د نصرت الهام لخوا خپرې شوې لیکنې
ما به مې ماما خېژوي
ما به مې ماما خېژوي لنډه کيسه : جلال امرخېل همدا يو ماما يې و، ډېر ورباندې گران و، د ماما يې هم بله خورزه نه وه او تر ټولو خواشينونکې يې لا دا چې اولاد يې هم نه درلود ځکه يې د خپلې لور غوندې ساتله، لا وړه وه د درې کلونو په عمر به وه چې له خپل ماما سره د ډېرې مينې په خاطر به يې هره ورځ همدا سندره په ماشومه ژبه او سندريز ترمنم سره لوسته: زه په کپل دان د بل تا لات کله پلېدمه ما به مې ماما کېدو
راځه زمونږ کېږدۍ ته لاړشو --- ښايسته نظم
راليږونکی :دوست محمد (ځونډی)د راليږونکي پته :dost.sharanwal@yahoo.comنيټه : 07-07-2008 يادونه: دا زما لومړنی (ازاد شعر) و ، ما ويل راځه دلته به يې کېږدم چې د تندې ياران پکې څۀ وايي . دوست محمد (ځونډی) راځه! زموږ کېږدۍ ته لاړ شو نن مو په کلي غوړېدلې د ګلونو شړۍبيا مو پۀ چم کې را خوره ده سندريزه وږمهيو شهزاده سپرلىچې د نسيم پۀ نيلي سپور راغلیزموږ د پېغلو او ربلونو ته ډالۍ ورکوي
ماشومانو ته وخت ورکړئ چې خپل ماشومتوب وکړي
ماشومانو ته وخت ورکړئ چې خپل ماشومتوب وکړي کيدای شي چې تر ټولو جدي او تد ريجي زيان چې په ورورستيو (٢٠) کلونو کې مو ماشومانو ته اړولی، هغه داوي چې له ماشومانونه مو د هغوى ماشومتوب اخيستی وي، دا مو ضوع په څو دلايلو منځته راځي. ١- د خبري رسنيو هجوم ، ويره ، وحشت،غم، دا هغه توکي دي
بل ډول غزل / الهام
غزل هــم تـياره ده، هــم چوپتيا ده تــه ويــده يــې او کـه ويــښـه د بـــــــــڼـــــو آواز دې اورم څـــه پـــــه ســترګـو کې خبرې څــه&nbsp
وخت / د خوشال خليل خوږ نثر
خوشال خليل &nb
غزل / جلال امرخېل
غزل دا چـــې اروا تـــه مــې نــامــــه نــــه لــرم پــه خــپــل وجــود مــې عــقــيده نــه لرم اوس مو بس يو د مرګي ګــام تــر مــنځه اوس درنــــــه ډېــــــره فــــاصــــله نــه لــرم # مــهــمــه دا نـــــه ده چــــې ځــان لــرمــه مــهــمــه دا ده چــــې هــــــغــه نــــه لــــــرم د سـترګـو سيــند کـې دې ډېـر نه ډو
د نړیوالو اړیکو شالید او پېژندنه/ يحيى يعقوبي/ دوهمه برخه
راليږونکی :yahya.yaqubiد راليږونکي پته :yahya.yaqubi@yahoo.comنيټه : 01-07-2008 ژباړن - یحیی یعقوبيد پوهنځي د درسي چپټر څخه ژباړل شویدویمه برخه استاد - نجیب الله فهیم د نړیوالو اړیکو اړوند د ایډیالیزم او ریالیزم دریځ د نړیوالو اړیکو په برخه کې له لویه سره دوه عمده مکتبونه د پوهانو د توجه وړ ګرځیدلې :1- ایډیالزم2- ریالیزمچې هر یو یې جلا جلا تر مطالعې لاندې نیسو !
غزل / ځونډى
راليږونکی :دوست محمد (ځونډی)د راليږونکي پته :dost.sharanwal@yahoo.comنيټه : 29-06-2008 غزل دوست محمد (ځونډی) يوه قطره وم رالوېدم دانه ، دانه شومستا پر مخ لکه شبنم دانه ، دانه شوم د بد رنګو پـــــۀ بازار مې قـــدر نۀ ويوه رڼه هنداره وم دانه ، دانه شـــوم ستا پۀ سپينو اننګو مې ځای و نـشولکه اوښکه رغړېدم
غزل / الهام
غزل په زړه کـې چـې مې هېــڅ نــه شولــو کم يوه شېبه شــېبې کـه څــومــره ډېــرې دي؛ يـو غم يوه شېبه زمــا پــه تــړمــو اوښکــو کــې دې څـه لټول وايه چـــې تـلې نـو ولــې بېــرتــه شــولــې تـم يوه شېبه اوس هــم د چـا د سـترگو د ادا تصـوير کې گرځي دا وران زړگــى مې هېڅ نه شولو ســم يوه شــېــبه اوســېږو مــوږ د ف
د جلال ښايسته غزل
راليږونکی :jalal amarkhilد راليږونکي پته :jalalamarkhil@yahoo.comنيټه : 27-06-2008 غزل د تــقــديــر لــه فــيصــلې نــه وتــی نــه شم لـــکــه مـــړ لــه هــديــرې نـــه وتــی نـه شم سـتا د زلفو په تورتم کې مې ژوندون دی زه لـــه دې بــنــديـخــانې نـــه وتـــی نـه شم دا د کـــوم قــاتــل نظام دی په دې ښار کې چـــې لــه خــپلې درواز
د مغان تصوير / شعر
راليږونکی :عبىدلرحمان غضريد راليږونکي پته :aghazari77@hotmail.comنيټه : 24-06-2008 د مغان تصوير موږلکه اوښکې يوستومان تصويرپه لپوکې وړو په چامين يو دجانان تصوير په لپوکې وړو ته خوراوګوره موږڅومره شهکاري کړې ده دسرې نتکۍاودپېزوان تصوير په لپوکې وړو مسته ملنګه ستاپه آه اوالاهووه نه شوه ولاړودستړي ژوند خزان تصويرپه لپوکې وړو شېخه رښتيا تات
غزل / جلال امرخېل
غزل جلال امرخېل راځه چې لاړ شو د الفت زړې دنــــيا تـــه واپس لـــه ابتـــدا څـــخـــه زړګـــيه انـــتــــها تــــه واپس د ژوند طوفـــان په يوه داسـې موړ کې ودرولم چې نه خو مخکې تګ کولی شم نه شا ته واپس د زمانې ګردش په هرګوټ پـــېر ټکرې راکړې اخر هــم راغلــمه په پـــښو پــــرېوتم تا ته واپس د تور تـــهمت له توره تورې هديرې سپينې دي راځئ چې بېرته شو د سرو تورو خرپا ته واپس راغــــاړه وتــــی
د نړیوالو اړیکو شالید او پېژندنه/ يحيى يعقوبي
راليږونکی :یحیی یعقوبید راليږونکي پته :yahya.yaqubi@yahoo.comنيټه : 22-06-2008 د نړیوالو اړیکو شالید او پېژندنهژباړن : یحیی یعقوبيد پوهنځي د درسي چپټر څخه ژباړل شوی .استاد : نجیب الله فهیم ننۍ نړیواله ټولنه د تېرو پېړیو د نړیوالو ټولنو زېږنده ده . چې د وخت په تېرېدو سره يې یو د بل ځای نیولی او په ننۍ بڼه اوښتې . په پخوانیو نړیوالو ټولنو کې هم ملتونو له یو بل
ښايسته غزل / حکمت سروش
غزل حکمت الله سروش څنــګه دې جـــانانـــه نن په زړۀ شومه هيڅ نه وم پخوا خو اوس هرڅۀ شومه ورځ کـــې لېـــونى شمه په خوب پسې داســې شپـــه رانغله چې ويـدۀ شومه زه دلـــته د چـــا د قــدم خــاورې شوم زۀ دلـــته لــه ډېــرو خــلکو ښۀ شومه جنـــګ دى دراهـــ
غزل / ارش ننګيال
غزل ارش ننګيال ته چې راغلې مړ دې نۀ کړم نو چې لاړې مړ دې څۀ کړم ګوتې شمېرم لېونى يم له خپل ځان سره خوالۀ کړم لاس مې مه نيسه ذاهده دا چې بد کومه ښۀ کړم چې جانان پرې خپه کېږي هغه نۀ کړم، هغه نۀ کړم خلک
ماشومانو ته د کيسو ويل / آرش
ماشومانو ته د کيسو ويل د نړۍ نامتو اروا پو هانو ويلي : چې ماشومانو ته د کيسو لوستل يا ويل د هغوی د مغز د تکامل سبب کېدلی شي، ماشومانوته د کيسو ويل سر ه ددې چې د خپل پلار او مور غږونو سره بلديږي. خبرې کول هم زده کوي ،او کلمې سمې او بشپړه ادا کولی شي، کيدای شي چې يو شمېر خلک په دې اند وي چې ماشومان خو په هيڅ نه پو هيږي او نه متوجه کيږي نو ولې ورته کيسې ووايو،حال دا چې د ماشومانو ماغزه زده کړې او منلو ته تيار وي، هغوی دا خوښ
خوشال هم وهابي شوى دى / خاطره
خوشال هم وهابي شوى دى خاطره يادونه : دغه خاطره ښاغلي خوشحال خليل رالېږلې ده چې د نوموړي د ژوند ريښتونې کيسه ده.(( تنده)) دننګرهار ولايت د حصارك ولسوالۍ په بازار كې هغه وخت تر شپيتو ډېر دوكانونه وو.لويديز لوري ته يې جامع جومات او د ولسوالۍ ودانۍ ولاړې دي .په دې بازار كې تر نورو لوى د دوه دروازو والا دوكان بيا ما له خپل ملګر
غزل/ محب
غزلمحب الرحمن محب بيا يې له شونډو د وختونو انتقام اخليزلمی هوس مې نن مچکې له ګلفام اخلي لامې دمينې ښاريېې ته رسېدلی نه يملامې نظر دچا دسترګو په لور ګام اخلي دايې دزړه کاله کې ځکه ډېوه بله ساتيدچا راتلو ته انتظار ده دچا پام اخلي لمره ته بيا دچا په لېچو باندې خوب وړی يېله مازديګر نه رڼا ګانې تور ماښام اخلي اوس يې کاته دچا پ
غزل / ځونډى
راليږونکی :دوست محمد(ځونډی)د راليږونکي پته :dost.sharanwal@yahoo.comنيټه : 10-06-2008 غزل د زړګي درد پکې راټول کړم يو غزل وليکمپورته پۀ سر باندې کنډول کړم يو غزل وليکم د زړۀ پر شنۀ آسمان زرينه سپوږمۍ وزنګومتر ېنه چاپېر د اوښکو شپول کړم يو غزل وليکم ما ته دا ستا دګلابي شونډو پۀ رنګ وبرېښيپورته له خاورو نه غاټول کړم يو غزل وليکم ژيړ مازديګر، يو شين ګودر څوجینکۍ پرې پنډېبس جوړ رنګي
پاتې شه باران دى
پاتې شه باران دی پيل به په يوې خاطرې وکړمموږ اته تنه ملگري په يوه اپارتمان کې د مساپرۍ ژوند تيروو. کورونه مو په ولاياتو کې دي، خو په کابل کې وظيفې لرو. هر يو سهار په اته بجې په خپل کار پسې ځي او مازديګر بېرته سره يوځای کيږو. د شپې تر ناوخته ويښ يو. څوک خبرې کوي، څوک تلويزيون ګوري، څوک څه ليکي او ځيني هم د مطالعې شوقيان دي. څه موده مخکې اشپز د ماخستن ډوډۍ تياره کړه، ملګري په دسترخوان سره راټول شول، خو زم
