رقيب مې ولي د غم په کا ڼو
اوښکې کتار شوې لکه د زاڼو
زخمي زخمي مې هره سلګۍ شوه
غشي مې اوري د زړه پر پاڼو
--------------
زخمي زخمي مې د زړه ګلاب شو
مسجد شهيد شو ړنګ يې محراب شو
سلګۍ سلګۍ مې هر يو غزل دى
په وينو سور مې د ژوند کتاب شو
-----------------
نه يم خبر چې په کوم تور مې وژني
دا سره مې وژني او هم تور مې وژني
له خپله مرګه لا په دې خفه يم
غليم مې نه وژني په ورور مې وژنې
03.05.2008
- سيد شاه سقيم
په يوه کوچني کلي کې يو بوډا اوسیده چه نوم يې ګل خان وو.
ګل خان دحيواناتو سره ډېره مينه کوله دده په کورکی چرګان،پشکې،کوترې نور ډول ،ډول ژووی موجود وو.
چې ده به لکه د خپل اولاد پشان روزل .مګر دده په زړه پورې او خورا ګران ژوى دده سپى وو .
دا سپى چې د ١٤ کلو راهيسې دګل خان سره اوسېده ناروغ شو.
ګل خان دېر کوښښ وکړچې هغه بچ کړي م...
08.05.2008
- سيد شاه سقيم
نه پوهيږم ولې کله چې موسيقي اورم ستا په يادونو کې ډوبيږم ، ښايې دا به د دې لپاره وي چې موسيقي هم د مينې د احساساتو په روزنه کې ستا د نظر ځانګړتيا لري .
پرون زمونږ د ښار يوه ښه موسيقي غږونکي مونږ ته ويولون غږوه ما خپلې سترګې پټې کړې وې او ستا په فکرونو کې ډوب وم د ويولون خوږو ترانو هم ستا د معصومو سترګو په شان په زړونو کې د ناز په خوب...
