غزل
څنګه درشمه خپل ځان راباندې بار دی
په خپل ځان کې بل انسان راباندې بار دی
زه نو کله وم ژوندی، چې ته موسکی يې
ژونده! ستا نو څه احسان راباندې بار دی
عاشقي خو له هوس پرته يو کار دی
تر دې هاخوا بل ارمان راباندې بار دی
نو دا زمکه کله دومره وه پراخه؟
چې زه وايم پاس آسمان راباندې بار دی
له ګناه وروسته مې ووژني حيرانه!
خپل ضمير او خپل وجدان راباندې بار دی.
21.02.2014
- محمدحنيف حيران
بېګاه دې چا راته بېخي ډېره ستاينه وکړهستا په خاطر ترېنه ما زر واره مننه وکړهد ازادۍ د ورځ په نوم مو وطن ونازاووکه وو محکوم خو بيا يې هم مونږه نمانځنه وکړهکنه پيدا يو مونږ د يو او بل تکميل لپاره؟ستا له ځواب سره مې سم بله پوښتنه وکړهزړه راته ويلې چې راځه بس نور يې نه يادووسره سلا شوو، سره ښه کلکه مو ژمنه وکړهد ژوند په نوم دغې دنيا ته يو راغلي واړه...
08.04.2014
- محمدحنيف حيران
اوس مې په هر يو ارمان بېله هديره جوړه کړه
خو هر مزار ته مې په يو نوم کتيبه جوړه کړه
د لمر شغلې يې له وجوده ايلا وختلې
غريب مزدور سکڼي ماښام کې ځانته شپه جوړه کړه
ستا پر ښکلا باندې ايمان زما بېځایه...
