چې اشارې ترېنه د ګل غوندې ګلفام نکوي
اوس مې نظر د پورې بام لوري ته پام نکوي
چې زړه يې وشي کله کله راپيرزو کړي مينه
افسوس په دې چې جانان دغه کار مدام نکوي
هجران د ګرانه له کالونو ځينې پښه واړوي
خو د وصال موده د يوه شيبه دوام نکوي
بې حيا خلک شو بې حيا زمانه ډيره شوله
ځکه خو نن کشر د مشر احترام نکوي
د بې علمۍ تورې تيارې چې ترې چاپيره اوسي
هغه وطن د ترقۍ لوري ته ګام نکوي
درمان په زړه باندې د صبر تيږه کيښوه اشنا
نور به د زړه سره د ستا په باب ناکام نکوي
01.12.2009
- محمدحنيف حيران
لګېدلی دې که زړه له چا سره ويرسوايي ېې ېوه لوېه افسانه ويصد افسوس زما په هغه ژوند چه تېر شوستا ېادونه به تر مرګه را سره ويچېرته زړه په بې وفا ورنکړې ېارهبنده کړې به ېې مېنه په بانه ويغرقېدل به دې د سېند له ېاده ووځيدرته کړې که کوم ښکلې اشاره ويپه سپېرو شونډو يې نه شې غلت ېارهبې وفا که د وفا کړې وعده ويمحبت د هغو ښکلو په زړه ساتهچه منزل د دواړو ېوه خانه کعبه وي...
04.12.2009
- محمدحنيف حيران
درته راغلم له ژوندستړی سمندرهسا مې واخله وړه مې مړی سمندره
ډير اولاد دې دادم ګرداب خوړلیته وا ته هم ژرنده ګړی سمندرهمخالفې تشبېه ګانې دې کړي خلکڅوک دې مار بولي څوک پړی سمندرهله ما ښه ېې د چا کار در سره نشته زه د ډېرو پوروړی سمندرهستا دې مړوڅپوترې تت تصوير دی وړیدر ياد نه شي ا وګړی سمندره؟د فنا پايل...