٠  د بدل اخستلو خوشالي له يوې شېبې څخه ډېره نه وي، خو د بخښنې خوښي ابدي وي.
٠  هيله من اوسئ، ځکه ناهيلي گناه ده.
٠  چا چې علم ترلاسه نه کړ هغه يتيم دى.
٠  پور غلامي ده او د هغې ورکړه ازادي ده.
٠  د يقين خوب کول د شک له لمانځه غوره دي.
٠  د هر سړي قيمت د هغه نيک عمل دى.
٠  د انسان هره ساه ايستل د مرگ لوري ته يو قدم دى.
٠  خپل ځان خوښول تر ټولو لوى وحشت دى.
٠  مرگ يو بې خبره ملگرى دى.
٠  نړۍ يوه مساپرخانه ده، خو بدبختو تر خپله جوړه کړې.
٠  د انسان تر ټولو لوى دښمن د هغه خېټه ده.
٠  په نړۍ کې چې کوم شيان کم دي هغه رښتيا او امانت دي او چې تر ټولو زيات دي هغه دروغ او خيانت دي.
٠  په يون(سفر) کولو کې هيڅ بدي نشته، د عيب خبره داده چې سړى په خپل هېواد کې د نورو محتاج وي.
٠  په هره خبره کې هاها کول د منافقو خوى دى او په هره خبره کې اختلاف د دښمنۍ لامل دى.
٠  د دښمن په ښو اخلاقو باور مه کوه، اوبه چې څومره په اور گرمې کړې بيا هم د اور د وژلو لپاره کافي دي.
٠  نن عمل شته حساب نشته، سبا حساب شته عمل نشته.
٠  انسان ته ښايي چې د هغو ژمنه ونه کړي، چې ترسره کولى يې نه شي.
٠  د کور له اخستلو نه وړاندې د گاونډيانو په اړه معلومات وکړه.
٠  دروغژن سړى به هيڅکله لويې مرتبې ته ونه رسېږي، هر يو شمارل شوى شى کم وي.
٠  هغه څوک چې د هرې خبرې ځواب زر ورکوي هغه هر بيان سم نه شي ورکولى.
٠  کوم کار چې د خلکو په وړاندې مناسب نه وي مناسب داده چې هغه پټ هم ونه کړې.
٠  انسان په دې عمر کې د څه لپاره خوشاله وي، چې د ساعتونو په تېرېدو کمېږي او د هغه بدن په سلامتۍ ولې مغروره وي، چې د جهان د افتونو ورته مخه وي.
٠  د انسان لپاره څومره بده ده، چې باطن يې رنځور او ظاهر يې ښايسته وي.
٠  علما ددې په خاطر عاجز او بې کسه دي چې جاهلان ډېر دي او څوک د هغوى قدر نه پېژني.
٠  خراب سړى پر چا نېک گمان نه کوي؛ ځکه چې هغه هر څوک د ځان په څېر گوري.
٠  څه وخت چې عقل پوره شو، نو هغه وخت خبرې کمېږي.