درد مې د زړه زخمو ته داسې اې ملګرو راشي
لکه شاهين چې په وړو - وړو کوترو راشي
ژبې لري ټول ګونګيان نه دي خولږزړه چې وکړي
چوپتيا به غوڅه کړي هر څه به په سندرو راشي
زړه ته راولېږې جانانه دومره ډېر غمونه
لکه ځاځي ځوانان چې جنګ ته په لښکرو راشي
چې څه يي ولېدل نو ټول به درته سپين ووايي
خو بس چې دا وګړي يوځل په خبرو راشي
خواږه ېادونه دې په زړه داسې راووريږي
لکه يو سېل مرغۍ چې يودم په نښترو راشي
01.04.2009
- محمدحنيف حيران
د تخپل پر تاخ مې مړه ده د غزل ډيوه ګۍڅاري مدام ستا دښايست درڼا پل ډيوه ګۍ
دامو د ژوند په سپين سهار پورې اروا تړليداچې کو و ستا په رڼا با ندې مزل ډيوه ګۍ
د رڼا شال دې زما د شعر پر پتنګ وغوړوهچې دې راشنه کړي رڼه ستوري پر اوربل ډيوه ګۍ
زه به دې ولې دخپل ژوند دلارې مله نه بولم ما درته کړي دي بلا ليکل،لوستل ډيوه ګۍ
پاس به تر ستورو نوښتګر لاسونه وغځومکه مې...
01.04.2009
- محمدحنيف حيران
زړه مې نری نری خـــــــــــوږيږيوخت له خپل ځايه نه خوځيږيدا ستا جفا راتــــه ياديــــــــــږيرنګ مې په تا پـــــسې زيړيږيخلکو ته وايم چې زيړي وهلی يمـــــــه.ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــد بې رخۍ تله درنه شــــوهپه غم ککړه دوستانه شوهتر خپل مطلبه يارانه شــوهعالمه ټګه زمانه شـــــــــوهيار ته لستوڼی ورکوي منګول ساتينهــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ...