په تورسریودپړوني غوړېدل غواړمه
په تپوشپودسپېده چاودپلنېدل غواړمه
چي سم په زوړه نشي خدای مه کړه کاروان مي دژوند
څاروانه ياره دڅوشموبلېدل غواړمه
سپینه پګړۍ په سرزلمي غوندي چي دروندښکارېږي
دې سلېمانغرته واورین تاج په سرکول غواړمه
چي زمادمیني اورکړي جوش دستادميني دریاب
سړه اشناورکي ترتله ډوبېدل غواړمه
لږراته کېنه مخامخ شه دژوندون ملګریه
له وینوډکه دزړګي غوټه سپړل غواړمه
مسافري ده دوطن ماذدیګری جوړوو
نن دي ریانه ۱=۲=۳=بیته غزل غواړمه
11.04.2009
- محمدحنيف حيران
ډيرووړ هم نوم ښکلى وم اوښکلې جينکې وېدبيا ڼو پشان مستې شرنګېدلې جينکې وې
زماهمځولى ټولې جينکې وې په ماګرانېدوه درى پکې رښتيا سره وتلې جينکې وې
هميش پټ پټووني وو په ورانو کنډوالو کېپه غيږکې به مې ټينګې رانيولې جينکې وې
زما دمکتب لاربه يې په سپين سهار څارلهپه ډله به ګودرته راوتلې جينکې وې
مودې پس ژ ړندوکې يکتنها هلته ولاړيمپه کوم ځاى کې چې هروخت خنديدل...
12.04.2009
- محمدحنيف حيران
زه اوس هيلۍ نه ولمپس له دې ښکار ته نه ځمبس دی مرغۍ نه ولماوس چې اسمان هم وريځ وياوس چې د ښکار ورځې ويزه په بړستن کې پټ شملکه ماشوم دغسېد مور لمن کې پټ شمبره اسمان نه ګورمهسې نه بيا مې پر زړهد مرغو ښکار وګرځيټوپک راواخلم لاړ شمخپلو يارانو سره له اشنايانو سره يو څو هيلۍ وولمښکلې مرغۍ وولمنور دا آزار نه اخلمنه داسې نه کوم نورځکه هيلۍ چې ولمنو ته يادېږې راتهتا چې قسم راکړیقسم ياديږي راته...