ګرځي اوتر لار له شپانه ورکه ده
ترېنه رمه د ژوندانه ورکه ده
ځم له هندارو غبارونه څنډم
يوه تلوسه مې له خپل زړه ورکه ده
د سر په بيه يې هم سوله نشوه
نوره چاره له پښتانه ورکه ده
دا سړی چاته په سجده پرېوزي؟
ترېنه قبله چې په لمانځه ورکه ده
زه چې بې لارې وم نو ده په لار کړم
اوس خپله لاره له هغه ورکه ده
غل او څښتن دواړه يې لټه کې دي
لار کې سيکه بېرته له غله ورکه ده
حيرانه خدای خبر چې چرته به وي؟
مينه د زړونو له کاله ورکه ده.
08.06.2010
- محمدحنيف حيران
زه اوس هيلۍ نه ولمپس له دې ښکار ته نه ځمبس دی مرغۍ نه ولماوس چې اسمان هم وريځ وياوس چې د ښکار ورځې ويزه په بړستن کې پټ شملکه ماشوم دغسېد مور لمن کې پټ شمبره اسمان نه ګورمهسې نه بيا مې پر زړهد مرغو ښکار وګرځيټوپک راواخلم لاړ شمخپلو يارانو سره له اشنايانو سره يو څو هيلۍ وولمښکلې مرغۍ وولمنور دا آزار نه اخلمنه داسې نه کوم نورځکه ه...
16.06.2010
- محمدحنيف حيران
ولې به هر وخت ستا تصویر ته ژړیده جانانهنړۍ ددې اوښکو په راز نه پوهیده جانانهاوتر اوتر به یې کتل د وخت له وېرې ځنېغلې د کلي په کوڅو کې تېرېده جانانهبیا یې د سترګو کټوري له اوښکوډک ښکاریدلستا د راتلو په انتظار وه وېرېده جانانهستورو یو بل نه تپوسونه د سپوږمۍ چې کولسپوږمۍ په وريځ کې پټه تله ترې پټېده جانانهخدای خبر بیا ریبار پیغام کې ورته څه وویلچې تر سکڼي ماښام یې سترګه رپېده جانانه...
