د تخپل پر تاخ مې مړه ده د غزل ډيوه ګۍ
څاري مدام ستا دښايست درڼا پل ډيوه ګۍ
دامو د ژوند په سپين سهار پورې اروا تړلي
داچې کو و ستا په رڼا با ندې مزل ډيوه ګۍ
د رڼا شال دې زما د شعر پر پتنګ وغوړوه
چې دې راشنه کړي رڼه ستوري پر اوربل ډيوه ګۍ
زه به دې ولې دخپل ژوند دلارې مله نه بولم
ما درته کړي دي بلا ليکل،لوستل ډيوه ګۍ
پاس به تر ستورو نوښتګر لاسونه وغځوم
که مې شاعر احساس ته ورسوې ځل ډيوه ګۍ
ته د بهار دزړه جونګړ ه تل روښانه ساتې
راشه چې کړم دې درڼا اننګي ښکل ډيوه ګۍ
1/6/2008
28.03.2009
- محمدحنيف حيران
راليږونکی :sajid baharد راليږونکي پته :sajid.bahar@yahoo.comنيټه : 27-03-2009غزلموږ د تڼاکو زړونو درد لره اوږه ورکړي تل مو دژوبلو ارمانو په نوم سينه وکړي موږ به دسولې پيغله څنګه په تندي ښکلووموږ خو مدام ورته د وينو لوپټه ورکړي دي پښتنې خو د دښمن دانتقام لپارهغازي لالي ته په شاجوره کې باڼه رکړيڅه درنې ډزې دي اوڅه د تسليمۍ غږونهښکاري جانان ته مې يې بيا دسر مورچه ورکړيله اتڼ وړانې پکې ګوري غيږه غيږه څڼېبهار ته پيغلې ځونډوره ايېنه و...
01.04.2009
- محمدحنيف حيران
درد مې د زړه زخمو ته داسې اې ملګرو راشيلکه شاهين چې په وړو - وړو کوترو راشيژبې لري ټول ګونګيان نه دي خولږزړه چې وکړيچوپتيا به غوڅه کړي هر څه به په سندرو راشيزړه ته راولېږې جانانه دومره ډېر غمونهلکه ځاځي ځوانان چې جنګ ته په لښکرو راشيچې څه يي ولېدل نو ټول به درته سپين وواييخو بس چې دا وګړي يوځل په خبرو راشيخواږه ېادونه دې په زړه داسې راووريږيلکه يو سېل مرغۍ چې يودم په نښترو راشي
...
