخلــيق په مدارونو کــېجوړ د ستورو ښکلي قطارونه کړهشرنګ د زولنو په ژبه نه غواړيبندې ورته زير و بم تارونه کړهنه دي شاعران چې لېوني نه ويډوبې د غزل په جام حسنونه کړهرســم دې کــه وهم د الله پــه کېتاوې چې د غاړې تعويذونــه کړهزړه کې ېې کړه تېره د
غزل :: جاوېدالله جمکزی
جاوېدالله جمکزی سرليک: عزل څومره کړی شوخی ستا دديارخلکهروخت ځوروی په بيمار خلکګوره چی په شپه بيا دلته رانشیدلته خو هروخت اوسی بيدارخلکمينه دعمونو تل ملګرې دی نه ورکوی زړه چاته هوښېار خلکپام کوه زمونږچم ته چي رانشېهسي نه تا کړي سنګسارسنګسارخلکما جمکزي کړې هيڅ ګنا نه دیولې خيجوي ما اوس په دارخلک
خور که ورور؟ : محمدرفيق عزت
ورورکه خور؟دموټر پر بامو سپينی پرښی دتيری يخي شپي کيسه کوله .کبابيانو دکباب په ګرم بوی زموږ دماغونه تخنول او نرمو هندي سازونو خلک خيالی دنيا ته له ځان سره کشول.ايوب راته ويلی وو: چي په کابل کی هوټليان دهوټلونو له مخی ولاړ دي خلک په زور هوټل ته د ډوډې له پاره کشوي او ښه ډيرې روپۍ هم ورنه اخلي . خو له ځان سره مي وويل زه بايد لومړی د پل خشتي جومات پيدا کړم بيا به خداي ټول کارونه اسانه کړي ځکه دامي لمړی ځل وو چي کابل ته راغلی وم او ګل خان راته
غزل : رحېمه پشتونجار
غزل لا تـر اوســه دې د مينې اندېــښنې شــتهزړه پــه ويـنو کې روانې وسوسې شـــتهڅنــګه هېر کــړم پېغمــبر مې د غــزلــولا تصوير چې ېــې د زړه په آينېې شــته
شمعه شوګير غزل
سرليک: غزل زما په غېږه کې سکون ومومي خـــــــــــــــــوب ورشيکه پرې نېشه دځــــوانمرګي پېغلتــــــــــــــــوب ورشيله خمــــــــــاروسترګـــودې ځارشم بلا ښکلې ښــــکاريخـــوب زنه ياره له ډېرخـــــــوبه پرې پړســــوب ورشيچــــــــــــــاانګيرل چې به يـــوه ورځې دکابل هستۍ تهنوښت له خوستــــــــه لــه پکتيااوله اريــــــوب ورشيســـــم لـــــه
دلويې پکتياد فرهنګي ټولنو ګډې جرګې او دبايرن مېشتو افغانانو کولتوري ټولنو خبرتيــــــــا
خبرتيــــــــا نښتر مو شپږکلن شوراستانه هغه سپرلـــي هغه ګلاب ګلاب ياران وایمينه مينه وای په مينه مو دا وران کورګی ودان وایشــنو نښـــترو قلمـــرو کې سـلـــطنت وای د زمـريانومطرب بيا رباب سورکړی وای نه غم نه غمازان وایhttp://www.paktika1.com/khabar%20tia.htm دلويې پکتيا د فرهنګي ټولنو ګډه جرګه اودجرمني په بايرن آيالت کې موږ بايرن مېشتي افغانان دپخوا په څېر په يوه ورځ دنښتر لمانځنه کووموږ په پکتيانۍ مينه خپ
تورې ګوتې : سيد جيلاني جلان
تورې ګوتې ځان ساته ګل څانګې د تور وخت د اور لمبه دې خوريګرځي هره لار باندې د وږي نظر غله دې خوريلا دتوروږميو تورې ګوتې دلته ويښې ديورو راځه سحره هسې نه چې رانه وه دې خوريپام دې دى مغروره خپل
د شمعې شوګير تازه غزل
شمعهشمعــــه شوګير پاليزړونــــــه اسيرپـــاليدغم او دردپه شپـــــهمئين سره وير پــــالي دچـــــــــايادونه ګله!دچاتصــــــــوير پاليکه ائينـــــــــــه بې ريا پاچــــــــا، فقير پالي
د شمعې شوګير په زړه پورې غزل
غزل دبيلتـــــــــــــــــون دستـــــــــــــــم ويرتـه ده ولاړهاوښکــــــه راغله ستــــــــــــاتصويرته ده ولاړهرب دې نـه کـړي چې جـــــــــانان ورسره نه ويدعـــــــــــــالارڅـــــــــــــــــــــاري بهير ته ده ولاړهمساپر دی خـــــــــدايه تـــه پرې رحــــــم وکړېساه فريادکړي خپــــــــــــل تقـــدير ته ده ولاړهترې سينـــډلـواو ننځـ
هله پيڅه كې مې نيسه: سيد جيلاني جلان
هله پيڅه كې مې نيسه څڼې لويشه اوبه راکړه د قاتلې تندې شور شومته د شنو د ښتو سپرلی شوې زه د وچو غنو اور شومشوخ نظر دې ګل پلوې د وريتې مينې نشان کړمښايي اوس پاک مسلمان شوم ښايي رګ رګ كې دې خورشومهله پيڅه کې مې نيسه چې تويېږمه جانانه!د شلېدلې ايينې غوندې د پرې وړان
سيد کريم خوستى . مسافرو ملګرو ته
په عربی الااماراتو کی خپلوټولو مسا فرو ملګرو ته ډالی تا به د ژوند ته خو شحال وی پښتونه دې وطن کېبرباد شولې تباه شولې زيبونه دې وطن کېپه سترګو با ندې ړوند يی نه بينا يی نه پو هيږېدستا دسترګو سوې ټول رګونه دې وطن کېښيرې درته جنان کوی کالونه باندې ورک يېپه تا باندې راوری شنه غمونه دې وطن کې چی لاره باندې درومی نو په لاره ګوتې شمارېديار په جدايی کی ای مجنونه د ې وطن کې چی ستا ښکلې
د شمعې شوګير ښکلى غزل
غزل دمئينتــــــــوب کيسې تاچــــــــــاته وکړې؟اوکه غماز ټولې دنيـــــــــــــا ته وکـــــــــړې؟پرون هم پېغــــــلې په ګــــــــــــودر غږېدېولې خفـــــــــه ښېرې يې مـــــــــــاته وکړېلکه يې وږمووجـــــــــــــود وي ګل او هواداسې مې خيـــــــــال کډې بيديا ته وکړېدطراوت اوښــــــــــکې
سپينه کعبه : انديښمن ځاځى
سپينه کعبه ما په لمن پورې ښه سم د مينې تور نيولى ځکه مې زړه د وير په اور باندې نسکور نيولى واوره ! د دهر له ستم نه درته سر ټکوم
دغازي پير محمد خان (ترکي)لنډه پژندنه: محمد رفيق (عزت )
دغازي پير محمد خان (ترکي)لنډه پژندنهغازی پير محمد خان دمعذولله خان زوي .سخي مرتضي خان لمسی او د اولخيلوپه درنه کورنۍ کي په 1261هجري قمري کال کي زيږيدلی.نوموړی غازي دغزني ولايت .دګيلان ولسوالۍ اوسخي مرتضی خان په کلاکي زيږيدلی او اوسيدلی.او ډير پرهيزګار،.زړه ور .نيک خويه. زړسواند او له خلکوسره به يی ډيره ښه ناسته او و لاړه کوله .نوموړي دوخت له ديني علماوو نه ښايسته ډيريې زدکړې کړې وې.دى د ليک او لوست خاوند وو. دامير عبدالرحمن خا ن په وکدارۍ کې يې دفراه لوی ولسو
پاکې ارزوګانې : محمد رفيق عزت
سرليک: پاکي اروزګاني زموږ دکلي رڼاګانې په سهار کې ناستي لاس په دوعادشپو په ورکه انتظار کې ناستيددې ظالم مارپه کوپړۍ به نن ډبري وارشيښه په کمين کی توتکۍ غلې چينارکې ناستيدپرون شيخ نن وشيطان ته سکه ورور ويلیځکه خوډمې يي دتلوراتلو په لار کې ناستيموږ دټوپکو له شپيليوڅخه نه ډاريږوخير که مو پاکي ارزوګانی پاس په دارکي ناستيکه دلته سوځي هلته سوځي دغه کوم ولس
د کلي واده : دوهمه برخه : نوريه وهاب
د کلي واده ...................... دوهمه برخه په ګڼ شمېر پښتني سيمو او خاص بيا زمونږ د اوسېدو په کلي کې چې کله هم کومه پېغله ودېږي او د واده شپه يې وي نو د کلي نجونې او د پېغلې ټولې ملګرې د ودېدونکې پېغلې کور ته راځي له هغې پېغلې سره چې سبا يې واده کېږي شپه ويښه تېروي او د پيغلې سره د پاتې کېدو د وخت زياته برخه د پېغلې په سينګار تېروي .د کلي پېغلې نجونې د ناوې سينګار لومړى د هغې د سر د وېښتانو په مينځلو پيلوي . او د پېغلې د زلفو &n
د کلې واده : نوريه وهاب
د کلی وا ده د نا وې ملګری پيغلې چې د نا وې لاس او پښې ورسره کړي نو بيا خپل لاسونه ډ يرښا يسته سره کوي. کليو ا لې پيغلې چې ترځو وا د ه شوي نه وي پيښې په نکر يزو نه سر ې کوي وا يي چی پيغ
