جنګ دې نور ورک شي، سپينه سوله دې له شکه ووځي
خدايه! مرمۍ دې د ټوپک له بل ټوپکه ووځي
زمونږه خاوره خدايه مونږ ته خپله سره او سپين کړې
زمونږ هيواد دې نور د نورو له کومکه ووځي
پر زمکه تنګ انسان د بلې زمکې لټه کې دی
درومي سپوږمۍ ته ،ګوندې هلته ورته زمکه ووځي
مونږ ه چې خپلې هنري قلمي ګوتې لرو
نو سېپارې ته له طاوس ولې بڼه ووځي
زمونږ غرونه دې وي ښکلي په الوت د ګوربت
تر منځ يې ولې د بمونو الوتکه ووځي
دبري بام ته به د ماتې په زينه ورخيږې
زر هله زر شي چې له اور او له څټکه ووځي.
.
04.10.2011
- محمدحنيف حيران
کوچیان تیر شول له کابلهتور پیکۍ به وینم کلهکوچۍ پیغلي مخکې تللېپه نری غږ یې ویلېپښتني خوږي سندرېلکه سپینې مرغلرېکډي راغلې له ذابلهتور پیکۍ به وینم کلهکډي باردی په اوښانواوږد مزل دی دکوچیانودرې څلور واړه جونګیان ديرمه ساتي دری یې سپیان دينه ستړیږي له مزلهتور پیکۍ به وینم کلهپه صورت پښتنه ښکل...
04.10.2011
- محمدحنيف حيران
هغه، يقين ته دګومان غوندې يېسپوږمۍ! په څه مې د جانان غوندې يې
له پېزوينو دې غمزې ډېرې ديظالمه! ته هم د اسمان غوندې يې
څنګه دې دا اختیار له ما واخېستو؟څنګه له زړه نه مې روان غوندې يې؟...