څوک مې په غېږه کې راټول ونېوه
که مې له لمره چاپير شپول ونېوه
خدايه له سترګو يې سرور ورېده
ورته مې خود د زړه کنډول ونېوه
دا خو د نور له غېږ خالي لاس راغلم
چې تور ماښام ته مې کچکول ونيوه
ستا د خندا څومره ياغي لښکر وو
د زړه وطن يې رانه ټول ونېوه
خدايه ! باران کړه کنه ورژېده
تندې د غره داړخ غاټول ونېوه
څه شول ، زموږ د اتڼ ژڼي څه شول
چا غنيمت کې رانه ډول ونېوه
21.11.2007
- sapand
٠ څومره نادان دي هغه خلک چې په خپلو خوبيانو ناز کوي، پوه هغه دي چې خپل عيبونه وگوري.خوشال خټک٠ خبره چې له خولې ووځي اوښ شي، خو اوښ بېرته په خولې نه ننوځي.٠ په نړۍ کې تر ټولو گران بيه شى عزت دى.ابن سماک(رض)٠ څښتن(ج) کله کله د خپل مخلوق سترگې په اوښکو باند مينځي تر څو د هغه په اصولو او احکامو سم عمل وکړي.کارلايل٠ د بل چا لپاره صدقه نشته تر څو چې نېږدې خپلوان محتاج وي.ارشاد نبوي(ص)٠ ډېر لوى جهاد دادى چې د انصاف خبره ظالم ته...
21.11.2007
- sapand
په دې برخه کې د فضل قادرانډيوال ادبي ټوټې او شعرونه لوستلی شئ....
