چې راياده به شوې ته په ميکده کې
نو راپرې به وتم زه په ميکده کې
کوم بدبخته د جانان غمونه هېر کړل
کوم بدبخته شو ويده په ميکده کې
دا خو ته راغلې چې وار رانه خطا دى
دومره نه ومه بې زړه په ميکده کې
بيګا بيا کړې امرخېل ته چا ورياده
جګېده او غورځېده په ميکده کې
غزل
د خپل روح اصلي تصوير په ايېنه کې
شو ليدلى د ضمير په ايېنه کې
د ښکلا د قدر شپې ته مخامخ ده
ځان ته ګوري په ځير ، ځير په ايېنه کې
زه ترې راغلم خو زما هغه همشکله
کمبخت پاتې شو اسير په ايېنه کې
بيا به نه وايې چې ولې لېونى شوې
که دې وليد خپل تصوير په ايېنه کې
07.08.2007
- محمدحنيف حيران
د اريوب خاوره عجـــــــيبه خاوره دههر څه چې ســــــپړي نو ګلونه سپړيخو چې موسم راشي د اور او توپانبيا يې اســــمان هم تنــــدرونه سپړي غ، ساحر اريوبي درده اباد اوسې زخمونه دې اباد کړي ديمينې ژوندۍ اوسې چې زړونه دې اباد کړي ديڅومره په لويــــو توپانــــــونــــــو کې ونه نړېدلمينې کوډګرې سخت کورونه دې اباد کړي ديډېره منــــــنه ستــــــــا د هــــــر يو مـــسيحا نظر...
09.08.2007
- محمدحنيف حيران
ښکلا دبنګړو شور به درپسې وي ته ترې منډې وهه اور به درپسې وي
دې په دواړو پښو شل ته، چې دې غږ کړ نور به منډې وهي نور به درپسې وي
دښکلابيم چې دې دغسې غږېږي نوزما دزړه منګور به درپسې وي
تکې سپينې ته ترې مخکې، مخکې درومه دا له رنګه تکه تور به درپسې وي
ګړنګونو نه چې بچ شولې ( الهامه )بس دعا دخپلې مور به درپسې وي
پېښور پښتونخوا : ٢٠٠٦ ز...