مه وایه چې سترګو کې مې تش د خمار سره اوسي
دلته خو زما هم یو وړوکی غوندې زړه اوسي
څه په درز چمبه وهي او ګډې شي ګیډۍګیډۍ
دنګې چټې پیغلې چې سر خیلې د واده اوسي
لمره دعا نشم کړای چې کلي ته دې وبولم
دومره اور خو راکړه چې لاسونه مې تاوده اوسي
سم به وي ، خو کم به وي،زړه ستا د قد دربار نه دې
ستا د بڼو کور دې دلته ټول پکې کاږه اوسي
سیند ورنه راوړي سپینو اوبو کې سور د وینو رنګ
ښکاري چې بر کلي کې لا اوس هم پښتانه اوسي
24.03.2008
- سيد شاه سقيم
چا وران کړو دا وطن چا ترې لوټ کړې خزانه دهکه خپل که بیګانه ده،که خپل که بیګانه دهچه خپلې ورانوې بیا د پردو نه څه ګیله دهظالمه زمانه ده ، ظالمه زمانه دههر چا تر خپله وسه دا وطن کړلو خرابڅوک ناست دي بلډنګو کې په ډالر کوي حسابڅوک پروت دی په خیمه کې له یخنۍ نه شو کبابهر چا ده غږولې د خپل خوښې ترانه دهکه خپل که بیګانه ده،که خپل که بیګانه دهپه نوم د عدالت خو خیانت پکی چا...
24.03.2008
- سيد شاه سقيم
څلورېزه
پرې مي ږده نا صحه چې د يار غېږ كې دمه شمه هسې نه خفه شم د اغيار كې دمه شمه پرې مي ږدۍ چې ګلو _ نه شبنم څكم نه چې دېوانه شم د كوم خار غېږ كې دمه شمه
--------------------
نن كوم غليم ترې لوپټه وړې ده ننګيالۍ پېغله په ژړا ولاړه د ننګ زلمي په زولنو تړليسپين مړوندونه يې زخمي اېسېده ښكارې يتيمه غوندې تاسو ګــــــــــــــــــوري پر ګلا بي باړخو يې حوره اوښكه مـــــــــا ته...
