19.09.2007
- محمدحنيف حيران
دنګه وه په ملا باندې راماته شوهويې خندل ما باندې راماته شوهداد چينار ونه ده ټالۍ وهيمړ به شي که چا باندې راماته شوهما په محبت چې درته وکتلټوله دنيا تا باندې راماته شوه.
شونډې راکه ښخه ورسره غېږههله راشه غېږې ته راوړه غېږهما ته چې راځې په کې وصال راوړهبېرته له ګلونو ْډکه وړه غېږهوخ له څومره لويه انتظاره پسستا په سينه شوله مې سړه غېږهټوله دې له ځانه سره نه وړمهغواړم رحماني درنه وړه غېږهنورو سره چل کوه دوکې کوهبس له رحماني مه سپموه...
21.09.2007
- محمدحنيف حيران
ژبه دې د مينې ده خبره دې د مينې دهيوه دنيا په سترګو کې دلبره دې د مينې دهدا سوې نارې مې د احساس په تسلۍ واخلههره يوه اوښکه مساپره دې د مينې دهماته اسويلي د نهيلۍ دې غيږ کې نه راځيورځ لکه اختر شپه بختوره دې د مينې دههيرې کړه زړګې د ګل د مينې کيسې هيرې کړهدا سپيره مماڼه د زړه سره دې د مينی دهوکره پرې هيلې نن د مينې د سبا په نومخاوره د ميينو لر او بره دې د مينې دهبيا ئ د ورک امن په خاطر ګرانې راغبرګه کړهژوند په کې څپې وهي سندره دې د مينې ده...
