04.01.2009
- محمدحنيف حيران
چې په نصيب شوله د اسمانه شولهلکه زمونږ روزي چې ګرانه شولهچې بې جنونه بې جانانه شولهدنيا خو دغه وه چې ورانه شولهلاره وه، ستوري وو، اسمان و، شپه وهخبره پاتې د کاروانه شولهتنکي تنکي زخمونه وټوکيدهد انتظار صحرا ودانه شولهعقله په تا چې مې باور کړی دیهغه سودا مې د تاوانه شولهستا په خورو زلفو کې (خو) لټويآيينه ماته که حيرانه شولهما يې په سترګو کې تصوير جوړاوهسې شکي شوه بدګومانه شولهچې مينه خواره شوه که خوارشو زړونهد غم سودا څنګ...
09.01.2009
- محمدحنيف حيران
تا ئې ملاتړ وكړو جانــــانه گني څه ســــــــــړى وبغير له تـــانه رقيـــــب چرته د پنــــــځه ســــــړى وچې د په ژوند اهميـــت رانكړ بيا څه پـــــكار دهورسته له مرګه خو هر څوك وائې چې ښه سـړى وستا د عزت خيال ئې ســـاته له مرګي نه يـــــريدهداسې و نه وائې چې ستا مئين بې زړه ســـړى وپه ليونو كې د حساب كړ او د چم د ورك كــړودا يو خــو و چې د ژوندي او هم د مړه ســړى ود هجر اور ايره ،ايره كړ خو ئې اف وؤ نـــه وېستا مئين كلي كې لوى شوى و د غره ســړى...
