هغه يو ښکلي دوکان ته ورننوت ، دوکان له ښيښو جوړ و او يوه نجلۍ پکې دوکانداره وه ، د هلک د ورننوتلو سره نجلۍ په مسکا وپوښتل . - ستاسې سي ډي پکار ده ؟ هلک چې دا ډول مسکا هيڅ نه وه ليدلې د نجلۍ دښکلا تر تاثير لاندې راغى ، په لړزېدلي غږ يې وويل : - هو !! زما سي ډي پکار ده . هلک يوه سي دي راپورته کړه هغې ورته وويل : پوښ کې يې درته بنده کړم؟ هلک هم غوښتل چې لږه شېبه نور وځنډېږي ؛ نو يې ورته وويل : - بلې !! په پوښ کې يې واچوه . هغه د ميز تر شا پناه شوه او سي ډي يې په پوښ کې واچوله ، هلک سي ډي واخيسته او کور ته ولاړ، له دې وروسته به هره ورځ هلک د سي ډي د اخيستلو په بانه د نجلۍ ديدن ته راتلو، هرځل به يې چې سي ډي اخستله دوکانداره پنا کېدله او په پوښ کې به يې ورته سي ډي بندوله. يوه ورځ هلک خپلې مورته وويل، چې يوه نجلۍ مې خوښه شوې، چې د سي ډي په دوکان کې کار کوي. مور يې وويل: _ ورته ووايه چې مينه درسره لرم . بله ورځ يې غوښتل د مور خبره ومني او د خپلې مينې اظهار وکړي، په سينه کې يې دزمري زړه واچاوه او غوښتل يې چې نن ورځ دوکاندارې ته د خپلې مينې اظهار وکړي ؛ خو هلته په ورتګ يې يواځې دومره وکړاى شول چې د هغې په ناپامۍ کې د هغې د ميز په سر خپله د ټليفون نومره کېږدي او خپله وتښتي . په سبا نجلۍ وغوښتل چې ټلفون ورته وکړي، ټلفون د هلک مو ر پورته کړ، نجلۍ ځان وروپېژنده او د هلک پوښتنه يې وکړه . مور يې سلګو په مخه کړه او په سلګيو، سلګيو کې يې د هلک د مړينې خبر ورکړ ، نجلۍ وسونګېده او سيده د هلک کورته راغله . د هلک مور او نجلۍ چې ژړا پسې اخيستې وې ، د هلک کوټې ته يې سر ورښکاره کړ، نجلۍ په منډه د المارۍ مخې ته ودرېده او هغه سيډيانې يې راواخستې. اوله سي ډي يې خلاصه کړه هيڅ پرانيستل شوې نه وه، بله يې پرانسته دا هم هماغسې بنده وه چې لا پرانستل شوې نه وه ، درېيمه سي ډي يې پرانستله او نجلۍ خپل ليکلى ليک ترې راوويست، د هلک مور ته مخاطبه شوه او ويې ويل : - ما په هره سي ډي کې يو ليک ورته ايښى، خو ده يوه هم نه ده پرانستې . په لاس کې نيولى ليک يې چې پکې ليکلي و ( له تاسره مينه لرم ) په اوښکو لوند شو .