مقالې
د مرغومي یا جدي شپږمه، په هېواد کې د خونړي ناورین پیل؛
د ۱۳۵۸ هجري لمریز کال د مرغومي یا جدې شپږمه؛ د افغانستان په معاصر تاریخ کې هغه توره او خونړۍ ورځ ده، چې د شوروي اتحاد سرو پوځونو د ځمکې او هوا له لارې پر دې خاوره یرغل وکړ. له همدې ورځې سره سم، په هېواد کې د یوه خونړي ناورین لړۍ پیل شوه، چې نږدې ۴۲ کاله یې دوام وکړ. دغه یرغل هېواد له ژورو سیاسي، اقتصادي، فرهنګي، ټولنیزو او نورو ناورینونو سره مخ کړ. د مرغومي یا جدې په شپږمه شوروي ځواکونه له درنو وسلو او پرمختللو تجهیزاتو سره افغانستان ته راننوتل، هغوی داسې انګېرله، چې افغان خاوره به په آسا
اتحاد
د هر لوري نه د اتحاد نارې وهلې کيږي او د اتحاد راتګ د ستونزو د حل کيلۍ بولي .څوک د پښتنو اتحاد ، څوک د تاجکانو اتحاد ، څوک ملي اتحاد، څوک د مسلمانانو اتحاد او څوک د نړۍ د کارګرانو د اتحاد د راوستلو د پاره خبرې ،ليکنې ،تبليغ او تلاش کوي .خو تر اوسه هېڅ اتحاد دعمل جامه وانه اغوستله او مشکلات خو حل نه شول ،بلکې نور هم وزېږېدل .دا پوښتنه بايد مطرح شي چې ولې د دينونو،مذهبونو ، قومونو ،ژبو او کلتورونو د زرهاوو کلونو سابقې ، موجوديت اوتلاشونو سره سره نه يوازې اتحاد پياده نه شو ،بلکې بې اتحادي نوره ه
از دموکراتیک کمونیزم تا دموکراسی آمپریالیزم!
از دموکراتیک کمونیزم تا دموکراسی آمپریالیزم! عبدالخالق صارم ............................................................... 1- دموکراتیک کمونیزم -6 جدی 1358ش فردا شنبه 6 جدی 1404ش، مصادف است با 6 جدی سال 1358ش، روز حمله قشون سرخ، صلیبی ارتودکسی واشغالگر شوروی وقت، بر افغانستان. آیا طوریکه می گفتند، 6 جدی 1358ش، مرحله تکاملی انقلاب کارگری و 15 میزان 1380ش، مبارزه با تروریزم بود ؟! نه، چنين نبود، بلکه : 6 جدی 1358 اشغال صلیبی ارتودکسی با ه
سازمان ملل متحد، نه سازمان است نه ملل است و نه هم متحد
سازمان ملل متحد، نه سازمان است نه ملل است و نه هم متحد عبدالخالق صارم ............................................................... قسمت چهاردهم در ادامه گذشته 6- برنامهی محیط زیست سازمان ملل متحد (UNEP) این برنامه در سال 1972م، با ادعای تلاش برای ترویج استفادهی عاقلانه و توسعهی پایدار محیط زیست جهانی تأسیس شد، اما بعد از تأسیس این برنامه، کره زمین توسط یاغی گران صلیبی و چپاولگران کاپیتالیزم و غوغای زندگی ماشینی غربی، گرم تر و گرم تر گردید که اکنون
د کرنې مخکیني دودیز وسایل
په پخوانیو کلونو کې که څه هم کرنه دودیزه او ساده وه او بزګران به له ډېرو فزیکي ستومانیو سره مخ وو، خو بیا هم د خلکو په ژوند کې یو ډول آرامي او قناعت شتون درلود. هغه مهال خلکو د تشریفاتي او بېځایه مصروفیتونو پر ځای ساده ژوند ته ارزښت ورکاوه او په لږو اسبابو او ساده خوراکونو به یې خپل ورځنی ژوند پر مخ بېول. اوسنی وخت، چې د ټکنالوژۍ عصر بلل کېږي، د دودیزې کرنې په برخه کې هم ستر بدلونونه راوستي دي. عصري وسایلو د بزګرانو کارونه خورا آسانه کړي، خو ورسره د ژوند هغه پخوانۍ رواني هوساینه او طبیعي
دمصنو عی ځیرکتیا زمانه
وه نه وه یوځوان وه چړی وه ملا او که مفتی نوی نامزد شوی وه یعنی کوږدن یې کړې وه ده به هرچینل کې غټې خبرې کولې لافې به یې وهلی او دباټو په طریقه هم بلد نه وه امنیت ته یې امونیت و یلې یوه نری غړوندی ( نکتایی)به یې ژه غاړه کې اچولی وه کټو سر ناست وه اوبېځایه سر تمبګی کې یې همدا یوه خبره کوله چې امونیت سراسری امونیت په هېواد کې راغلی خو په دې نه پوهېده چې څنګه راغلی؟چړی یا مولا تصمیم ونیوه چې د خسر/ سخر کره لاړ شی نو دخبرو لپاره یې تشویش درلود چې دلته به دی څه وایی؟له مور څخه یې وپوښتل هغې یو سلسل
سازمان ملل متحد، نه سازمان است نه ملل است و نه هم متحد
سازمان ملل متحد، نه سازمان است نه ملل است و نه هم متحد عبدالخالق صارم ............................................................... قسمت سیزدهم در ادامه گذشته - خنجر های جنگی سازمان ملل متحد، علیه مسلمانان خنجرها، لانه ها و هستههای جاسوسی دشمن علیه جهان اسلام، سیمینار ها و آموزشهای گستردهای داده شده اند و با و سائل و ابزارهای حساس و خطرناکی مجهز شدهاند، از جمله خطرناکترین این لانه ها و هستههای جاسوسی فعال، لانه ها و خنجر های وابسته به سازمان ملل
د مینګورې پوهنتون کې د استادانو سره غونډه
د مینګورې پوهنتون کې د استادانو سره غونډه د ۱۹۹۴ کال د سپرلي موسم وو. یوځل مو وپتیله چې د مینګورې پوهنتون ته سر ورښکاره کړو او له نږدې یې وګورو. د سوات د لوی خان ارواښاد افضل خان لالا زوی فاروق خان ته مو وویل چې د پوهنتون له ریاست څخه د کتنې وخت واخلي. وخت وټاکل شو او د فاروق خان سره یوځای، موږ هر یو مفتاح الدین ساپي، انجینر اسلم او زه، پوهنتون ته لاړو. د پوهنتون رییس او استادانو زموږ تود هرکلی وکړ. لومړی یې په بېلا بېلو پوهنځیو وګرځولو او وروسته د یوه لوی میز څنګ ته، ټول سره کښېناستو چې
په ټولنه کې د بې باورۍ د فضا د له منځه وړلو لارې چارې
په اسلامي ټولنه کې د اعتماد او ورورګلوۍ بنسټونه د ایمان، صداقت او تقوا پر اصولو ولاړ دي. کله چې دغه ارزښتونه کمزوري شي، د بې باورۍ فضا رامنځته او د خلکو ترمنځ واټن زیاتېږي. په افغانستان کې د تېرو لسیزو جګړو او سیاسي ناندریو له امله بې باورۍ فضا رامنځته شوې، چې تر اوسه یې ریښې بشپړې نه دي له منځه تللي. اوس ضروري ده، چې د بې باورۍ ریښې له بیخه پرې کړل شي او ټول هېوادوال په خپلو کې سره یو موټی شي. اسلام موږ ته د ورورۍ، عدل او یووالي حکم کړی، نو لازمه ده، چې دغه الهي لارښوونې په خپل ژوند
د جدی شپږمه، سور پوځ او په یوه سندره کې درې سندرې
د پښتو ژباړه: د جدی شپږمه، سور پوځ او په یوه سندره کې درې سندرې! د انسانانو او هېوادونو په تاریخ کې، د «کارپوهانو» او «انتخاب شویو» د ګټېطلبۍ، حرص او بېحده غوښتنې فطرت، او د هغوی لېونۍ شهوت د واک او حاکمیت د لوړو څوکو د نیولو لپاره، د انساني ګډ ژوند ټول منل شوي او پېژندل شوي ارزښتونه او معیارونه تر پښو لاندې کړي او تل یې فاجعه زېږولې او د انسانیت ګډ وجدان یې تر مغزو سوځولی دی. د واکمنۍ د فرهنګ له چلونو څخه د دروغو وسیلې ته پناه وړل، زموږ د ځمکې پر مخ په تاریخ کې ژوره سابقه ل
شعرونه
ازلیت !
کال ۱۳۷۶پیښاور د هستی د خالق په ثنا او صفت کې ازلیت درنه چوپتــــیا کــــې ، دا د لوی آسمـــــان ستا د قدرت او عظمـــــــت ، نښــــــــي دي په تـــــور تورتم، د سمــــــــــــــندرو په تل ســــــــــتا د بی شانه ، ازلیت نښــــــــي دي په دروند رفتـــــــــار، او قدمــــــــــو د عدم ستا عظـــــــمت ، او ابدیت نښــــــــي دي په وران ویـــــــجاړو ، ادیرو کـــــــې د ډار ستا د قدرت او د هیــــــــبت ،نښــــــــي دي تورو تیارو ، او ظلـــــــــمت کـ
د اقبال لاهوري د یوې څلوریزې ژباړه:
د اقبال لاهوري د یوې څلوریزې ژباړه: اسیا یک پیکر اب وګل است ملت افغان در ان پیکر دل است از فساد او فساد اسیا است از ګشاد او ګشاد اسیا است ژباړه: که اسیا ده د اوبو خټو ریتاړه نو افغان ملت یې زړه بوله له اره ودانۍ سره یې سیمه ودانېږي ویجاړۍ سره یې سیمه شي ویجاړه د ۲۰۲۵ کال د ډېسمبر ۱۵ مه سرلوڅ مرادزی
د سو کالۍ په تمه!
د ســـاقی او د ډک جــــام خــــوبونه وینم په نشــــو کې د ناکام خـــــــوبونه ویــــنم پیاله ډکه کړم بیا لاړ شـــــم، بیــخودۍ ته د ســــحر، او د ماښــــــام خــــوبونه وینم په څــــپو د سمــندر کې، هر خــــوا اوړم د ســـاحـــل په دود آرام خـــوبونه ویـــــنم آرامی د درســـــت وجـود رانه فرار کړي هـغه وخـــــت چې د انجـــــام خوبونه وینم د مخلوق خـــدمت ته مــلا می ده چورماته خو خـــــلوت کې د احـــرام خـــوبونه وینم سوکالۍ په تمـــه، شـــپی ورځـــي تیر
پریشان ژوند!
سید عبیدالله نادر پریشان ژوند نه پـوهیــږم چې په کـومی خــــــــوا روان یم چې منــــــزل ته نه رســـــــږم ســــر ګردان یم وروســـــته پاتي د دنـــــیا له علم و فـــــن یم ایــستل شــــــوی، مـدنیـت له کــــــــاروان یم له خـپل حـــال او له ماضی نه خـــــــبر نه یم په بد حـــال یمــــــه اخــــــته او پریــشان یم په هــر ځــای کې زمــــــا ویــــــــنه ده تویږي ښــــــودل شـــــوی نمــــرودانـــو ته ارزان یم پټ دردونه دي له ځــــانه ســــــــر
دنوروئې پڅه
ته چي ځان ترنوروپوه بـولـې پڅه ونـــوروتـــــه په ګــــوته نغـــوتې کـوې پڅه لارښـوونه اوګلې ونــوروتـه کـوې نــه وینې خــــپل عـیـب وګړوته ګهېږې پڅه سمون له ځانه پایله وه نورڅه کوي ځان دي دی هـېــرکړی ګــډ پردو ته ئې پڅه خبـري ډېرآسانه کړنه بیاستـونزمنه وړوکې کــړنه ښه ده ډېـر ویل اوبهـانې پڅه ته به راته وائې چي ګډئې ته پخپله ښه وائې: ځان به کم زه سم خودنوروئې پڅه
سترګې
چې لري سترګې په دا شانې خمارې ډېر به وباسي دې کلي کې له لارې چې په یو نظر له نورو نه سا اخلي سترګي نه دي بس قاتلې دي خونکارې تش دیدن یې میسر خلکو ته نه دی دم قدم یې په کوڅه کې خلک څارې بې له میو هم نیشه ښکارې له سترګو په نیشه یې عشق له سترګو وهي دارې چې په تش کاته راولولېده بې هوښ شو سترګو وکړې په مرادزي هسې چارې سرلوڅ مرادزی
ګران افغانستان
کاڼي د لعلونه دي بوټي د لونګ ګنم غږ د آزادۍ دې په نړۍ د تورې شړنګ ګنم لوړ د غرو سرونه دي نښه د قدرت ګنم ستا هره دره دې هر غليم لره ګړنګ ګنم هسکه د شمله ده افتخار يي د نسلونو ته ستا زرينه خاوره په سرو ګلونو رنګ ګنم هرچيرې چې اوسم ته مي کله هيريدلې شي ګران افغانستانه!خپل ځان ستا ملنګ ګنم
عمر
شیرین عمر چې جګړه ییز کیږی دریغه دریغه هم له عمقه وېجاړ رسواکیږی دریغه درېغه دا یاران چې دروغ وایی بیا دلته له حده تېره په حکومتولۍ یې سر نه خلاصیږی وېره بېړه! شیرین عمر چې استخباراتی کیږی نیغ په نېغه دتورو انګورو په څېر خرڅېږی درېغه درېغه ! هرخاین بیا دپخوانی او اوسنی لقب لا ندې ځان راپېژنی چې غلا او خیانت مې کړی ډیره شرین عمر چې شو مسخره کته پورته یې ګوره دا غاصب انسان وژونکی ځناور شو بې شمېره عجب وخت عجبه زمانه شوه نو ډارونکې وېره! خاین خایف شو م
د تیمور خاطره
زه افـغـان یـم زه بـچی د سـتر خیـبر یـــم لــه امــو تــر جـیـلـمــــه لــر او بــر یــم د پـامـــیر پـه سـرمې کـــــور دی د بـابـا له مردانـه تــــر جـوزجانـه یـو ټــبر یــم له چـمن کـوټې نـه خـپوریـم ترسـستانــه پــه بامــیانــو پـه تـخار او پـه مــقــر یـم بـدخـشان او کــنــدهــار نــه تـرهـــراتـه زه بابا یــم هـــندوکـش یـمه سپین غریم په پکـتـیا مـزار او ښکلي ننګــرهارکې زه پـه ســوات او باجــوړ اوپيـــښور یم له غـزني اوغـوررنـــه لاړم تــر دهــلي
د بیدارۍ نغمې!
سید عبیدالله نادر دبیدارۍ نغمې ! د ځـــان لیـــــــدلو آئــــــینه په کــار ده د تکـــــــــــبر مقــــــــــابله په کــار ده چې معرفت په نور له ســـــتونزو وځو مونږ ته یو داسـي، وســـــیله په کار ده چې مونږ له خــــوبه د غــفلت پاڅـوي د ویښـیدو داسي ، څـــــپه په کــــار ده چې کاروانه ســـره یو ځــای شو مونږ د علم و فــن سر قــــــافله په کــــار ده چې تحجر له ژونده وځـــــــو، په ویاړ د مدني ژو
